Λάθος Επιλογές Book 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12

ΦΙΛΙΠΠΟΣ

Την πήγαινα σπίτι μου. Δεν ξέρω που είναι μπλεγμένη και ποιοι είναι αυτοί  που θέλουν να την βλάψουν. Από ότι άκουσα θα έκανε παιδί με αυτόν. Σε όλη την διαδρομή δεν είχε ξυπνήσει. Έφτασα σπίτι και μόλις πήγα να την πάρω αγκαλιά βγάζοντας την από το αμάξι άνοιξε λίγο τα μάτια της .

-Φαίδρα είσαι καλά;
-Που.. Που είμαι;
-Είμαστε στο σπίτι μου. Σε έφερα εδώ για να είσαι ασφαλής.
-Σε ευχαριστώ Αλέξη. Η Αναστασία που είναι;
-Σπίτι της. Με τον Μάριο. Είναι καλά.
-Εγώ γιατί είμαι εδώ; Είναι εκνευρισμένη... Μου φαίνεται λογικό γιατί δεν είδε την κολλητή της. Είναι ασφαλής όμως εδώ το σπίτι μου εχει τους καλύτερους άντρες ασφαλείας. Δεν πρόκειται να την πειράξει κανείς... Γιατί επέλεξα εγώ όμως να πάρω αυτή την θέση. Ούτε που την ξέρω. Την πήρα στην αγκαλιά μου. Έκανα νόημα στον Πέτρο να πάει το αμάξι στο γκαράζ και κατευθύνθηκα με την Φαίδρα αγκαλιά στο σπίτι μου. Θα καταλάβει ότι είμαι πλούσιος αλλά δεν μπορούσα να την πάω αλλού.... Γιατί την κυνηγάει αυτός όμως τι έγινε;
-Για ασφάλεια. Της απάντησα με ύφος απόλυτο ώστε να μην την αφήσω και πολλά περιθώρια να απαντήσει...
-Και ποιος σου ζήτησε να γίνεις μπράβος μου; Απάντησε τελικά. Μπράβο... Και τι μου είπε μόλις τώρα; Είμαι ο μπράβος της; Δεν  κατάλαβες καλά μου φαίνεται...
-Σε πήρα εδώ για περισσοτερη ασφάλεια μικρή.
-Μην με ξαναπείς έτσι.. Μου είπε... Και μετά πρέπει να έβρισε στα ιταλικά. Αχ μικρή μου Ιταλιάνα δεν θα περάσει το δικό σου.
-Γιατί; Δεν πρέπει να είσαι πάνω από 25.
-27 είμαι.
-Και πάλι μικρή είσαι.
-Ωχου... Έχει πεταχτεί από την αγκαλιά μου και πηγαίνει πάνω κάτω.Πες μου που είναι το δωμάτιο που θα κοιμηθώ... Έτσι και αλλιώς από αύριο θα κοιμάμαι αιώνια.. Μα καλά τι λέει; Δεν υπάρχει περίπτωση να την αφήσω έτσι.
-Μη λες τέτοια.
-Δεν καταλαβαίνεις; Αύριο έρχονται οι γονείς μου από Αθήνα. Εγώ δεν θα προλάβω να τους δω.Θα είμαι με τον Μάρκο αύριο... Δεν υπάρχει περίπτωση να ξανά αφήσω να πληγωθεί κανείς άλλος εξαιτίας μου. Σε παρακαλώ πάνε με εκεί που θα κοιμηθώ.
Απόψε θέλω να χαλαρώσω... Αν το σκεφτείς τις τελευταίες στιγμές πριν την φυλακή του Μάρκου ή τον θάνατο θα τις περάσω με έναν άγνωστο για μένα άνθρωπο αντί με κάποιον που να είναι ο άνθρωπος μου.
-Μπορείς να σταματήσεις να μιλάς για θάνατο; Γιατι έχει παραδώσει τα όπλα; Οκ δεν με ξέρει και δεν με εμπιστεύεται αλλά όχι μικρή μου Ιταλιάνα δεν θα σε αφήσω να πας σε εκείνον.
