cuarenta y dos

743 44 37
                                    

warning: typos and grammar errors ahead.

shanta's pov

"A-anong s-sinasabi mo? A-at babe ka dyan? Tsaka ba't ang lapit-lapit mo. Pwede ba lumayo ka?" jusmiyo! Kailangan ko ng oxygen. Ang bilis ng heartbeat ko. Parang gustong kumawala nito sa ribcage nya at tumakbo papuntang planeta ni V. Jusme!

He smirked lopsidely before he sat on the chair next to me. He was looking at me intently which made me feel uncomfortable.

"B-bakit ganyan ka makatingin?" kabadong tanong ko. Pinipigilan ko ang sarili kong mapalunok. Shit! He so damn gorgeous right now.

"Why? Bawal ka bang tingnan?" paanas nyang sabi na nagbigay kilabot sa'kin. Putcha naman oh. Nang-aakit yata tong lalaking to.

"Bakit ka nandito? Ba't bigla ka nalang sumusulpot?" aish! gusto ko ng tumayo at umalis dito ngayon mismo.

"Kanina pa ako nandito. I was the one sitting there." itinuro nya yong kaninang inuupuan nong lalaking sinasabi kong nakatakip ang libro sa mukha. Nanlaki ang mata ko. Ibig sabihin, kanina pa nya ako nakita. Buong akala ko ay nataguan ko sya yon pala ay hindi. "Now let's talk about your punishment."

"Punishment ka dyan. Wala naman akong ginawa sayo ah." pagkakaila ko.

"Really? Di mo naalala ang itinawag mo sa'kin ng magchat tayo?" napalunok ako. Shetax! Joke lang naman yon eh.

"H-hindi." naitras ko ang katawan ko ng humilig sya palapit sa'kin.

"Hindi?" aniya na may malokong ngiti sa labi.

"Hindi nga?"

Napahawak ako sa gilid ng mesa para hindi ako matumba sa kakaatras ko dahil mas lumapit pa sya sa'kin. Ngunit hinawakan nya ang aking kamay at ng akmang hihilahin ko iyon at muntikan na talaga akong matumba. Sobrang nanlaki ang mata ko sa takot na bumagsak ako pero hindi iyon nangyari. Muntikan lang dahil nahila naman nya ako patayo. Yong inuupuan ko ang natumba. At napaka-awkward ng posisyon namin ngayon. Para akong nakakandong sa kanya. Nakayakap ang mga braso nya sa beywang ko.

Di ko na maintindihan ang nararamdaman ko. Naghuhuramentado ang puso ko at parang nakukuryente ako sa pagkakadikit namin.

Itinukod ko ang mga kamay ko sa balikat nya para itulak sya pero di ko magawa. Mas malakas sya sa'kin.

"T-thunder, bitiwan mo ko." ani kong di makatingin sa kanya ng deretso.

"What if I don't?" he said seductively. Jusko po. Para na akong mauupos dito. Parang nanlalambot ang mga tuhod ko. "I won't until I get your punishment."

Punishment sya ng punishment. Wala naman akong kasalanang ginawa sa kanya.

"I like your eyes." nangunot agad ang noo ko sa sinabi nya. Eh?  "I like nose." seriously? Ano bang pinagsasabi nya. Gusto nya ang ilong at mata ko? "I like your..." napalunok ako ng makita kung saan sya nakatingin. Jusko po. Hindi. "...lips. I like to stare at your beautiful face. I like everything about you."

OH.MY.GOD!

Ilang beses akong kumurap. Did I heard it right?

"And I like to kiss you." paanas nyang wika. Sobrang lakas na ng tibok ng puso ko. Parang nakakabingi na. "...right now." hindi ko alam kung ilang beses na akong napalunok. Ang di ko maintindihan ay kung bakit wala akong ginagawa para makawala sa kanya. "Can I?"

Shetax!

NO.

That's what my mind says. That's what I want to say pero walang salitang lumabas sa bibig ko.

The next thing I knew was his soft lips touching mine. I don't know how did it happen. Pakiramdam ko ngayon ay parang may mga paru-paro sa tyan ko. Para akong nakalutang sa ulap. Di ko alam na ganito pala ang pakiramdam ng mahalikan dahil, for christ sake... it was my first kiss.

Unti-unti kong naipikit ang mata ko. Mas lumalim yong halik nya. And he started to move his lips.

Doon ako biglang natauhan. Napadilat ako't itinulak sya. Pakiramdam ko ay para akong binuhusan ng malamig na tubig.

God! Why did I let that happen? Why did I let him kiss me? Hindi naman kami. Shit!

"Shan--"

Dali-dali kong dinampot ang bag ko at patakbong umalis.

Narinig ko ang pagtawag nya sa'kin pero di ko iyon pinansin. Gusto ko munang makalayo sa kanya. Nalilito ako. Kailangan kong mag-isip.

Bakit nya ako hinalikan? What was that supposed to mean?

Does it mean... he feels the same way too?

frienemiesWhere stories live. Discover now