Με Τίποτα

Κεφάλαιο 12

Taylor's POV

Όλα έγιναν τόσο γρήγορα από εκεί πού μιλαγαμε με τα παιδια για το θεμα του Cameron η Lauren απο το πουθενα πεταχτηκε και επεσε πανω στην Camila. Ολοι μας τρεξαμε προς το μερους τους, μαζι μας ειχε ερθει και ο κοσμος που βρισκοταν εκει.. το αυτοκινητο ειχε σταματησει στην μεση του δρομου και γενικα επικρατουσε ενας χαμος. Οταν ειδα οτι η Camila και η Lauren κουνιοντουσαν ηρέμησα δεν ειναι και λιγό να γίνεται ενα ατύχημα μπροστά στα μάτια σου, πηγα διπλα στην Ally και την ειδα να κλαιει παλι.. δεν μπορουσα να βλεπω αυτα τα δυο υπεροχα ματια να κλαινε. Ηθελα να την κανω να σταματησει αφου πριν δεν μπορεσα λογου του Cameron θα το κανω τωρα 'επ επ επ γλυκια μου μην κλαις' ειπα οσο πιο γλυκα μπορουσα με ενα επισης γλυκο χαμογελο 'δεν μπορω' η φωνη της ηταν 'σπασμενη' δεν μπορουσε να το ελέγξει πλεον. Την έβαλα στην αγκαλιά μου και σφιχτά την κούνησα, είναι άδικο ένας τόσος υπέροχος άνθρωπος να περνάει τέτοιες καταστάσεις. Την Ally την ξέρω εδώ και παρα πολύ καιρό και ομολογώ οτι απο μικρή έχω πολλά συναισθήματα για αυτην, όχι μόνο φιλικά αλλα και ερωτικά αυτή όμως δεν με βλέπει καθόλου έτσι. Ειναι εδώ και χρόνια ερωτευμένη με τον Cameron, γιαυτό εγώ δεν τον πολύ πάω για να λεμε την αλήθεια νοιαζομαι γιαυτόν δεν θα ήθελα να παθει κατι αλλά ως εκεί. Εκμεταλλεύεται την Ally παρα πολύ της δίνει ψεύτικες ελπίδες, ώστε να ενθουσιάζεται και να του κανει τα χατήρια τουλάχιστον έτσι δείχνει. Έχει κλάψει τόσο πολύ για χάρη του αυτός κάθε μέρα πηγαίνει με 100 γυναίκες και δεν της έχει δώσει καμια σημασία. Το μονο που θέλω είναι να είναι αυτή ευτυχισμένη και ας είναι και με τον Cameron.
Ποσο τρελαινομαι όταν έρχεται κάθε πρωι στην καφετέρια που δουλεύω, κάθεται στο συνηθισμένο τραπέζι της, ανοίγει το βιβλιο της, παραγγέλνει τον φυσικό χυμό της και διαβάζει ενω χάνεται μέσα στις λέξεις. Μπορω να κάθομαι και να την βλέπω ατελείωτες ώρες να κανει αυτό που την ευχαριστεί περισσότερο..αυτό που την γεμίζει.
'Σε παρακαλώ πάμε να φύγουμε' μου ψιθύρισε ρουφωντας την μύτη της. Δεν ηταν αναγκη να μου το πει δεύτερη φορά, την είχα πάρει και την είχα βάλει στο αυτοκίνητο μου σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Φτάσαμε στο σπίτι μου και την έβαλα να ξαπλώσει στον καναπέ του σαλονιού μου, πείρα την αγαπημένη της κουβέρτα και την σκεπασα 'σε ευχαριστώ' είπε δίνοντας μου ενα απο τα χαμόγελα που με σκοτώνουν 'μην το ξανά πεις αυτό' είπα σοβαρά γυρίζοντας λίγο το κεφάλι μου προς το μέρος της για να την βλέπω 'βάλε καμια καλή ταινία να δούμε' είπε με εναν ενθουσιασμό. Γέλασα και άλλαξα κανάλι, ήμουν σίγουρη οτι θα θέλει να δουμε ταινία 'τι λες γιαυτην είναι η μονη καλη αν την συγκρίνουμε με τις αλλες' κούνησε το κεφάλι της και μουγκρισε την είχε ξαναδεί άπειρες φορές και την είχε βαρεθεί 'καλά αλλα αν με πάρει ο ύπνος δεν θα φταιω' με αυτό άπλωσε τα χέρια της και κατάλαβα οτι ήθελε να πάω να ξαπλώσω και εγώ δίπλα της. Έπεσα πάνω της και πήγα εγώ πρός την πλάτη του καναπέ, φώναξε λίγο απο τον 'πόνο' και γέλασε. Παντα το κάναμε αυτό ήθελα παντα να την κραταω στην αγκαλιά μου. Έτσι την αγκάλιασα και στην μέση της ταινίας είχε ήδη κοιμηθεί, γέλασα και έκατσα να την κοιτάω χωρίς να πάρω το βλέμμα μου απο πάνω της.