Λάθος Επιλογές Book 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30

6 μήνες μετά...

Κάθομαι στο δωμάτιό μου... Είμαι ακόμα εδώ.... Μετά την Αμερική γύρισα πάλι πίσω στην Ελλάδα...Το γραφείο μου στην Ιταλία...το έκλεισα για λίγο καιρό.Ισως το ανοίξω ξανά. Δεν πήγα καθόλου Ιταλία αυτούς τους 6 μήνες... Το σπίτι των Calvo το έδωσα σε έναν άλλο αρχιτέκτονα εξίσου καλό...Η Felicia στεναχωρήθηκε πολύ το ξέρω... Δεν μπορούσα όμως μετά από ότι μου συνέβη... Η μαμά μου... Είναι καλά. Τα κατάφερε.... Δόξα το Θεό.... Εκείνος όμως δεν ήρθε....δεν τον έχω ξαναδεί....

Ακόμα θυμάμαι εκείνη την νύχτα.... Δεν το πιστεύω πως το επέτρεψα αυτό.... Δεν το πιστεύω πως τον έδιωξα μακριά μου για πάντα.... Δεν... Δεν γίνεται γαμωτο... Όχι δεν μπορώ να το χωνέψω.... Και εκείνος με πίστεψε... Αυτό ήθελα εκείνη την ώρα ναι... Μετά όμως ήθελα να το διορθώσω.... Ήθελα... Δεν έχει σημασία πια... Πραγματικά... Δεν έκατσε να με ακούσει....

Και τώρα...

Πάλι μόνη μου... Πάλι.... Δεν μπορώ....πως είναι δυνατόν αυτό; Καλύτερα να εξαφανιστώ... Ναι θα φύγω... Θα γυρίσω πίσω στην Ιταλία... Ήταν λάθος... Έκανα λάθος που γύρισα Ελλάδα... Μόνο μπελάδες προκάλεσα... Δεν του αξίζω... Δεν έφταιγα ομως...δεν έφταιγα... Με εκβίασαν πως αν μιλούσα θα τον σκότωναν... Του είπα ψέματα....έπρεπε....Για να τον σώσω το έκανα.... Δεν είχα άλλη επιλογή.....

6 μηνες πριν...

-Κατάλαβες μικρό πορνιδιο τι θα πεις; είπε με ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη η Αθηνά...
-Ναι... Ψέλλισε...  Πρώτα... Πρώτα όμως θα....θα αφήσεις την οικογένεια μου....
-Εντάξει... Μάρκο δεν τους χρειαζόμαστε αλλο....
-Αθηνα....
-Ελα Μάρκο μου ασε μου το όπλο εδώ και αν κάνει καμιά βλακεία απλά της τινάζω τα μυαλά στον αέρα και τελείωσε η υπόθεση....
-Ωχου.... Δισανασχετησε ο Μάρκος και αφού κουτσενωντας έβγαλε την χτυπημένη Αμαλία από το δωμάτιο έλυσε και τους υπόλοιπους κατεβάζοντας τους στο σαλόνι....Φοβοντουσαν και έκλαιγαν όλοι αλλά δεν μπορούσαν να αντιδράσουν... Δεν είχαν επιλογή...

Άφησε και το όπλο του στην Αθηνά και έφυγε... Όμως κανείς δεν ήξερε πως η Φαίδρα καλεσε την αστυνομία.... Για καλή της τύχη μέσα σε όλη αυτή την ατυχία το είχε σκεφτεί και αυτό....
Η Αθηνά έστρεψε το όπλο στην μουδιασμένη Φαίδρα και πληκτρολόγησε τον αριθμό του Φιλίππου.....

