Raytis interviews

Let's Talk: Boekennerd

Ik strek mijn armen even en adem eens goed in en uit. Vandaag is de dag dat Let's Talk eindelijk op televisie wordt uitgezonden nadat ik er jaren voor heb gewerkt. Ik heb de studio gereedgemaakt, de mensen gehuurd en de vragen bedacht. Een interview geven is nog niet zo simpel.

Maar dat maakt het niet minder leuk.

Ondanks dat er zelfs een, nu nog, klein publiek is die mij om mijn humor gaan beoordelen, blijf ik nog altijd enthousiast.

Ik kijk nog even in de spiegel dat op de tafel staat en maak mijn haar een beetje warrig. Niet de ik-ben-net-opgestaan-en-ben-nog-slaperig warrig, maar de sexy warrig. Vervolgens als een meisje langsloopt, doe ik alsof ik rustig sta te wachten. Ze fronst haar wenkbrauwen en neemt haar spiegel mee.

'Succes,' zegt de blondine twijfelachtig. Ik herken haar als een andere interviewer, maar ik toon niet al te veel interesse in haar ook al vind ik blondjes er altijd lekker uit zien. Vandaag is het mijn beurt om te glinsteren. Ja, ik schijn niet alleen, ik ben net een bol grote hoop glitters.

Was ik ooit verteld, heb ik echt niet zelf verzonnen.

Ik krijg een seintje van mijn grote baas. Ondanks dat ik alles heb gecreëerd staat hij boven mij, alleen maar omdat hij de geldfontein is. Ooit gaat dat natuurlijk veranderen. Dat moet wel, maar voor nu zal ik met een glimlach het podium op komen.

Ik trek mijn gestipte stropdas recht en veeg het donkerblauwe gordijn opzij. De lichten schijnen zo vel op mij dat het publiek niet meer te zien is, maar het geklap klinkt als oordovend kabaal. Voor mij dan.

'Ik ben Max Weijters en welkom bij Let's Talk,' schreeuw ik over het applaus heen. Het geklap wordt luider en ik heb de neiging om op en neer te springen als een klein, blij konijntje.

Met een plof ga ik op mijn oranje draaistoel zitten en richt ik me in de camera.

'Zoals jullie weten is er een nieuwe wedstrijd geopend: tienerfictie. Om dit te vieren heb ik een gast meegenomen, wel de eerste inschrijver!'

'Inschrijfster,' verbeter ik mezelf. Er klinkt zacht gelach. Dat was erg flauw Max, zeg ik tegen mezelf, je kan beter.

'Hier is dan de zestienjarige, Aardse Boekennerd!'

Een bruinharige meisje stapt met een zacht glimlachje mijn studio binnen. Haar golvende haren veren op en neer bij haar stappen. Even schrikt Boekennerd van het felle licht dat op haar afkomt, maar ze kan wel rustig haar plek op de groene stoel naast me vinden. Boekennerd lijkt nerveus te zijn aan het gefriemel van haar handen te zien.

'Welkom bij Raytis, Boekennerd,' zeg ik vrolijk tegen haar. 'Al een goede eerste indruk van de planeet? Zoals ik al kort heb verteld, is Boekennerd van Aarde.' Ik draai met mijn stoel naar het publiek. Helaas rolt het wel iets verder dan ik gepland had. Tot mijn opluchting klinkt er gelach dus doe ik net alsof alles precies gaat zoals het moet. Boekennerd moet ook lachen door mijn gestuntel en antwoord dan ook in die lachende toon.

'Ja, eigenlijk wel! Het voelt in ieder geval geweldig om geïnterviewd te worden. Ik vond het altijd al leuk om naar interviews te kijken dus het is dan ook leuk om eens geïnterviewd te worden.'

'Dat is geweldig om te horen,' zeg ik aangestoken door haar enthousiasme en terwijl ik me weer naar haar toedraai. 'Ben je ook zo enthousiast over de wedstrijd?'

Boekennerd fronst even. 'Tienerfictie leek mij wel een leuk genre dus ik dacht meer zo van "laat ik het maar gewoon proberen". Ik wil meer gewoon kijken of ik een wedstrijd kan winnen.'

'Dus je denkt niet dat je gaat winnen?' vraag ik nieuwsgierig. Ik draai een beetje met mijn stoel heen en weer. Niet omdat ik nerveus ben, gewoon omdat ik het leuk vind.

'Ik denk niet echt dat ik ga winnen. Er zullen veel meer Raya's of mensen zijn met meer ervaring dan ik. Ik hoop gewoon dat het een leuke wedstrijd wordt. Ik houd wel van een beetje spanning.'

Ik verschuif met mijn stoel dichter naar haar toe en fluister dan, nog net hoorbaar voor het publiek: 'Maar stiekem hoop je dat je wel gaat winnen?'

Boekennerd doet lachend hetzelfde. 'Dat klopt ja,' zegt ze voor ze echt in lachen uitbarst.

'Ik denk dat je het perfect zal gaan doen! Nog iets om je voor te bereiden? Goede schrijf work-outs?'

Ze glimlacht. 'Dank je. Ik denk dat ik hier en daar wat tienerfictie ga lezen, maar de meeste steun krijg ik van familie en vrienden. Dat is denk ik het enige dat ik nodig heb.'

'Nou jullie horen het! Ze heeft dan nog geen boeken geschreven, maar ze is klaar voor de strijd. Dank u voor het kijken naar Let's Talk!'

Er klinkt applaus en de lichten flitsen langzaam uit.

----
Extra informatie:
Dit interview is gebaseerd op de echte antwoorden van Boekennerd en een paar van haar eigen karaktertrekken. De antwoorden zijn wel een beetje aangepast om het in het interview te laten passen.