ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25

573 63 4
                                    

1 μήνας αργότερα...

-Είσαι ευτυχισμένη;
-Πολύ... Αλλά ξέρεις πως πρέπει να γυρίσω πίσω...
-Οχι αγάπη μου...
-Φίλιππε...
-Φαίδρα μου.... Μπορείς να έρθεις εδώ... Θα είμαστε μαζί, ευτυχισμένοι, όπως τώρα...
-Φίλιππε τα συζητήσαμε αυτά... Πρέπει να γυρίσω στην Ιταλία...
-Δεν με θες...
-Καρδιά μου δεν είναι αυτό.... Δεν είμαστε μαζί πάνω από 1 μήνα.... Μένουμε στο ίδιο σπίτι...ξέρω... Από την μερα που γνωριστήκαμε έχουμε πάθει τόσα.... Αλλά μήπως να χαλαρώσουμε λίγο.... Τουλάχιστον να πάω Ιταλία και να έρχομαι.... Μπορεί όντως να το κλείσω το γραφείο και να ανοίξω εδώ.... Πρέπει να ανέβω και στην Αθήνα στους γονεις μου....απο ότι μου ειπε η Αναστασία τους είπατε πως γύρισα πίσω για δουλειες.... Ε νομίζω πως πρέπει να πάω....έχουν 2-3 χρόνια να με δουν....
-Ναι... Σίγουρα ο Σάββας θα θέλει να δει την κόρη του.... Αλλά θα ήθελε να δει και τον νεο σύντροφό της...
-Ωπα ωπα... Φίλιππε ξεχνα το.... Γιατί βιάζεσαι τόσο πολύ μου λες;
-Φαίδρα περάσαμε τόσα που νιώθω πως είμαστε χρόνια μαζί....
-Φίλιππε δεν είμαστε χρόνια μαζί.... Και επίσης δεν ήρθα στην Ελλάδα για να εγκλωβιστω σε μια σχέση τόσο...
-Τόσο;
-Σε παρακαλώ Φίλιππε... Απλά θέλω να χαλαρώσεις και να περάσουμε όμορφα αυτές τις μέρες που θα είμαστε μαζί... Ζητάω πολλα;
-Οχι αγάπη μου... Συγγνώμη... Δεν θέλω να σε πιέσω... Απλά... Απλά φοβάμαι πως θα σε χάσω... Ορίστε το παραδέχτηκα.... Πλέον μου έχεις γίνει τόσο απαραίτητη που φοβάμαι μην φύγεις και σε χάσω... Έχω γίνει γελοίος... είμαι 31 και φέρομαι σαν 20...
-Μην το ξαναπείς αυτό... Δεν είσαι γελοίος χαλάρωσε απλά...
Του είπε η Φαίδρα και έπεσε στην αγκαλιά του... Είχαν πάει στο κτήμα του Φιλίππου και χάζευαν τον υπέροχο ουρανό,απολαμβανοντας τον καθαρό αέρα και την ομορφιά της φύσης....ήταν το κτήμα που δεν είχε αμπέλια ούτε τίποτα... Μόνο ένα σπιτάκι ξύλινο και γύρω γύρω φυτά και δέντρα.... Ήταν ένα μέρος όπου ο Φίλιππος ερχόταν για να χαλαρώσει...

-Πάμε να ξαπλώσουμε μωρό μου; Δεν αισθάνομαι και πολύ καλά....
-Τι έχεις Φαίδρα μου;
-Τίποτα απλά λίγο κρυώνω και ζαλίζομαι...
-Πάμε ναι... Νυχτώνει κιόλας...
-Και πρέπει να πάμε στο σπίτι αύριο να μαζευτούμε γιατί πλησιάζουν και τα γενέθλια του αδερφού σου.
-Ω ναι.... Θα κάνουμε ωραίο πάρτι φέτος....
-Ωραία...

Μπήκαν μέσα και ξάπλωσαν.... Αγκαλιά... Πάντα έτσι ήταν αγκαλιά... Έτσι κοιμόντουσαν, έτσι ξυπνούσαν....

Λάθος Επιλογές Book 1Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα