Loving The Beast

part thirty nine

Akmang hahakbang na ako when he grab my hand, got on his knees and kneel down in front of me.

"Oi ano bang ginagawa mo?" Saway ko rito.

"Please marry me Gab," he said it in between tears. Hala hindi ba ako namamalikmata lang? Si Santiago ba talaga ang nasa harapan ko?

"Mr. Mariano get up.! Kung ginagawa mo ito dahil sa ipinagbubuntis ko ang anak mo,  h'wag kang mag-alala hindi ko ipagkakait sayo ang karapatan mo."

"No, i want to marry you.!" He hissed.

"No you don't! " i insist. Marry me without loving me ano yon?  Ayoko pakasalan ng isang tao nang dahil lang sa buntis ako. I want to get married because of love and no other reason.

"I want to because i did love you.!"

Natigalgal ako sa kinatatayuan ko. Ano daw? "Did you hear yourself Mr. Mariano?"

"I love you Gabrielle, i did love you."

"How come you say that? Since when?" Kahit kanina pa talaga gustong bumigay ng mga tuhod ko sa mga pangyayaring ito pero nilakasan ko ang loob ko. Ikaw ba naman ngayon sa sitwasyon ko hearing all this thing baka nagwala ka na.

"Since the first time i lay my eyes on you. Unang kita ko sayo kakaiba ang naramdaman ko. Kaya kahit parang kalokohan na magpapakasal ka noon sa akin para maisalba ang kumpanya ng Lolo no ay natuwa ako."

"Does that mean nakikita mo na ako noon pa?" Wala akong maalala na nagkaharap kami maliban sa pagpunta ko dito sa mansion.

"Yup, everytime na pupunta sa inyo ang abogado ko o si Mr. Marquez kasama ako. But i remain inside my car, i am contented to see you that far."

Then i remember nung minsan umuwi ako ng bahay at may nakita akong kotse sa labas. I saw a man's figure inside the car kaso masyadong tinted kaya mahirap madistinguish kung sino. So possible bang siya yon?

"Naalala mo ang red audi car?"

Tumango ako, so siya pala iyon.

"Remember when i first kissed you at the Gazebo?  I know i did like you and i am so happy to know that i am your first kiss. You just don't know how i feel nung iniwan kita sa unang date natin. At nalaman ko na nagkasakit ka pa dahil nabasa ka ng ulan. But things become so complicated for me. Kailangan kong mamili, ang nararamdaman ko o ang taong mahalaga sa akin. Pero nung pumayag ka sa kasunduan natin masaya ako kasi makikita kita anytime i want. At sa time na ibinigay mo ang sarili mo sa akin, halos ayaw na kitang pakawalan pero hindi pwede. Kahit for the second time that i have you para na akong mabaliw noon kapag binitiwan ka pa. Pero kailangan kong mag-isip ng tama kaya kahit gustung gusto kitang nakikita ay inilayo ko ang sarili ko sayo." Habang nagkukuwento siya ay napapaiyak naman ako. Tama ba lahat ng naririnig ko Lord?

"Pero nung malaman ni Emman ang naging kasunduan natin, parang napahiya ako sa sarili ko. Kaya i have decided na palayain ka. I went to Europe that supposedly it will end just for a month, pero i choose to stay. Nais kong iclear ang isipan ko. Susundin ko ba ang puso ko o ang pangakong binitiwan ko noon sa isang tao."

"And when i came home and see you, lahat ng naramdaman ko para sayo bumalik. But i felt pained nang makita kitang buntis na. Hindi ko tinantanan si Emman hanggat hindi ko nakuha ang sagot sa mga katanungan ko. And sobrang saya ko ng malaman na ako ang ama niyang nasa tiyan mo. Kaya i do promise myself na never na kitang pakakawalan pa. Hindi na kita bibitawan Gab did you hear me?"

