De beste zomer ooit (acid)

|| 6 ||

Vanaf het moment dat ik alleen was barstte ik in huilen uit, stil gehuil. Niemand zou het horen. Ik doe mijn laptop terug open en ga naar mijn galerij, en open het album met alle foto's van mijn mama. Het is nu ongeveer 5 maanden geleden sinds haar dood. Het was na school, ik was al een tijdje thuis, want ik kom met de fiets. Ze kwam thuis met mijn kleine halfzusje en vroeg of ik op haar wou passen tot mijn stiefpapa thuiskwam, want ze moest mijn broer van de muziekschool gaan halen. Ik zei dat dat goed was, het gebeurt wel vaker dat ik eens op haar moet passen. Mijn stiefpapa was al thuisgekomen en we waren aan het praten over hoe het op school was geweest toen mijn stiefpapa gebeld werd. Ik dacht dat het van zijn werk was, dus ik stopte met praten, tot zijn gezicht ineens betrok. Mijn mama en broer hadden een auto-ongeluk gehad. Mijn broer overleefde het, maar mijn  mama niet. Mijn wereld stortte zowat in toen ik dit hoorde. Mijn mama en ik kwamen altijd super goed overeen, en iedereen zei ook altijd dat ik zo hard op haar leek. We woonde normaal gezien halftijds bij onze papa, dus wouden ze ons eerst voltijds daar gaan laten wonen. Maar dat wouden mijn broer en ik niet, we wouden mijn stiepapa en halfzusje ook nog zien. Dus is er beslist dat we nog steeds halftijds bij mijn stiefpapa wonen. Mijn mama verdiende het echt niet om te sterven, ze was de beste mama die ik me maar kon wensen.

Marlee kwam de tent binnen, toen ze me wenend achter mijn laptop zag zitten vroeg ze wat er scheelde. Ik antwoorde niet, ik kreeg geen woord over mijn lippen. Ze kwam naast me zitten en keek naar mijn laptop, ze nam me stevig vast en knuffelde me, daar had ik echt nood aan. "Ik wil haar zo graag vertellen over alles wat we hier doen, en hoe leuk het wel niet is hier." Zei ik met een bevende stem. "Ik weet het lieverd, ze zou trots op je zijn geweest, dat weet ik zeker"