|| 5 ||

705 31 3
                                    

Melanie's p.o.v.
Het ontbijt was niet echt speciaal, maar wel lekker. Ik zeg toch nooit nee tegen een boterham met choco.
Na een halfuurtje begon ik pas echt wakker te worden en was ik al wat beter gezind.

Na het eten hadden we een halfuurtje om onze zwemkleding aan te doen en dan hadden we afgesproken aan een strandhuisje waar je dingen voor in de zee kon huren. We gaan surfen, of toch in ieder geval een poging doen. Ik trek een surfpak aan, pak een surfplank, wacht nog even op Marlee en Celine en stap samen met hen naar de zee. Wauw zo'n plank weegt meer als ik dacht.

Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik surf, en het lukte ook niet direct. In het begin viel ik altijd, maar na een tijdje lukte het me al om op mijn knieën te gaan zitten en één keer stond ik zelfs recht.

Toen we klaar waren met surfen gingen we douchen, want er hing over zand en kapotte stukjes schelp van in de zee. De meeste mensen gingen daarna naar het strand. "Ga jij ook mee naar het strand?" vroeg Marlee. Ik antwoordde dat ik niet zo'n zin had en dat ik even in de tent bleef. "Oké dan zien we ja bij het eten." zei Celine. 

Ik pakte mijn laptop uit mijn tas, maar die was plat en in de tent is er geen elektriciteit natuurlijk. Dus ging ik maar naar de gezamenlijke hut. Ik pakte mijn oortjes en dvd box van Harry Potter mee, die had mijn mama 3 jaar geleden voor mij gekocht. Ik hou van Harry Potter, maar elke keer als ik de doos pak moet ik weer denken aan mijn mama.

Ik zette me in de hoe van de zetel en zette de film op. De film was ongeveer 5 minuten bezig toen Nathan ineens naast mij kwam zitten. "Is dat Harry Potter?" vroeg hij. Ik knikte. "Mag ik mee kijken?" vervolgde hij. "Natuurlijk", ik trek mijn oortjes uit mijn laptop, we zijn nu toch de enige hier.

Ik heb de slechte gewoonte om in een film tegen de karakters te zeggen dat ze iets niet of juist wel moeten doen, maar meestal kijk ik alleen. "Nee, jullie volgen de foute!" fluisterde ik. Sh*t, het was niet de bedoeling dat ik dat luidop zei. Nathan kijkt naar me met een grijns. F*ck onze gezichten zijn dicht bij elkaar. Ik draai mijn gezicht snel terug naar het scherm. Als de film gedaan is sluit ik hem af. Ik kijk naar Nathan die niks zegt maar kijkt naar mijn laptopscherm. "Is dat je mama?" vraagt hij. Nu kijk ik zelf ook naar het scherm, daarop staat een collage van de mooiste foto's die ik heb gevonden van mijn mama en ik. Ik voel tranen opwellen, maar verdring ze. Ik knik, als ik nu zou praten zou mijn stem beven. Ik denk dat hij zag dat ik er niet over wilde praten want hij veranderde van onderwerp. "Kijken we morgen samen de tweede film?" ik knikte nogmaals en perste er een glimlach uit. Ik klapte mijn laptop dicht en liep de hut uit naar mijn tent. 

De beste zomer ooit (acid)Where stories live. Discover now