Hindi ako sumasagot, nakatingin lang ako sa kanya habang patuloy na nagsisilandas ang mga luha ko.

"Gab answer me please.?"

Naiiyak lang talaga ako, upon hearing all those things from him. Pwede pa din pala magkahappy ending ang buhay ko. Now naniniwala na ako na merun talagang itinalaga ang Diyos na tao para sa atin. 

"Hindi ka ba talaga lasing?" Sisinghot singhot kong tanong.

Then i saw him smile.
"No," sabay iling nito. "Nakainom ako oo pero hindi ako lasing Gabrielle."

"Eh kasi," hindi ko naituloy ang sasabihin dahil tumayo siya at pinahiran ang mga luha na sa pisngi ko.

"Please marry me Gab, mahal kita hindi pa ba 'yon sapat?"

"Eh paano naman ako?  Marriage won't work kapag iisang tao lang ang nagmamahal."

"Mahal mo naman rin naman ako di ba?"

"Sinong may sabi?" Masyadong believe sa sarili ang mokong na 'to.

"Ako! "

"Huh? Sigurado ka?" I am really teasing him.

"Yeah watch this! " hindi ako nakapalag ng bigla na naman niya akong hinalikan. This time its just a short one pero punung-puno ng pagmamahal.

"See? Mahal mo ako kasi kung hindi papayag ka bang halikan kita.?"

Nag-init bigla ang mukha ko. For sure pulang pula na naman ako. Nakanguso lang ako imbes na sagutin ang sinasabi niya.

"Seriously Gab, please marry me."

"Pag-iisipan ko."

"Haist, bukas sasagutin mo na ako huh?"

"Agad-agad, sabi ko nga di ba pag-iisipan ko eh."

"Kakaibang proposal to ah, yung iba kapag inaalok ng kasal may sagot na kaagad pero ikaw kinabukasan pa. Sinabi ko na lahat-lahat pero wala pa din pala. Talagang hate mo ako anu?" Naglungkot lungkutan ang mokong. Akala niya naman madadala ako.

"Goodnight Mr. Mariano im sleepy na!" Sabay naghikab ako.

Nakita kong laglag balikat siya. Pahirapan nga muna kita, ang dami ko kayang hirap na dinanas sayo tapos ganun lang.. Magtiis ka.

Naglakad na ako pabalik sa kwarto ko. Binuksan ko ang sliding door, nilingon ko si Santiago. Naka upo na siya sa wooden chair at sapo ang ulo. Haist kawawang mama, pero magtiis ka muna huh?

Bago ko pa man maisara ang sliding ay biglang lumitaw sa tapat ko si Santiago.

"O bakit?"

"Tabi tayong matulog."

"Ano ka sinuswerte?" Napakagaling ko talagang umarte pero ang totoo po niyan kinikilig ako. Teenager lang te?

"Yeah, swerte talaga ako sayo. Kaya sige na tabi na tayo." Para itong batang naglalambing sa ina.

"Sige ka hindi ko na sasagutin ang tanong mong pagpapakasal." Tinakot ko pa.

"Okay lang, basta tabi tayo."

"Aba't... " siya na ang nagsara ng slide at hinila na ako patungo sa kama.

"Tingin mo pwede pa ba kaya yon?"

Napakunot noo ako sa sinabi niya, anong pinagsasabi nito?

"Ang alin?" Nagsimula na akong ayusin ang unan ko. Walang extrang unan kaya wala akong pangharang sa gitna.

"Yung ano...  Yung lovemaking kahit buntis." Nakangisi ito na parang timang.

Nag-init naman ang magkabilang tenga ko pagkarinig sa sinabi niya. Kinuha ko ang isang unan at inihampas sa kanya.
"Ikaw bruho ka, wag mo akong isama diyan sa karumihan ng isipan mo. Umayos ka at baka palalabasin na talaga kita."

"Nagtatanong lang, i heard it from some of my friends."

"Shut-up and let sleep."