Paano Ba Mahalin?

Distance Apart Part 2

Matteo POV

"She left me!" paulit ulit na tumatakbo sa isipan ko kung paano ako nagmakaawa sa kanya but still she choose to left me. Im here in my room nagkukulong hindi kumakain puro alak lang ang laman ng tiyan. Wala akong pakialam kung ano man ang mangyari sa akin. Dahil wala narin naman akong rason para ipagpatuloy kung ano ba ako noon. Wala na sya kaya wala naring saysay na ipagpatuloy pa kung ano ako nung makilala ko sya. Parepareho lang sila walang ginawa kung hindi iwan ako.

"Matteo!!! tok...tok..tok... Son!!! open the door please???" tawag ni mommy sa labas ng pintuan ng kwarto ko.

Hindi ako sumasagot nanatili lang ako sa pwesto ko. Nakaupo sa sahig habang nakasandal sa gilid ng kama. Ilang araw nadin akong ganito. Simula ng iwan ako ni Sarah. Kaya nag aalala na din sa akin si mommy. Hindi rin ako nakakapasok sa trabaho.

I heard na may susing kumakalansing sa labas ng room ko. Parang pinipilit buksan ang kwarto ko. Maya maya pa nga ay nabuksan na ito. Si mommy pala. Agad naman nitong binuksan ang ilaw ng kwarto. Dahil tanging ilaw ng lampshade ang bukas. Agad naman si mommy lumapit sa akin at inakap ako. Wala akong nagawa kung hindi humagulgol ng iyak dito. Alam kong may idea na ito kung anong nangyari sa akin. Malamang ay naibalita na dito ni Ivan.

"Mommy I love her, I really love Sarah..." sabi ko habang umiiyak

"Shhh!!! I know son... So please stop crying". pagcocomfort nito sa akin.

"Mom I don't understand why its so easy to them to leaved me?".

"No! Son, everything has a reason. Maybe this is not the right time for both of you".

Bumitaw naman ako sa pagkakaakap kay mommy at sumandal muli sa gilid ng kama, na ginaya naman ni mommy ang pwesto ko. At muling nagtanong...

"Paano ba mahalin mom? Paano ba ako mahalin mom?"

Hindi naman agad nakasagot si mommy kaya nagsalita akong muli.

"Kailangan bang maging perpekto para kaya na nila ako mahalin pabalik? Mahirap ba akong panindigan mom? Masama ba akong tao?"

"Anak hindi, hindi ka mahirap mahalin dahil mabuti kang tao. Kaya wag mong isipin na may kulang sayo. Walang perpektong tao, kaya wala ring perpektong pag-ibig".

"Do I worthy to be love?"

"Oo naman anak!"

"Pero bakit lagi nalang akong iniwan? May mali ba sakin mom?"

"Hindi anak walang mali sayo. May mga bagay lang siguro na kailangan niyong marealize sa isat isa. Hindi ba ikaw rin naman noon. Pinili mong lumayo sa amin dahil sa tingin mo iyon ang makakatulong sayo. Ganun din ang nararamdaman ni Sarah ngayon. She needs to find herself to love again".

"You think so? Pero bakit nya ako pinalaya? Tingin nya ba hindi ko sya kayang hintayin?"

"I understand her son. I know its hard for you to understand because you really love her. But if I where Sarah's situation ganun din ang gagawin ko".

Hindi ko naman maintindihan ang gustong ipahiwatig ni mom ng magsalitang muli ito.

"Listen son. Sarah needs to forget her past. She choose to go some where na malayo sa lahat. She doesn't know kung hanggang kailan nya mabubuo muli ang sarili nya. Ayaw nya lang magpaasa ng tao na maghihintay sa kanya ng matagal hanggang sa maging okay sya, dahil magiging unfair un dun sa tao. At iyon ang inisip ni Sarah. That's why she choose to leave you.