______Derek'ten______
Angela merdivenlerden düştüğü an da onu Deaton'a getirmiştik ki o da serum bağladı zaten. Kafam dağınık olduğu için Deaton'ın dediği şeyleri de pek dinleyememiştim açıkçası. Masanın bir ucunda ben diğer ucunda Klaus bekliyordu ki bugün Damon'la ikisi beni öldürmek için sıraya girmiş gibiler. Haksızlar diyemem, okulda Klaus'un yaptığı konuşma beni fazlasıyla derinden etkilemişti.
Angela'nın yüz ifadesi birden değişip yüzü buruştuğunda endişeyle yaklaştım ona ki bir anda gözlerini açtığında hepimiz geri çekildik çünkü gözleri kırmızının en koyu tonundaydı. Aniden doğrulup kükremeye başladığında camlar patlayıp her yana savruluyordu, kendini geri bıraktığında camlar hala savrulduğundan üzerimdeki ceketle siper oldum ona.
Camların olayı bittikten sonra herkese baktım iyiler mi diye ki herkes birbirinin üzerine siper olmuş, birbirini korumuştu. Deaton gelip ona bir iğne batırdığında soran gözlerimle ona baktım, cevap verdi.
"Bir dakikaya uyanır" gözlerimi Angela'ya döndürüp beklemeye başladım, herkes gibi. Gözlerini yavaşça açtığında beni görmesiyle hafifçe gülümsemesi bir olmuştu ki ona yaklaşıp hafifçe öpücük kondurdum alnına.
"Kaldır beni" sırtından ve belinden destek vererek kaldırdığımda zorlanarak nefes almasıyla Deaton'a döndüm, benim kızıma ne oldu?.
"Karşılaştığımız cadı 19. Yüzyılının en güçlü cadısı. Her şeyi yapabilecek güçte ki Angela'ya yaptığı şeyse onu çökertmek. Angela'yı çökertmeye ve kurt boğanla ona zarar vermeye çalışıyor. Angela bunu dışardan göstermese de içinde bununla savaşarak kendine gösteriyor aslında ve bunu tek engelleyebilecek kişi bir Bennet cadısı ki bu kişi de burada sen oluyorsun galiba Bonnie"
"Ne yapmam gerekiyor Deaton?'
-------- Niklaus --------
Her şey hazır, bütün ne gerekiyorsa eksiksiz olmasını sağladım. Bonnie hazır, Angela Hazır, insan hazır. Duyduğuma göre bu çocuk çok bayılıyormuş bu yüzden Bonnie ona bir ilaç hazırladı yani bayılmaması için hem bayılsa da kısa süreli olsun diye. Tabi insan da seve seve içmişti. Hatta biraz daha bile istemişti. Salak Çocuk.
Neyse şu an Angela demir bir sedyede uzanıyor ve Derek de onun yanında olup Angela'nın saçını okşuyor ki bu görüntü bile sinirlerimi zıplatmaya yetiyor. Öldüresim var ama öldüremiyorum çünkü öldürürsem eğer Angela üzülür, sanki şu an üzülmüyormuş gibi. Deaton elinde gümüş bir kutuyla geldi.
"Angela'nın içinden çıkan büyüyü bunun içine koyman gerekiyor." Bonnie gülümsedi
"Tamam, teşekkürler." Bonnie Angela'nın başındaydı. Angela yukarı doğru Bonnie'nın yüzüne baktı ve
"Eğer bunu yapmak istemezsen yapmak zorunda değilsin biliyorsun değil mi?" Damon gülümseyerek atladı
"Immm aslında zorunda" Bonnie Damon'a gözlerini devirdikten sonra
''Tabi ki yapacağım asıl sen hazır mısın? bu benim için hiç sorun değil''
''Bu benim için sorun değil Sana güveniyorum''
''Tamam O zaman?"
''Artık başlasanız mı?" ilk defa Derek denen çocuğa hak veriyorum. Bonnie yine gözlerini devirerek Angela'nın başına geçtiğinde gülümsedi de büyükçe. Bonnie gözlerini kapatıp bir şeyler fısıldamaya başladığında gözlerim yavaşça Angela'ya kaydı. Neler çekiyor benim güzel kızım. Bir rahat günü yok. Ben Angela'ya bakarken Angela gözlerini kapattı ve kendini saldı. Büyü ilerledikçe Bonnie'nin burnu kanamaya başladı ki bu görüntü o kadar alışılmış ki.
