Chapter 9
-Harelline-
"A-Anak..." narinig ko ang pagtawag sakin ni mama dahilan na naalimpungatan ako.
I stared at her worried face. "M-Mom, why are you crying?!"
"I-I am sorry..."
Napakunot ako ng noo. Bumangon ako sa kinahihigaan ko. "Bakit kayo himihingi ng sorry?"
She shooked her head. "Maayos na ba ang pakiramdam mo?"
Napahawak ako sa nook o. "Yes mom. Why?"
"Mag-ayos ka na, at kakain na tayo..."
I nodded but still looking at her. Anong problema ni mama? She looked worried sick. Parang may alam syang hindi nya sinasabi sakin.
Naligo muna ako at nag-ayos bago bumaba.
Pagbungad ko palang sa dining room kitang kita ko na may hindi nangyayaring maganda.
Lumingon ako kila papa at kuya Harry. They have the same expression. Parang galit sila?
"Hi dad, hi kuya, hi sis..." bati ko sa kanila. Hanna is having a weird expression. Kinakabahan na parang hindi mapakali.
Umupo ako sa usual seat ko. Katabi si Hanna. "Ui, may problema ba?" bulong ko sakanya at kitang kita ko kung paano sya kinakabahan.
Narinig ko ang mahinang tikhim ni papa kaya lumingon ako sakanya. "Dad" I called him. Pakiramdam ko nahahawa ako sa kaba ni Hanna kahit na hindi ko naman alam kung bakit sya kinakabahan.
"Hare..." I was about to asked ng lumapit ang isa sa mga maids namin at may nilapag.
Napatayo ako at napatakbo sa banyo ng maamoy ko ang hipon na nilapag ni Aling Mining.
Napatutop pa ko ng bibig dahil halos masuka ako sa amoy. I felt nuisance. Ilang minuto din akong nagsuka.
"Sis..." narinig ko ang boses ni Hanna. "Okay ka na ba?" nag-abot pa sya ng tissue sakin at isang baso ng tubig.
"Okay na ko..." sagot ko pagkatapos kong punasan ang bibig ko at nainom ang tubig na binigay ni Hanna.
"Sis... I have something to tell you..." mahina nyang sabi.
Kitang kita ko kung paano bumaha ang pagkabahala sa maamo nyang mukha. "What is it?" napahawak pa ko sa balikat nya dahil bigla nalang ako nakaramdam ng pagkahilo.
"Y-You're..." she paused for seconds. "Y-You're pregnant..."
Napatitig ako sakanya dahil sa sinabi nya. "Aah..." Hindi ko masyadong naintindihan ang sinabi nya.
"Sis..." tawag nya sakin ng halos matulala ako sa sinabi nya. "W-What?"
"Wala ka bang ibang sasabihin sakin?"
"Hmm..." napahawak ako sa noo ko bago nagdilim ang buong paligid ko.
***---***
-Hannaline-
"Ma..." mahinang tawag ko kay mama.
Kitang kita ko kung gaano sya nag-aalala habang nakatitig kay Harelline na mahimbing na natutulog. Nasa hospital kami ngayon dahil tinakbo naming sya pagkatapos nyang mahimatay. Hindi ko alam kung sa kondisyon nya o dahil sa pagkagulat kaya nahimatay sya.
"Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa kapatid mo, anak..." lumuluha nyang sabi habang gagap nya ang kanang kamay ni Hare.
Napaluha na din ako. Hare is my twin. kahit na madalas kaming mag-away, hindi matanggal sakin na mahal ko sya.
"Ma... we need to accept it..."
Napatango nalang sya bago tumitig ulit sa kapatid ko.
Nagpaalam muna ako kay mama na lalabas muna at magpapahangin.
Nakasalubong ko si Kuya Harry. "Kuya..."
He smiled bitterly. "Hanna..."
Kitang kita ko kung paano sya naapektuhan ngayon pero wala naman kaming magagawa...
Ang tanong lang sa isip namin... sino ang ama ng bata sa sinapupunan ni Hare? Wala naman kaming alam na naging boyfriend ni Hare.
I sighed. Napalingon ako kay papa na nakaupo sa may bench sa hallway ng hospital. Bunso si Hare kaya alam ko kung gaano ka-over protective si Papa sakanya...
Alam kong kahit hindi nagsasalita si papa ngayon, nasasaktan sya... sino ba naman kasi ang amang hindi malulungkot kung ang anak nilang dalaga, mabuntis?
Haay!
***---***
*Three years and eight months later...
-Harelline-
"Hi mom..." bati ko kay mama.
"Hi Hare... where are my angels?" she asked with so much fondness in her eyes.
"Babies..." Tawag ko sa mga anak ko.
"Mommy..." sabay na bati ng dalawang anak ko. Halos tumakbo na sila palapit kay mama...
"Ang daya... ako tumawag, sa iba kayo pupunta..." natawa si mama sa sinabi ko habang busy sa pagyakap sa dalawa kong anak.
They're twins, Lucy and Leya. Shorts for Lucyanna Rheign and Leyara Rheign.
"Mommy... how are you po?" matatas na silang magsalita sa edad na tatlong taon. Magtatatlong taon na sila this February. Si Leyara ang nagsalita at kinausap si mama.
"Ayos na ayos naman si mommy, ikaw baby?" halos pupugin na ni mama si Leyara ng halik.
"Ayos din naman po, mommy..." nagpasaklong pa si Leyara kay mama.
"Lucy..." tawag ni mommy kay Lucy pero ngingiti lang ang anak ko habang masayang nakatitig kay mama.
"Lika dito baby..." pagtawag ni mommy dito kaya lumapit naman si Lucy.
"Kiss mo naman si mommy..." lambing ni mama at nagpatiuna si Lucy at hinalikan ng matunog. bumaba naman si Leyara at lumapit sakin.
"Mom..." tawag ni Leyara sakin. "Why, baby?"
"I love you..."
Napangiti ako sa sinabi nya. "I love you more baby..." niyakap ko sya ng mahigpit.
"Mom..." tawag nya ulit sakin. "Hmm..."
"Diba sabi mo, kapag umuwi tayo dito kila mommy at daddy, makikita ko na si dad?" she asked innocently.
Napangiti ako ng alanganin. May sinabi nga ko sakanyang ganun pero ang alam ko, nakalimutan din nya agad. We were in Canada for more or less four years.
Sinabi ko kay Leyara yun nung two years old sila ni Lucy at ang tagal na nun... Haay!
"Baby... let's buy ice cream..." yaya ko sakanya at narinig ata ni Lucy kaya bumaba sya kay mommy at lumapit samin ni Leyara.
"Tara mom, let's buy an ice cream..."
Sumulyap ako ng saglit kay Leyara na parang may sasabihin pa pero dahil nga lumapit siguro si Lucy samin kaya nanahimik nalang at hinawakan ang kaliwang kamay ko.
Babies, I'm sorry... hindi nyo pwedeng ma-meet si Rage...
