Voya 1- Kraliçe TAMAMLANDI

5. Bölüm

Multimedia daki Jason :)

Jason nihayet uyanmıştı. Olivia olayın şokuyla oturduğu yerden kalkmamıştı.
"Voya demek."
"Evet Jason, bunun başka bir açıklaması yok. Yine de emin olmadan kimseye söylemeyelim."
"Peki nasıl emin olacağız?"
Uzun zaman sonra konuşan Olivia'ydı.

"Marsa'yı arayacağım. O bize yardım eder." dediğim gibi de olmuştu. En yakın zaman da geleceğini söylemişti.
Jason daha iyi olduktan sonra Kervansaray'a gelmiştik.

Jason'ı yatağa yatırıp odadan çıktığımda annemle burun buruna gelmiştik.
"Saatlerdir neredeydin Hilary?" annem babamın aksine daha sertti.
"Jason ve Olivia'yla birlikteydik."
"Bir daha geç geleceğinde haber ver. Merak ettim seni."
"Tamam anne."

Annem odasına gitmişti bende artık uyumalıydım aksi takdirde yorgunluktan bayılacaktım.

-----

Uykumu bölen bir çığlık sesi duydum. Mell'in sesine benziyordu. Ama önce Jason'ı kontrol etmeliydim.

Yataktan kalkıp Jason'ın odasına geldim. Huzurlu görünüyordu. Fakat elleri yumruk şeklindeydi ve yumruğun etkisiyle elleri kanıyordu.

Koşarak yanına gittim ellerini açmaya çalışırken gözümün önüne birşey geldi. Tıpkı bir rüya gibi. Bu Mell'di ve diğeride Jason.
Jason ona yaklaşıyordu ve Mell kaçıyordu.
"Yarın öleceksin Mell."
Bu ses Jason'a aitti. Bir anda yumruğu gevşedi ve görüntüler gitti.

Jason Voya'ydı artık buna adım kadar emindim.

Jason'ın suratı çok masum görünüyordu. Uyanmasını istemiyordum. Parmaklarımı hafifçe saçlarında gezdirirken gözlerim dolmuştu. Acı çekiyordu ve ölüme adım adım yaklaşıyordu.
Çünkü Voya birini öldürürken kendi canından veriyordu. En kötüsü de öldüreceği kişiyi kendisi seçebiliyordu ama eğer birisini öldürmezse kemikleri yavaş yavaş yok oluyordu.

Daha fazla düşünmek istemiyordum. Gözyaşlarımı elimin tersiyle silip odadan çıktım. Hava almalıydım, odama çıkıp üstüme bol beyaz bir bluz altıma siyah kot şort giyip ayağıma beyaz spor ayakkabılarımı giydim. Saçımı tepeden sıkıca toplayıp kendimi dışarı attım.

Derin bir nefes aldıktan sonra Dinozor çığlığını duydum. Gökyüzüne ateş püskürüyordu. Bu Dips'ti. Koşarak Dinozor tepesine gittim. Dips orada yatıyordu. Ona yaklaştım ve bal rengi derisini okşadım.
"Ne oldu kızım?" Sesim boğuk çıkmıştı. Çünkü Dips'in canı yanıyordu.
Benim için.

Cevap olarak yüzüme üfledi. Bu beni gıdıklandırmıştı. Onun yanına en son Jake'le gelmiştim. İyi anlaşmışlardı.

Ağlamaya başlamıştım iyi değildim canım yanıyordu ve o da bunu biliyordu. Dips'in gözlerinden bir damla yaş süzülüp toprağa karıştığında kendime geldim. Hemen gözyaşlarımı sildim.
"Gitmem lazım Dips."
Yüzüme üfledi ve onu öpüp tepeden aşağı Kervansaray'a doğru yol aldım.

Herkese merhaba. Umarım bu bölümü begenmissinizdir.
Vote ve yorumlarınız benim için cok değerli.
Tesekkurler :)