10 жилийн хүлээлт...

11-р хэсэг

Тэхён өөрийн ажлын байран дээрээ байв. Тэрээр саяхан удирдах зөвлөлийнхөнтэй уулзчихаад сууж байлаа. Тэхёныг сандал дээрээ сууж байтал гэнэт түүний өрөөнд Ынхи гэх охин гартаа  уух зүйл болон хайрцагтай бялуу тус тус хоёрыг барьсаар орж ирэв.
Тэхён: Чи энд юу хийж байгаа юм?
Ынха: Чамайг санаад гэж хэлэхдээ Ынха гайхалтай инээмсэглэж байв.
Тэхён: Хэзээ буцаж ирсэн юм?
– Өнгөрсөн шөнө. Би чамруу залгаж үзээд дараа нь Хусог ахруу залгатал тэр надад чамайг өнгөрсөн шөнө Хэминий төрсөн өдөрт очсон гэж хэлсэн. / Энэ Хусогын найз эмэгтэйгийн нэрийг би ч гэсэн ойлгохгүй л байна. Эх зохиол дээрээ нэг болхоор Хэмин гээд нэг болхоор Еэрин гэчихсэн байна. Миний ойлгосноор тэр эмэгтэйтэй арай илүү дотно хүмүүс нь Хэрим гэж дууддаг юм шиг байна./  Чи тэгээд өчигдөр хэдээс харьсан юм? Ынха ийн асуухтайгаа зэрэгцэн гартаа барьсан уух зүйлс болон бялуугаа ширээн дээр тавин Тэхёны өөдөөс харан суув.
Тэхён Ынха-н өөдөөс цэх харан ямарч сэтгэл хөдлөлгүйгээр: – чамд юу хэрэгтэй юм? хэмээн асуув.
– өнөө орой явж болзоцгооё
– би завгүй. Чадахгүй.
– худалч. Би чиний нарийн бичгээс чинь чиний цагийн хуваарийг асуухад тэр чамайг өнөө орой завтай гэж хэлсэн. Ынха үргэлжлүүлэн нүүрэндээ инээмсэглэл тодруулан:
– зөнхөн өнөө орой за юу? Би чиний дуртай бялууг авч ирсэн болхоор идээрэй. Би одоо явах хэрэгтэй байна, орой уулзацгаая. Тэр ингэж хэлчхээд гарч явав.
Харин Тэхён ердөө л түүний гархыг харан үлдэв.
Flashback
Ынби-н байшинд Ынби болон Тэхён нар галт тогооны өрөөнд сууцгааж байлаа. Тэд аягатай бялуу хийхээр шийдсэн байлаа. Харин галын өрөө авах юмгүй болсон байв. Тэдний хувцас,  шал, гээд хаа сайгүй гурилаар нялагдсан байлаа.
Ынби аягатай бялууны орцыг холихдоо түүндээ гараа дүрэн Тэхёны хамар дээр зарим нэг хэсгийг нь наагаад сахилгагүйтэн инээж байлаа.
Тэхён нүдээ цавчлан өөрийн найзруугаа хараад: ЯА хэмээн ширүүн харц чулуудаж байв.
– Чи эгдүүтэй харагдаж байна. Битгий уурлаад бай. Ынби ингэж хэлэн Тэхёнруу ярзайхад Тэхён түүнрүү ширүүн харсаар л байлаа. Ынби инээгээд өөрийнхөө хамар дээр бас гурил наагаад: – ингээд шударга боллоо.
Тэхён инээмсэглэн толгойгоо бага зэрэг сэгсрэв. Цагийн дараа гэхэд тэдний хийсэн бялуу идэхэд бэлэн болсон байлаа. Ынби Тэхён 2 хоолны өрөөнд өөрсдийн хийсэн бялууг амтархан идэцгээн сууна.
– амттай байна. Ынби толгой дохин өөрийнхөө хийсэн бялуунаас нэг том хазан хэлэв.
– мэдээж Тэхён хийсэн болхоор хэмээн Тэхён өөрөөрөө бахархсан царай гарган хэлэв.
Ынби толгойгоо сэгсрэн бялуунаасаа том хазан идхийг Тэхён харан нүүрэндээ инээмсэглэл тодруулж байлаа.
End of flashback
Энэ орой Ынби өөрийн ажилладаг цагийн ажил буюу номын дэлгүүртээ ажиллаж байв. Ынби хэрэглэгчдийн заваартуулсан номын тавиурыг цэвэрлэн номнуудийг байранд нь тавьж байв.
Тэрээр нэг охины “хурдал лдаа” хэмээх дууг сонсон харвал нэгэн охин нэг залууг чирэн дэлгүүр дотуур холхиж байлаа. Ынби залууг сайн харвал тэр залуу Тэхён байлаа.
– Би тэрнийг найз охингүй гэж бодсон юмсан?
– Бид нар энчээ юугаа хийгээд байгаа юм бэ? Тэхён нөгөө охинруугаа харан асууж байв.
– хоёулаа эхлээд миний анхаарлыг татсан номыг зарагдхаас нь өмнө авах хэрэгтэй байна.
