21. Bölüm

739 94 22
                                    

Gözlerimi antiseptik kokusunun hakim olduğu hastanede açmıştım, yanımda sadece annem ve abim vardı.
"Uyandı!" bu ses anneme aitti. Ben neden buradayım diye düşünürken anılar birden zihnime hücum etti. Jason babamı öldürmüştü!

"Anne babam öldü!" titremeye başlamıştım.
"Biliyorum tatlım şimdi sakin ol lütfen."
"Jason nerede? Onu bana getirin!" ateşi vücudumda hissediyordum.

"Yeter!" bağıran abimdi. Gözleri kıpkırmızı olmuştu.
"Yeter Hilary, o sadece senin baban değildi. Ve Jason onu öldürmezse annesini kaybedecekti. Düşünsene bir Hayal'in başı Jason'ın babası yüzünden belada olsaydı ve sen anneni korumak adına Jason'ın babasını öldürmek zorunda olsaydın aynı şeyi yapmazmıydın?"
"Yapmazdım!" yalan söylemiştim.

"Bencilsin Hilary!" odadan çıktığında kendimi kötü hissetmiştim. Anneme baktım berbat görünüyordu. Jason'ı çok merak ediyordum sonunda merakıma yenik düşüp anneme sordum.

"Jason nerede?" annem dikkatle bana baktı.
"Yan odada."
"Anlamadım."
"Jason iyi değil, yan odada yatıyor kemiklerinin çoğu erimiş." ben bencildim çünkü benim için canını bile verebilecek olan Jason'a kızgındım. Doğrulmaya çalıştım.

"Beni ona götür anne." anlayışla başını sallayıp kalkamama yardım etti. Odanın önüne gelmiştik, derin bir nefes aldıktan sonra kapıyı çalıp içeri girdim. Jason boş boş duvara bakıyordu, beni fark etmemişti bile.

Nihayet kapıyı kapattığımda bana baktı. Gözleri parladı, yanına yaklaşıp elini tuttum.
"İyi misin?" bu durumda bile beni düşünüyordu.
"Beni boşver sen nasılsın?"
"İyiyim." sesi çok kırılgan çıkıyordu.
"Annen nasıl?"
"Daha iyi."

O sırada içeri sarı uzun saçları ve iri mavi gözleri olan güzel bir doktor girdi.
"Nasılsın bakalım?" bu soru doğrudan Jason'a yöneltilmişti.
"İyiyim."
"Bakalım bakalım iyi misin?" doktor beni âdeta görmezden gelerek Jason'ın gözlerine ışık tutup hareket ettirmesini söyledi. Kadın cidden çok güzeldi ve Jason'a çok yakındı.

"İyi görünüyorsun. Çıkış işlemlerini başlatacağım Jason, kalacak yerin var öyle değil mi?"
Jason bana baktı ve konuşmaya başladım.
"Evet var." kadın bana bakmadı bile. Bu kadın kendini ne sanıyordu?
"Tamam öyleyse birşey lazım olursa ara beni Jason." kadın açık açık Jason'a yavşıyordu. Jason'a baktığımda sadece gülümsüyordu. Kadın kartını verip odadan çıktı.

"Jason ben -" sözümü tamamlama izin vermeden konuşmaya başladı.
"Ben gidiyorum Hilary." ona baktığımda ciddi görünüyordu.
"Nereye?"
"Voya'ya. Artık burada kalmamı gerektirecek bir durum yok."
"Gitme desem?"
"Yine giderim." zaten bu cevabı bekliyordum. Coston'un başına geçecektim, o yüzden bir hafta sonra bende Voya'ya dönecektim. Ani bir kararla fikrimi değiştirmiştim.

"Bende geliyorum." Jason bana büyük bir şaşkınlıkla bakarken gülümsemişti. Anlaşılan benden beklediği hareket buydu.
"İşte benim kızım." kolunu bana uzattı ve hemen kolunun altına girip ona sarıldım. Babamın canını alan bu adama tehlikeli bir şekilde aşıktım.

-----

Annemlere durumu anlattığımızda üzülmüşlerdi.
"Anne, abi siz de gelin işte. Ben Coston'u tek başıma nasıl yöneteceğim?"

Annem gözlerini devirmişti abimse çok hevesliydi.
"Burak ne olacak?"
"O da gelsin anne lütfen."
"Tamam Hilary yola ne zaman çıkıyoruz?"
"İki saate." heyecanlanmıştım.

Annem telefonunu eline alıp Murat amcayı aradı.
"Tatlım sen ne zaman geleceksin?" uzun bir konuşmadan sonra annem telefonu kapattı.
"İşi uzamış, bir ay sonra Voya'ya geleceğini söyledi."
Çığlık atmıştım ve o heyecanla Jason'ı dudaklarından öperken abimin sesli bir şekilde öksürmesine neden olmuştum, çok utanmıştım.

Çok yakında Voya'ya bir kraliçe olarak gidecektim bu düşünce bile beni heyecanlandırıyordu. Abime dil eğitimlerine başlamıştım bile.

Bekle Voya biz geliyoruz.

Herkese merhaba. Bomba bir bölümle karşınızdayım. Beğeneceğinizi umuyorum.
Vote ve yorum yapan herkese teşekkürler.
En güzele emanetsiniz. 🙏

Voya 1- Kraliçe TAMAMLANDIWhere stories live. Discover now