62*

384 42 7
                                    


Μπαίνω σπίτι με την ελπίδα ο Ίαν να μη στράβωσε στα αλήθεια με αυτό που του είπα και όντως να έπρεπε να φύγει. Παρατήρησα ότι υπήρχε μια αλλαγή στον τόνο του αλλά είναι από τους ανθρώπους που δεν φοβούνται να πουν σταράτα αυτό που τους πείραξε οπότε ηρεμώ λιγάκι. Αλλάζω βιαστικά τα ρούχα μου και ξαπλώνω στο κρεβάτι μου για να χαλαρώσω. Ξαφνικά θυμάμαι ότι κάπου εκεί έξω σε αυτήν την πόλη υπάρχει μια ψυχή που έχω παραμελήσει. Αρπάζω το κινητό και πληκτρολογώ αμέσως τον αριθμό της Φαίης.

"Σώπα ρε με θυμήθηκες; Δηλαδή τι πρέπει να κάνω για να σε βρω αυτές τις μέρες, να κόψω νουμεράκι;", ακούγεται η Φαίη στην άλλη άκρη του ακουστικού με την κλασικό, ειρωνικό της τόνο και νιώθω σαν να την έχω μπροστά μου.

Η αλήθεια είναι ότι ειδωθήκαμε χτες το βράδυ αλλά και πάλι δεν βρήκαμε το χρόνο να συζητήσουμε καλύτερα τα γεγονότα των τελευταίων ημερών με όλα τα παιδιά μέσα στα πόδια μας.

"Έχεις δίκιο ό,τι και να πεις.. Γι' αυτό σε πήρα, θέλω να επανορθώσω. Να σε περιμένω από εδώ ή διαβάζεις;"

Δεν μας έφταναν όλα τα άλλα, έχει αρχίσει κι η εξεταστική της οπότε έχει και το διάβασμα από πάνω.

Εκείνη αφού παίρνει μερικά δευτερόλεπτα να σκεφτεί, επιτέλους απαντάει.

"Άντε καλά έρχομαι, αλλά το καλό που σου θέλω να παραγγείλουμε γιατί τα νεύρα μου δεν είναι καλά σήμερα. Θα στα πω από κοντά."

"Ωχ! Άντε σε περιμένω, φιλιά!", της λέω και αυτόματα κλείνουμε το τηλέφωνο.

Περίπου μισή ώρα αργότερα μας βρίσκει αραχτές στο κρεβάτι μου με σούσι και κρασί και είμαστε ετοιμοπόλεμες για να μοιραστούμε τα τελευταία μας νέα.

"Τι έγινε ρε; Γενικά τι έχω χάσει αυτές τις μέρες;", ξεκινάει εκείνη να ρωτάει για να περάσουμε αργότερα στα πιο βαριά.

"Λοιπόν, η συνέντευξη πήγε πολύ καλά και επιτέλους τα βρήκαμε με τον Ίαν και είμαστε καλύτερα από ποτέ. Αχ, Φαίη δεν έχεις ιδέα πως ένιωσα εκείνο το βράδυ! Με πήγε στη θάλασσα, μου τραγούδησε, μετά με πήγε σε ένα παρκάκι και ξαπλώσαμε στη μέση ενός γηπέδου μπάσκετ και το κερασάκι στην τούρτα: μου έμαθε παρκούρ στα πίσω πίσω!", λέω ενθουσιασμένη ανακαλώντας στη μνήμη μου τη βραδιά που τα ξαναβρήκαμε με τον Ίαν.

"Κοίτα ρε που μας βγήκε ο πιο ρομαντικός από όλους. Φίλε, μόνο αυτός ξέρει πως είναι τα σωστά ραντεβού. Respect μόνο για τον αλληλέγγυο Ίαν!", λέει και βάζουμε τα γέλια και οι δυο.

Chasing the SunsetDonde viven las historias. Descúbrelo ahora