-Παρακαλώ; ακούστηκε η φωνή του και η Φαίδρα έκλεισε τα μάτια της αφήνοντας κάποια δάκρυα ελεύθερα.... Η Αθηνά την σκούντηξε και η Φαίδρα καταριοταν την ώρα και την στιγμή που βρισκόταν σε τέτοια θέση....
-Φίλιππε....
-Φαίδρα; Από που με παίρνεις;
Η Αθηνά της έβαλε το όπλο στο κεφάλι και της έκανε νόημα....
-Δεν... Δεν έχει σημασία αυτό Φίλιππε...
-Φαίδρα συμβαίνει κάτι; Σε ακούω κάπως....
-Τίποτα...τίποτα δεν συμβαίνει.... Απλά... Απλά ήθελα να σου πω το πόσο μαλακας και μπάσταρδος είσαι.... Ένας.... Ένας ανανδρος είσαι που ξέρει να παίζει καλά το ρόλο του άντρα που αγαπά....
-Φαίδρα; Φαίδρα τι είναι αυτά που λες;
-Αυτα...αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που θα σου πω τώρα.... Πως....πως μπόρεσες να με κοροϊδέψεις.... Πως.... Εσύ...είπε και έκλεισε τα μάτια της.... Δεν ήθελε να συνεχίσει αλλά η Αθηνά πίεζε το όπλο περισσότερο.... Εσύ έβαλες τον Αντώνη να με βιάσει... Ευτυχώς για μένα δεν τα καταφερε....Μαλακα.... Πίστεψες πως σε αγάπησα εε; Ε λοιπόν μάθε αυτό.... Ποτέ μου δεν σε αγάπησα γιατί είσαι ένα καθικι... Ένας άξεστος, ένας άχρηστος που χωρίς τον πατέρα του δεν κάνει τίποτα....Δεν σαγαπαω μ'ακούς; Σε μισώ! ΣΕ ΜΙΣΩΩ!! Φώναξε και δάκρυα έτρεχαν ανεξέλεγκτα από τα μάτια της... Πως μπόρεσε να το κάνει...πως.....η Αθηνα την σκούντηξε.... Είχε ακόμα κάτι να του πει.... Εκείνη την κοίταξε....την παρακαλούσε να σταματήσει.... Όμως όχι.... Για την Αθηνά θα τελείωνε όταν και εκείνος της μιλούσε το ίδιο απαίσια και της έλεγε να χωρίσουν.... Όπως το είχε σχεδιάσει.... Έγινε....
-Θέλω... Θέλω να χωρίσουμε.... Και δεν ακούω αντίρρηση.... Είπε με τις ελάχιστες δυνάμεις της....
-Πολύ καλά..... Θα χωρίσουμε αφού το θες.... Εγώ όμως θα πω την τελευταία λέξη.... Δεν ξέρω τι σκατα σε έπιασε αλλά δεν το περίμενα από εσένα Φαίδρα αυτό.... Πραγματικά... Με απογοήτευσες.... Δεν θέλω να σε ξαναδώ μπροστά μου.... Τελειώσαμε... Αλλά να ξέρεις ,εσύ το επέλεξες.... Της είπε και το έκλεισε.... Η Φαίδρα άρχισε να κλαίει με λυγμούς και σιγά σιγά ένιωθε και το σώμα της να πονά.... Το ένιωθε....είχε περάσει η επίδραση του φαρμάκου. Η Αθηνά ήταν με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη.... Σηκώθηκε όρθια και την κοίταξε....
-Τώρα ενιωσες όπως ένιωσα εγώ.... Σήκωσε το όπλο της και λίγο πριν πατήσει την σκανδάλη η πόρτα έσπασε και αστυνομικοί γέμισαν τον χώρο.... Ένας αστυνομικός όρμησε πάνω στην Αθηνά αλλά πριν προλάβει να της πάρει το όπλο ....πυροβόλησε....ο αστυνόμος της το άρπαξε και την έδεσε.... Η Φαίδρα ήταν στο πάτωμα μέσα σε μια λίμνη αίματος.... Όλοι σαστισαν.... Κάλεσαν αμέσως ασθενοφόρο.....Πήραν την Αθηνά, τον Μάρκο και την Αμαλία στην κλούβα και η Φαίδρα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.....