The Dare

Πρωτη Γνωριμια

Ηταν Παρασκευη 11 Σεπτεμβριου...το θυμαμαι ξεκαθαρα..θυμαμαι την καρδια μου να χτυπαει πιο γρηγορα απο το συνηθισμενο..Πρωτη μερα στο γυμνασιο. Μπορει να χουν περασει 3 χρονια απο τοτε..αλλα δεν θα ξεχασω την λαχταρα που με πλημυριζε..τον φοβο για το τι θα συναντουσα..

Εβαλα το αγαπημενο μου φορεματακι και τα ασπρα σταρακια μου και αφησα τα μαλλια μου κατω...μπουκλες ως συνηθως..

Αυτη ειμαι εγω..μια κοπελα που συνεχεια κανει ονειρα...που κλεινει τα ματια και φανταζεται το πως θα ναι η καθε στιγμη..Και ποιο το αποτελεσμα;
Τις περισσοτερες φορες...το αντιθετο απ' αυτο που περιμενω..
_______

Ακουσα το κουδουνι να χτυπαει και ολα τα παιδια μπηκαμε σε διαδες...Πηγα διπλα στον κολλητο μου τον Τζορτζ..το μονο ατομο που μου χε απομεινει σε αυτο το πρωτογνωρο περιβαλλον. Φορουσε ενα ριγε μπορντο πουκαμισο που του πηγαινε πολυ...Ειχα την ηλιθια σιγουρια οτι θα καθομασταν μαζι στο θρανιο, ομως, οταν μπηκαμε στην ταξη καθισε μαζι με ενα αγορι που μολις ειχε γνωρισει..

Κατεληξα να κοιταζω σαν χαμενη τα θρανια..ψαχνοντας να κατσω καπου..κατα προτημιση μακρια απο φλωρακια...ψωνισμενες ντιβες..και φυτουκλες. Ναι μαλλον ζηταω πολλα τελικα..Βρηκα μια αδεια θεση πισω πισω...διπλα απο ένα κοριτσι που μαλλον βρισκοταν σε παρομοια κατασταση...Την κοιταξα αδιαφορα. Η αληθεια ειναι πως δεν ειχα την ορεξη να ασχοληθω με κανεναν..τα νευρα μου με τον Τζορτζ υπερισχουσαν..

Κοιταζα τα υπολοιπα παιδια..αρχιζαν να γνωριζονται μεταξυ τους..Κι εσυ Εμιλι καθεσαι σαν αγγουρι και περιμενεις; Θα μεινεις μονη σου και δεν θα χεις φιλους στο τελος..Πρεπει να λαβεις δραση. Γυρισα προς το μερος της συμμαθητριας μου διπλα μου..και της χαμογελασα..ηταν το μονο που μπορουσα να κανω εκεινη τη στιγμη. Ηταν ανησυχη..καθοταν ακινητη..σαν κατι να την απασχολουσε. 'Μαλλον ειναι αγχωμενη' , σκεφτηκα και εκανα να σπασω τον παγο.
-Γειαα..πως σε λενε;
-Γεια με λενε Καθριν, εσενα;
'Ηρεμησε δεν δαγκωνω' , σκεφτηκα.
-Ειμαι η Εμιλι..Καινουργια εδω; ,ειπα ξεροντας ηδη την απαντηση
-Ναι δεν πηγαινα εδω δημοτικο..εσυ;
-Εγω οχι..ειμαι εδω χρονια..:)

Την σκαναρα απο πανω μεχρι κατω..κατι μου εδειχνε στο βλεμμα της οτι δεν ειναι σαν εμενα..ισως να ναι απο τα παιδια που διαβαζουν μερα νυχτα και δεν βγαινουν ποτε στη ζωη τους..Γαμωτο..
Κατα τ'αλλα..ηταν γλυκουλα..ειχα την ελπιδα οτι θα μπορουσαμε να γινουμε φιλες..
_________

Ολη τη χρονια καθομασταν διπλα...ειχα δικιο...διαβαζει πολυ...ηταν απο τις καλυτερες φιλες μου ομως...ειναι αστεια..και καλη κοπελα..Ομολογω την σνομπαρα λιγο..τι λιγο δηλαδη...Καθε φορα που μου ζητουσε να παμε σινεμα εγω δεχομουν...αλλα ποτε δεν κανονιζαμε..την ξεχνουσα.
Η αληθεια ειναι πως γι αυτο φταιγανε οι επιλογες μου...ημουν κολλητη με την Γκρεις..την πιο δημοφιλης στην ταξη...δεν ξερω αληθεια πως κολλησα με μια ντιβα σαν εκεινη...με εκανε οτι ηθελε..εξ αιτιας της απερριπτα καθε προσπαθεια της Καθριν για να ερθουμε πιο κοντα..

Μεσα σε 2 χρονια ομως..εγω με την Γκρεις τσακωθηκαμε ασχημα...ξεκοψαμε οριστικα..και η Καθριν ειχε αλλες κολλητες..την Χολι και την Κειτ. Καθως τελειωνε η 2α γυμνασιου..εγω με την Καθριν ηρθαμε πιο κοντα..και ενταχτηκα στην παρεα τους..Περισσοτερο το εκανα για να γνωρισω την Καθριν και οχι τοσο για τα αλλα κοριτσια...

Ηθελα πραγματικα να δω πως θα αρχισει η επομενη χρονια...Αραγε θα τα ξαναβρω με την Γκρεις; Ή η Καθριν θα ναι εκεινη που θα μεζεψει τα σπασμενα κομματια μου;