-Και γιατί να μιλάω; Για ζωή; Από την μέρα που γνώρισα τον καταραμένο αυτόν άνθρωπο και έμαθα ποιος είναι η ζωή μου είναι μέσα στο φόβο και... ξέρεις κάτι χέστηκα για μένα. Μονάχα νοιάζομαι για τους γύρω μου. Τους γονείς μου, την Αναστασία που γλίτωσε επειδή προσφέρθηκα εγώ... Αλλιώς θα την σκότωναν. Δεν θα τους ένοιαζε... Την κυρία Μαρία η οποία θα πέθαινε από την αγωνία της σήμερα που η κόρη της εξαιτίας μου θα σκοτωνόταν... Και ακόμα και να σου φανεί τρελό φοβάμαι και για τον Μάριο.. Και τώρα που με πήρες εδώ και για εσένα... Ναι και για εσένα πλέον φοβάμαι.... Δεν έπρεπε να με πάρεις μαζί σου. Κινδυνεύεις Αλέξη! ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΜΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ!! Φοβάμαι για έναν άγνωστο ο οποίος σήμερα με έσωσε δύο φορές..μια από το αμάξι που ερχόταν και τώρα που με πήρες σπίτι σου. Γιατί με έφερες εδώ Αλέξη; Γιατί; Την άκουγα παγωμένος... Τι λέει; Δεν θα την αφήσω για κανέναν λόγο.... Και τι κάνει; Φοβάται για μένα; Για μένα... Και γω.... Και γω φοβάμαι για εκείνη. Δεν υπάρχει περίπτωση να την αφήσω να πάει.
-Φαίδρα... Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί σε κυνηγάνε; Μπορείς να μου πεις ο αδερφός μου τι σχέση έχει με αυτούς;
-Δεν έχει νόημα πια.... Την είδα να λυγίζει τα γόνατα και να πέφτει κάτω σπαράζοντας στο κλάμα... Δεν θα την αφήσω έτσι. Αυτό το κάθαρμα θα πληρώσει. Και από την στιγμή που μπλέκεται ο αδερφός μου ένας λόγος παραπάνω.
-Φαίδρα σήκω... Σταμάτα να κλαις. Δεν κερδίζεις κάτι έτσι. Σε παρακαλώ εξήγησε μου τι έχει συμβεί γιατί σε κυνηγάει.
-Αλέξη...δεν μπορώ... τι εννοεί δεν μπορεί;
-Φαίδρα μπορώ να σε βοηθήσω. Δεν θα τον αφήσω να σε πειράξει. Αύριο το πρωί θα πάμε στην αστυνομία.
-Όχι!! Όχι στην αστυνομία.. Τι; Γιατί;
-Τι σκατά έγινε θα μου πεις γαμώτο; Την σήκωσα στην αγκαλιά μου και την έβαλα στον καναπέ. Δεν θα κοιμηθούμε σήμερα αν δεν μου πεις τι έχει συμβεί.
-Πάντα έτσι είσαι; Τόσο επίμονος και απόλυτος;
-Αν χρειαστεί ναι.... Ακούω. Την είδα να αναστενάζει και δάκρυα να ξεφεύγουν από τα γαλανά της μάτια.
-Όλα άρχισαν όταν εγώ και η Αναστασία ήμασταν φοιτήτριες στην Θεσσαλονίκη. Εκείνη νομική και εγώ αρχιτεκτονική.Στο 2ο έτος .Ένα βράδυ βγήκαμε έξω για ποτό... Εκεί γνώρισα τον Μάρκο και το τσιράκι του τον Κώστα... Ε...μας φλέρταραν πολύ και εμείς σαν πρωτάρες πέσαμε εύκολα στα δίχτυα τους. Εγώ με τον Μάρκο ήμασταν 2 χρόνια μαζί και η Αναστασία 1 χρόνο...Μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια πέρασα σχετικά καλά μαζί του... 2-3 φορές είχε σηκώσει χέρι πάνω μου αλλά όχι τόσο δυνατά όπως την τελευταία φορά ...μου ζητούσε συγγνώμη και όλα οκ ...Λίγες μέρες πριν κλείσουμε 2 χρόνια βγήκαμε για να το γιορτάσουμε μιας και θα έφευγε για κάτι δουλειές και δεν θα βγαίναμε την ημέρα της επετείου...2 μέρες πριν είχα μάθει πως ήμουν 3 μηνών έγκυος...δε το χα καταλάβει νωρίτερα. Δεν είχα ποτέ κανονικό κύκλο οπότε....μετά από ναυτίες και ζαλάδες αποφάσισα να κάνω το test ....