Λάθος Επιλογές Book 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22

Ο Φίλιππος είχε πλησιάσει μαζί με τον Μάριο λίγο πιο κοντά....
Η Φαίδρα γύρισε και τους κοίταξε.... Με τα χείλη της σιγανά ευχαρίστησε τον Φίλιππο και τον Μάριο....

-Να προσέχετε! Φώναξε η Φαίδρα και χτύπησε τον Μάρκο....εκείνος λύγισε για λίγο και εκείνη κατάφερε να ξεφύγει....δεν μπορούσε όμως να τρέξει... Ο Μάρκος συνήλθε γρήγορα....

Ο πυροβολισμός που ακούστηκε έκανε τους πάντες να κοκκαλωσουν....

Κανείς δεν κατάλαβε πότε πρόλαβε να την καλύψει με το σώμα του και η σφαίρα να βρει εκείνον....

Ο Φίλιππος βρισκόταν πεσμένος στο χώμα με την Φαίδρα από πάνω του λιπόθυμη...

Όλα έγιναν γρήγορα.... Ο θείος του Φιλίππου τράβηξε την σκανδάλη χτυπώντας τον Μάρκο στο πόδι.... Εκείνος έπεσε κάτω σπαράζοντας από τον πόνο....ο Κώστας πυροβόλησε προς τους αστυνομικούς αλλά η σφαίρα τον πέτυχε στο κεφάλι σκοτώνοντας τον ακαριαία...

Η σιωπή που επικράτησε μέχρι να συνειδητοποιήσουν τι συνέβη τους κάλυψε...

Πρώτος κινήθηκε ο Μάριος....έτρεξε προς τον αδερφό του και στην Φαίδρα...

-Ενα ασθενοφόρο γρήγορα!!! ΤΩΡΑ!!! φώναξε... Όχι αδερφέ... Μείνε κοντά μου... Σε παρακαλώ Φίλιππε.... Πήρε την Φαίδρα πάνω από τον Φίλιππο και την ξάπλωσε δίπλα του... Η κοπέλα ήταν σε άθλια κατάσταση.... Παντού χτυπημένη.... Δεν το πιστεύω αυτό που συνέβη... Δεν γίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο.... Γαμωτο!!

Το ασθενοφόρο έφτασε και τους πήρε γρήγορα μεταφέροντας τους στο νοσοκομείο.... Και από εδώ και πέρα απλά περίμεναν...

Ο Μάριος πήγε από το σπίτι και ενημέρωσε την Αναστασία... Η κοπέλα σοκαρίστηκε και μαζί πήγαν στο νοσοκομείο....

Ο Μάρκος επίσης στάλθηκε στο νοσοκομείο με συνοδεία αστυνομικών και μόλις έβγαινε από εκεί θα έμπαινε κατευθείαν φυλακή... Όπως επίσης πήραν και τη σωρό του Κώστα από εκεί...Ο Μάριος φρόντισε την επόμενη να γίνει η κηδεία του... Δεν γνώριζαν κανένα συγγενή, μόνο η Αναστασία ήξερε πως υπήρχε μια αδερφή τότε αλλά από ότι έμαθαν αργότερα και η ίδια είχε πεθάνει σε τροχαίο... Οπότε κανεις....

Η επόμενη μέρα βρήκε την Αναστασία και τον Μάριο στις καρέκλες του νοσοκομείου....

-Πω...πιάστηκα... Είπε η Αναστασία μόλις ξύπνησε....
Κοιμάσαι;
-Όχι... Απάντησε ο Μάριος και άνοιξε τα μάτια του...
-Παω να φέρω καφέ...Θέλεις;
-Ναι μωρό μου.... Ένα σκέτο..
-Ok...

H Αναστασία πήγε να φέρει τους καφέδες και ο Μάριος προσπαθούσε να μάθει τι γίνεται.... Ένας γιατρός βγήκε έξω μετά από λίγο και τον πλησίασε.... Ο Μάριος πετάχτηκε όρθιος...

