Chapter 37
-Harelline-
"Are you sure you don't wanna go, Mom?!" Umiling ako sa tanong ni Leya.
"Hindi na beh, hindi pwedeng mapagod si Baby Loki." Nakangiti kong sagot habang hinahaplos ko ang bata sa sinapupunan ko.
"We'll miss you, mom!" Nakanguso nyang reklamo sakin na ikinahalakhak ko.
"You'll just stay at your other Lola's house for just three days. Dalawang tulog lang, ihahatid din kayo ng Daddy nyo dito sa house. Kaya don't miss me, beh ha?!" Pinisil ko ng mahina ang kanang pisngi nya.
Ngumuso ito sa inakto ko. "Mom, hwag nyo na nipipisil yung pisngi ko. Lalalim lalo yung dimple ko sa pisngi. Saka baka tumaba ang pisngi ko!" pangangaral sakin ng panganay ko.
"Cute mo kasi beh, kiss mo na si Mommy." Paglalambing ko na agad naman nyang ginawa.
Lumapit din si Lucy sakin at humalik din sa pisngi ko.
"Si Baby Loki din, kiss nyo." Napangiti ako ng sabay nilang hinalikan si Baby Loki.
"Daddy kiss mo din si Mommy saka si Baby Loki." Napasinghap ako sa sinabi ni Leya.
Kahit ayoko syang tignan, napilitan akong gawin yun.
Nakangiti ng alanganin si Rage. "Girls, inaantay na tayo ni Lola Nica."
Parabg kinurot yung puso ko sa pag-iwas nya sa utos ni Leya.
Lihim akong umismid. He said he loves me, pero halik lang hindi nya maibigay.
Inantay kong tuluyan silang makaalis bago ko pinakawalan ang luha sa mga mata ko
I felt rejected. Napasigok ako sa sakit. "Ano bang problema mo, Harelline? Di ba gusto mo namang iwasan ka nya? Bakit nasasaktan ka ngayon?!"
Napangiti ako kahit na umaagos parin ang luha sa mga mata ko. "Baby Loki, sorry ha? Nalulungkot si Mommy dahil sa Daddy. Hindi nya tayo m-mahal!"
--
-Rage-
Gustong gusto ko syang halikan kahit na hindi pa iutos sakin ni Leya pero baka pagsimulan na naman yun ng galit nya sakin.
I really miss the old Hare. Yung Hare na sweet at carefree. Yung Hare na mahal ako.
"Dad, magugustuhan kaya kami ng other Lola namin?!" Napatingin ako kay Leya na katabi ko sa kotse.
Lucy is in backseat, in her usual mood. Cold and reserved and silent.
Okay naman na kami ni Lucy. Ngumingiti na sya sakin kapag pumupunta ako sa bahay nila. Kahit na medyo awkward parin ang nararamdaman namin sa isa't isa.
That's good sign. Though Lucy was not like Leya who was sweet. Na palagi syang nagpapakandong at nanghahalik sa pisngi ko kapag nakikita nya ako, okay na din.
Okay na ako sa mga anak ko. Kay Harelline nalang ang problema.
"She would love you. You and Lucy." Tumingin ako sa front-mirror kung saan nakikita ko ang repleksyon ni Lucy sa salamin.
Ngumiti lang sya ng tipid pagkatapos ay tumingin na sya sa labas ng bintana.
"Talaga, dad?!" She looked hopeful and pure.
"Sana kasama natin si Mom para happy we tayo katulad ng Lucky me." Ngingiti nyang turan na ikinangiti ko din.
"Sa ilang minuto lang, sandaang yakap ang bigay mo... sa ilang sandali lang... ngiti mo'y makakabisado..." Nagsimula syang kumanta ng favorite nyang commercial.
