De beste zomer ooit (acid)

||15||

Ik zag Anna en Feline naar me kijken alsof ik een grapje maakte, en Céline en Marlee niet-begrijpend naar hen. "Het is geen 1 april hè Melanie." zegt Feline. Ik rol mijn ogen, "Ik ben serieus, ik leg het straks wel helemaal uit. Maar zeg het alsjeblieft tegen niemand." Ze kijken me met opgetrokken wenkbrauwen aan en vertrekken dan. 

Als ik aankom in het lokaal zie ik tot mijn verbazing een nieuw meisje zitten. Normaal gezien zitten we maar met 4 meisjes in de klas. Ik zie dat Lotte al naast Harry zit en Lore naast Jayla. Het nieuwe meisje zit nog alleen, dus ga ik naast haar zitten. "Hallo" zeg ik terwijl ik me neer zet. "Hallo" antwoord ze een beetje verlegen, ik begrijp het wel, onze klas is nogal overweldigend. "Ik ben Melanie. Ben je nieuw hier, ik heb je precies nog nooit gezien?". "Ik ben Pepper, en ja, we zijn hier komen wonen voor mijn vader zijn werk dus moest ik ook van school veranderen" Ze leek opgelucht dat ik tegen haar praatte, want ze ontspande zich. We praatte nog wat verder, en ik bleek heel erg goed overeen te kunnen komen met haar. De leerkracht kwam binnen "Goedemorgen allemaal ik ben mevrouw Carmelis en ik ben jullie klastitularis voor dit jaar". 

De rest van de eerste twee uren vloog voorbij aan uitleg, boeken halen, bijpraten. En toen ging de bel. Ik zuchtte, het werd nog een hele opgave om Feline en Anna te overtuigen dat het waar is dat Nathan en ik iets hebben. "Ken je nog andere mensen hier op school?" vraag ik aan Pepper, ze schud haar hooft. Ik kan haar moeilijk aan haar lot overlaten, en bovendien is ze wel leuk dus zeg ik haar dat ze wel mee mag komen met mij.

Ik kom aan bij de tafel waar iedereen zit en begin mezelf meteen te verdedigen "Nee het was geen grap, ja ik heb foto's en twee getuigen" zeg ik wijzend naar Marlee en Céline. Na het kwartier speeltijd heb ik ze ongeveer overtuigd en heb ik ook ineens alles uitgelegd.

Nu beginnen de lessen, ook al zijn de eerste lessen toch alleen maar kennis maken. Maar zelfs daar had ik maar weinig aandacht voor. Mijn gedachten dwaalde steeds af naar Nathan. En hoe graag ik wou dat het al weekend was.