CHAPTER 4

232 4 1
                                    

LOUISA'S POV:

Hi there, readers.!Ang lakas ko talaga kay author.Binigyan nya ako kaagad ng POV.Pareho kasi kaming maganda.Dahil dyan ililibre ko sya mamaya.Hehehe.Sobrang saya ko talaga today.

Speaking of libre, unahin ko na si bessy.Andito kami ngayon sa isang sikat na restaurant.Ako ang taya.

"Louisa, na-curious na talaga ako?Kanina pa ako kating- kati malaman yung good news na sinasabi mo."..tanong sa akin ni Sapphire habang nilalantakan nito ang paborito nyang dessert.

Mukha ngang excited na sya sobra.Super excited ubusin ang cheesecake nya.Natawa na lang ako sa kanya.Ano pa nga bang aasahan ko sa babaeng ito.Kahit yata sampung serve ng cheesecake kaya nyang ubusin.Naku bago nya pa tuluyang maubos yung kinakain nya eh nabanggit ko na yung sinasabi kong magandang balita.

"Oh my God bess!! Is that for real?!"

"Yes Sapp. I already signed the contract.At sa mismong graduation day ang alis ko papuntang Paris."..sobrang saya ko.Ngayon pa lang na- imagine ko na ang pwedeng mangyari sa akin doon.

"What? Teka bakit ang bilis naman.Does it mean, di ka makaka- attend sa graduation natin?"..tila ba nalulungkot na tanong nya sa akin.

"Of course I'll be there Sapp.Pumayag naman sila na tapusin ko muna ang ceremony then after that aalis na ako."

Hindi kaagad nakaimik si Sapp sa sinabi ko.Ramdam kong nalungkot sya.Aaminin ko nalungkot din naman ako kahit papano.Pero this is my dream.Matagal ko ng hinihintay ito.At eto na nga abot kamay ko na.Palalampasin ko pa ba?

"Are you not happy for me bess?"..nakanguso kong tanong sa kanya.

"No Louisa.Syempre masaya ako para sa iyo.Di lang talaga ko makapaniwala na iiwan mo na ako.Alam mo na nasanay na ako na lagi kitang kasama bess."..at hinawakan nya ang kamay ko.

She's right.For the past years lagi kaming magkasama.Masaya at thankful ako kasi si Sapphire ang naging bestfriend ko.Pareho kaming laging nandyan para sa isat-isa.Tulad nya, siguradong mahihirapan din akong mag -adjust na wala sya sa tabi ko.

"How about Gabriel, nasabi mo na ba sa kanya?"

Natigilan ako sa tanong nyang iyon.Naalala ko na naman yung naging reaksyon ni Gabriel nung sinabi ko ang tungkol sa pag-alis ko.


"Youre leaving?"..di makapaniwalang tanong sa akin ni Gabriel.

"Common babe, I hope you understand.Di ba noon pa man alam mo na ang plano kong ito."..pangungumbinsi ko sa kanya.

Napabuntung hininga sya.The way he reacted mukhang ayaw nya akong payagan.Subalit hindi ko pwedeng basta palampasin ang pagkakataong ito.

Lumapit sya sa akin at hinakawakan ang mukha ko.Napakurap ako.Kitang -kita ko sa mga mata nya na nalulungkot sya.

"Babe dont leave me please.Kaya naman kita buhayin ah.I can give all you want.Hindi mo na kailangang mag- abroad.If you want, sige do modeling.Pero part time lang ulit at dito lang sa Pilipinas."...nagmamakaawa na sa akin si Gabriel.Napaatras ako.

"Gabriel naman, hindi ko pwedeng pagbigyan ang gusto mo.Ito ang gusto ko.Ito ang pangarap ko.Hiling ko lang naman ay suportahan mo ako."

"Are you saying na mas pinipili mo yang career mo kesa sa akin?Akala ko ba mahal mo ako then bakit sa naririnig ko sa iyo ngayon eh mas mahal mo yang pangarap mo over me."...tiim- bagang tanong nya sa akin.

HIS SECOND CHOICEWhere stories live. Discover now