Εκείνη την μέρα λοιπόν γυρνούσαμε από το εστιατόριο που πήγαμε για φαγητό. Στον δρόμο μας επιτέθηκαν και ο ένας άντρας ο οποίος αργότερα μόλις κατάλαβε πως ο Μάρκος ήταν το αφεντικό του μας άφησε λέγοντας 'Συγγνώμη αφεντικό 'και εξαφανίστηκε. Σηκώθηκα από το πεζοδρόμιο που με είχε ρίξει και τον ρώτησα γιατί τον αποκάλεσε έτσι... Μου εξήγησε ...βγάζει κόσμο από την μέση είπε.... Αφού κατάλαβα τι έκανε του είπα πως θα πάρω την αστυνομία.... Όχι μου είπε δεν θα το κάνω και φιλώντας με άγρια με χτύπησε δυνατά.... Δεν το πιστεύω... Είχα τόσα χρόνια να θυμηθώ αυτή τη σκηνή... Όχι όχι....
-Ηρέμησε Φαίδρα σε παρακαλώ...τι έγινε μετά; Δεν το πιστεύω πόσο άναδρος είναι αυτός ο παπάρας τελικά; Πόσο!
-Με χτύπησε... Προσπαθούσα να προστατέψω την κοιλιά μου αλλά η κλοτσιά του με βρήκε κατευθείαν εκεί...πόνεσα...και ήξερα πως η ψυχή που κουβαλούσα μέσα μου χανόταν.... Δεν θυμάμαι τι έγινε μετά του φώναξα πως είμαι έγκυος και τότε σταμάτησε... Ήταν όμως αργά...
-Φαίδρα....
-Όσο για τον αδερφό σου.. Σκότωσε τον κολλητό του τον Δήμο πριν χρόνια... Ο Δήμος ήταν ο ξάδερφος του Μάρκου.... Θα τον έδινε στην αστυνομία όπως και έκανε και την επόμενη κιόλας μέρα τον σκότωσαν ...στα χέρια του αδερφού σου πέθανε.... Για αυτό ο Μάριος ψάχνει τρόπο να εκδικηθεί... Όμως αν επιλέξουμε λάθος τρόπο όλα είναι μάταια. Για αυτό ας του δώσουμε αυτό που θέλει και ας είναι το τελευταία που θα κάνω...
-Δηλαδή... Τι θέλει από εσένα ο Μάρκος μετά από τόσο καιρό;;
-Ο...Μάρκος....με εκβιάζει πως αν δεν κάνω αυτό που ζητάει τόσα χρόνια θα...θα σκοτώσει όλους αυτούς που αγαπώ ξεκινώντας από τους γονείς μου.
-Δεν καταλαβαίνω....τι ζητάει δηλαδή ;
-Είχαμε κάποτε μια συζήτηση.... Πάνω σε χρήματα δηλαδή....εγώ νόμιζα πως κάναμε πλάκα... Τα έχω κρύψει σε θυρίδα βέβαια και θέλει την πρόσβαση...
-Φαίδρα τι έκανες;
-Είναι....κάτι σαν διαθήκη.... Αν πεθάνουν οι γονείς μου... Η περιουσία πάει σε μένα.. Αν όμως πεθάνω εγώ πρώτα ... Όλη η περιουσία πηγαίνει στον Μάρκο....
-ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ;;;;!!

Γεια σας!!!! 

Λοιπόν δεν ξέρω κατά πόσο πέτυχα το κεφάλαιο αυτό και ελπίζω να σας άρεσε απλά ελπίζω να το πέτυχα και να κάλυψα κάποια ερωτήματα.....είμαστε στο σπίτι του Φιλίππου... Έμαθε τι συνέβη και στην Φαίδρα και τι έγινε με τον αδερφό του... Και επίσης μάθαμε τι θέλει ο Μάρκος ....Λεφτά τι άλλο.... Ακόμα ένα λάθος... Η Φαίδρα έγραψε όταν ήταν μαζί του όλη την περιουσία της στον Μάρκο
Βέβαια την έβαλε σε θυρίδα..
Δεν την έχει δει κανείς γιατί όπως λέει την έκανε για πλάκα. Όμως ο Μάρκος δεν το θεώρησε και τόσο πλάκα..

Σας άρεσε;; Περιμένω αστεράκια και σχόλια.

Και ευχαριστώ όσους στηρίζουν την ιστορία μου .τα φιλιά μου !!!!