Główna bohaterka, Shailene jest zakochana w swoim partnerze filmowym, Theo Jamesie. Jednocześnie wie, że nie ma szans, aby byli razem - Theo od kilku lat ma dziewczynę, Ruth.
Shailene próbuje żyć normalnie, ukrywając swoją miłość do Theo, co nie je...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- Shai, wiem, że tam jesteś! Otwórz! - Krzyczy Theo, waląc w drzwi.
Patrzę na Milesa, który siedzi razem ze mną na dywanie, oglądając jakąś bezsensowną komedię. Przykładam palec wskazujący do ust, sugerując mu, żeby się nie odzywał. Ściszam dźwięk w telewizorze.
- Shai, do cholery! Nie odejdę dopóki mi nie otworzysz!
Miles marszczy brwi, a Theo nie przestaje walić pięścią. Mam nadzieję, że w końcu tak go rozbolą dłonie, że odpuści.
- O co mu chodzi? - Pyta szeptem Miles. - Nasz Brytyjczyk zawsze jest taki natarczywy?
- Przeważnie - wzruszam ramionami.
- A dlaczego nie chcesz mu otworzyć? - Spojrzenie Milesa robi się coraz bardziej podejrzliwe. - Coś się wczoraj stało między wami? O ile pamiętam, to obydwoje wyszliście szybciej - porusza znacząco brwiami.
- Położył mnie na łóżku i poszedł do siebie - odpowiadam, wzruszając ramionami.
- To dlaczego nie chcesz go wpuścić?
- Bo... - Waham się przez chwilę, zastanawiając się, czy nie skłamać. Miles jest moim przyjacielem. Mogę mu zaufać. - Uslyszałam jak mówi, że jestem dla niego tylko koleżanką z planu. Skoro ma takie zdanie o naszej relacji, to nie zamierzam z nim rozmawiać. Możemy ewentualnie zamienić kilka słów na planie.
- A to świnia - stwierdza Miles i podnosi się. Wyciąga do mnie rękę, żeby pomóc mi wstać. - Mam pewien pomysł, który pomoże ci odreagować - uśmiecha się szyderczo. - Idziemy do mojego pokoju.
- Ale Theo... - zauważam i wskazuję ruchem głowy na drzwi.
- Przestał już walić, więc chyba sobie poszedł - stwierdza Miles, po czym wychodzi na taras i wychyla się przez barierki. Rozgląda się i wraca do pokoju. - Droga wolna. Stoi na dole i pali.
Pospiesznie wychodzimy z mojego pokoju i biegniemy do Milesa. Po drodze na szczęście nie natykamy się na Theo.
- Co to za plan? - Pytam, rozsiadając się na kanapie.
- Najpierw wymienimy wszystkie jego wady - odpowiada Miles i wyciąga wielki plakat Theo z Niezgodnej.
- Skąd to masz? I dlaczego myślisz, że mi to pomoże? - Unoszę brwi.
- Dostałem od jakiejś fanki. Co do drugiego pytania, to jakieś laski robiły tak w filmie.
Uśmiecham się tylko, a Miles siada obok mnie i rozkłada plakat.
- Zaczynam - mówi i przygląda się twarzy Theo. - Odstające uszy.
- Długa szyja.
- Wielkie wary obciągary - dorzuca Miles, a ja parskam śmiechem.
- Zaczynają mu się robić zakola.
- Zakrzywiony, grecki nochal.
- Głupi, angielski akcent - teraz to akurat kłamię, bo to w nim uwielbiam.
- Nie rozumie naszego amerykańskiego slangu.
- Czasami cieżko go zrozumieć.
- Jest z Anglii.
Wymieniamy jeszcze tak wiele jego wad, które są już wymyślane na siłę, ale nie powiem - pośmiałam się i zrobiło mi się lepiej.
- A teraz najlepsza część - odzywa się Miles i wstaje. Bierze plakat i wiesza go na drzwiach od łazienki, po czym podchodzi do komody i z szuflady wyciąga lotki do darta. Wstaję i podchodzę do niego, a on mi je podaje. - Celuj w jego każdy słaby punkt.
- Jesteś szurnięty - uśmiecham się szeroko i zaczynam rzucać. Z czasem przeradza się to w niezłą zabawę i po kilkunastu minutach, twarz Theo jest cała w dziurach. - Wybacz, kolego z planu! - Mówię na koniec i przybijam piątkę z Milesem.
Nagle obydwoje dostajemy wiadomość w tym samym czasie, więc to pewnie reżyser.
Zebranie + obiad za 10 minut w sali konferencyjnej. Obecność obowiązkowa.
- Ale służbista - przewraca oczami Miles.
Wychodzimy z jego pokoju i kierujemy się do sali konferencyjnej. Gdy do niej wchodzimy, jest już tam kilka osób. Siadam tak, że znajduję się między Anselem i Milesem.
- Jak tam, Hazel Grace? - Pyta Ansel.
- Średnio - odpowiadam i patrzę w stronę drzwi, które się właśnie otwierają. Wchodzi Theo, a ja pomimo tego, że jestem na niego potwornie zła, to mam ochotę się roześmiać po tym, jak go obgadaliśmy z Milesem.
- Shai... - zaczyna z gniewną miną, ale przerywa mu reżyser, Robert.
- Widzę, że wszyscy już są, więc zaczynamy - uśmiecha się do nas.
Jak zwykle zaczyna swój wywód, że miło nas widzieć, opowiada o filmie, o pracy, dniach wolnych. Po wszystkim podają nam obiad i zaczynam jeść, rozmawiając z Anselem i Milesem. Theo obserwuje mnie z ponurą miną, ale się nie odzywa.
Wracam z Milesem do apartamentu i słyszę, że ktoś za nami idzie. Odwracam się i widzę Theo.
- Shailene, musimy porozmawiać - mówi, a ja zaczynam iść szybciej, więc biegnie za mną i ciągnie mnie za ramię - Shai!
- Nie widzisz, że nie chce?! - Odzywa się Miles.
- Nie wtrącaj się - odpowiada mu Theo.
- Bo co mi zrobisz?
Theo i Miles patrzą na siebie, jakby chcieli się zabić wzrokiem. Nie chciałam, żeby się przeze mnie kłócili albo, co gorsza pobili...