-Είστε συγγενής;
-Ναι είμαι ο αδερφός του και φίλος της κοπέλας...
-Λοιπόν έχω και καλά και άσχημα νέα... Τα καλά νέα είναι ότι η κοπέλα δεν διατρέχει κάποιον άλλο κίνδυνο σε σωματικό επίπεδο... Οι πληγές είναι πολλές και ο οργανισμός της εξουθεμωμενος... Θα χρειαστεί μεγάλη φροντίδα και ισως πάρει λίγο καιρό... Δεν μπορώ όμως να πω το ίδιο και για την ψυχική της υγεία....μπορεί να χρειαστεί  βοήθεια από έναν ειδικό.
-Κατάλαβα... Αρκεί που είναι καλά....μπορώ να την δω;
-Ναι φυσικά... Έχει ξυπνήσει απλά...για αρχή καλό είναι να θυμηθεί όμορφα πράγματα....βρισκόταν σε σύγχυση μόλις ξύπνησε και της κάναμε ηρεμιστική... Πριν λίγο συνήλθε και είναι πιο ήρεμη...
-Μάλιστα.... Ο αδερφός μου πως είναι;
-Το χειρουργείο πέτυχε αλλά τα επόμενα δύο εικοσιτετράωρα είναι κρίσιμα.... Ο οργανισμός του αν αποδειχτεί δυνατός θα τα καταφέρει.. Έχουμε ελπίδες.... Η σφαίρα δεν χτύπησε κάποιο ζωτικό όργανο...
- Ο αδερφός μου είναι δυνατός και θα τα καταφέρει...
-Το εύχομαι ... Μόλις μεταφερθεί σε δωμάτιο θα σας ειδοποιήσουν..
-Παω να δω την Φαίδρα...
-Σας αφήνω και θα σας ενημερώσω για περαιτέρω...
-Εντάξει γιατρέ... Ευχαριστώ..

Η Αναστασία λίγο αργότερα ήρθε... Μόλις είδε τον Μάριο κατάλαβε... Τα νέα ήταν καλά... Τον πλησίασε αφήνοντας τους καφέδες στην καρέκλα...

-Πάμε... Του είπε...

Προχώρησαν στο δωμάτιο της Φαίδρας... Άνοιξαν την πόρτα και μπήκαν μέσα....εκείνη ταραχτηκε μόλις άκουσε τον θόρυβο και έκλεισε τα μάτια της σφιχτά....

-Όχι όχι... Σε παρακαλώ άσε με....
-Φαίδρα μου....η Αναστασία είμαι αγάπη μου...είναι και ο Μάριος εδώ...άνοιξε τα μάτια σου... Μην φοβάσαι εγώ είμαι...
Εκείνη άνοιξε δειλά τα μάτια της και τους είδε.... Αμέσως έβαλε τα κλάματα.... Και οι δύο κατευθείαν την αγκάλιασαν...

-Μην φοβάσαι Φαίδρα μου εδώ είμαστε εμείς κάνεις δεν θα σε πειράξει... Της είπε ο Μάριος...
-Ο Φίλιππος; Που είναι ο Φίλιππος;

-Θα γίνει καλά...
-Θέλω να τον δω Μάριε... Θέλω να τον δω...
-Φαίδρα πρέπει να ξεκουραστείς....είσαι πολύ αδύναμη....πρέπει να δυναμώσεις.... Αυτό θα θέλει και ο αδερφός μου...
-Έχει δίκιο ο Μάριος αγάπη μου...
-Αναστασία πάρε με από εδώ... Δεν θέλω να είμαι εδώ μέσα σε παρακαλώ πάρε με...παρε με... Έλεγε και κάλυψε το πρόσωπό της με τα χέρια της... Η Αναστασία κοίταξε τον Μάριο... Εκείνος έφυγε και φώναξε τον γιατρό...

-Όχι άσε με...ασε με!!! Φώναξε κλαίγοντας η Φαίδρα... Βρισκόταν ακόμα σε σοκ...δεν ήταν εύκολο να το ξεπεράσει και η Αναστασία με τον Μάριο το ήξεραν αυτό...

Συνεχίζεται....

By AgnesPanagiotidou