– Чи энийгээ эрт авах хэрэгтэй байсан юм. Тэхён ингэж хэлээд гараа охиноос татан аваад хэтэвчээ гаргаж ирлээ.
– Би мартчихсан байсан юм .Тэгээд л одоо авах гэж байна.
– за яахав. Хурдан тэр номоо ол. Би өлсөөд байна. Тэхён ингэж хэлээд дэлгүүр дотохыг ажиглэж эхлэв.
Тэхён Ынби-г номын тавиур цэвэрлэж байгааг харан түүний хажууд очин Ынби-д туслаж эхлэв. Ынби хэн нэгэн түүнд туслаж байгааг анзааран толгойгоо эргүүлж хараад гайхан:
– чи юу хийгээд байгаа юм?
– харахгүй байна уу? би чамд туслаж байна
– чи тэгэх хэрэггүйээ. Ынби Тэхёны гарнаас номоо аван: – найз охин чинь биднийг хархаас өмнө яв.
– Хэн? Ынха юу? Тэр миний найз охин бишээ. Тэр зүгээр л намайг шүтдэг охидуудын нэг нь байгаа юм.
– Тэр чиний төлөө олон өрсөлдөгчидтэй байдаг байхдаа.
– тийм бол би тэрнийг сонгоно.
– Тэхёнаа– Ынха Тэхёныг нэгэн охинтой ярилцан зогсхыг хараад дуугаа түр хурааснаа:
– би номоо олчихлоо. Чи өлсөж байгаа биздээ. Одоо явцгаая гээд Тэхёны гарнаас хөтлөн түүнийг чирсээр тооцооны хэсэгт ирэн тооцоогоо хийн тэд яваад өгөв.
Тэхёны машинд Ынха Тэхёнруу толгойгоо эргүүлэн түрүүний дэлгүүрт байсан охиныг асуухаар:
– тэр хэн байсан бэ?
– хэн?
– саяны номын дэлгүүрт байсан охин?
– Ынби
– Чи олчихсон юмуу???
– Хараахан олоогүй. Тэр миний хайж байгаа Ынби биш.
– Гэхдээ чи яагаад тэрнийг харсандаа тийм баяртай байсан юм ? Энэ чинь тэрнийг чиний хайж байгаа хүн байж магадгүй таамаглаж байгаа гэсэн үгүү?
– үгүй ээ, би зүгээр л түнд сайхан сэтгэгдэл төрүүлэх гэсэн юм.
– чи хэзээ ч хэн нэгэнтэй сайхан харьцаж байгаагүй. ӨӨрийн найз Ынби-с бусадтай нь. Надтай хүртэл саяных шиг сайхан харьцдаггүй.
Тэхён харин шимээгүй л явна. Ынха жолоо барих Тэхён дээр харцаа тогтоосоор…
Flashback
Ынби Тэхён хоёр үргэлж хичээлээ таран парк дээр ирдэг зуршлаараа ирсэн байлаа.
Ынби тэнгэрлүү харан нүүх үүл, нисэх шувуудыг харж байлаа.
Тэхён: Хэн нэгэн чамд сэтгэлээ илчилсэн гэж сонссон.
Ынби: Би бодноо. Хэн чамд хэлсэн юм? Жимин биш биздээ?
Тэхён: Мөөн. Тэр надад чамайг Мингю гэдэг хөвгүүнийг үл тоосон гэсэн. Яагаад тэгсэн юм?
Ынби: Би тэрэнд сайн биш болхоор. Бас би хайрын тухай бодход хэтэрхий балчир байна.
Тэхён: Жоохон болхоороо юмуу эсвэл зүгээр л өөр хүнд сайн болхоороо юмуу?
Ынби: Тэгхээр… Би нэг хүнд сайн гэхдээ тэр надад сайн биш.
Тэхён: Хэн юм? Надад хэлчих… Тэхён сандал дээр суухдаа өөрийнхөө найзын суухыг харж байлаа. Харин Ынби ч мөн түүнрүү харан:
– Эхлээд чи өөрийнхөө сайн хүнийг хэлчих?
– Би чамд сайн. Одоо өөрийнхийгөө хэл.
Ынби Тэхёны гэнэтийн үгэнд цочирдон хөлдсөн мэт мэдрэмжийг авав. Ынби түүний худлаа хэлж байгааг мэдэх ч үнэн байгаасай гэж хүсч байлаа.
Ынби сандлаасаа босон цүнхээ аваад 2 гараа зөрүүлэн: Би зайрмаг идмээр байна. Явж зайрмаг авч идэцгээе хэмээн ярзайсаар цааш явав.
Тэхён суусан хэвээр өөрийн найзын ардаас орилно:
– ЯА, надад хэн гэдгийг нь хэл лдээ!
– Чи өөрөө надад хэнд сайн гэдгээ хэлээгүй биздээ! Ынби зөрүүлэн орилов.
– Би хэлсэн. чи миний хэлснийг чухалчилж хүлээж авахгүй л байгаа болхоос…
End of flashback