The Nerd & Mr Popular [EDITING]

Chapter 1

POV CODY

'Cody! Hier!' Ik paste de bal naar Rayn die een speler uit Stonefort High weg dribbelde en een fantastische dunk maakte.
Ik nam een aanloop en was klaar voor mijn duikvlucht. Rayn knalde tegen de houten vloer van de sporthal toen ik hem een Tackle-Knuffel gaf. Ook de rest van het team sprong op Rayn.
'Rustig jongens! Straks breken jullie iets!' Riep de coach vanaf de zijlijn. Maar hij werd al snel onderbroken door het scharrelende geluid van het fluitje. Het publiek juichde hevig.
'Red FireBalls! Red FireBalls!' Het team strompelde moe, bezweet en joelend de kleedkamer in.
'40-32! Dat wordt een feestje vanavond!' Riep Stefan luid toen hij Rayn aan staarde. 'En het is Rayns beurt!' Riep hij dan opeens. Rayn zweeg even.
'Neem wel je eigen drank mee vanavond oke?' Brulde Rayn. Het team was door het dolle heen.
'Nodig de cheerleaders ook uit!' Gierde Johan.
'Nodig ze lekker zelf uit!' Johan kreeg een glinstering in zijn ogen.
'Komt in orde! In neem ook wat vrienden mee!' De Red FireBalls sloegen een vreugde dansje maar werden meteen weer rustig toen de coach binnenkwam.
'Wat is dat allemaal voor een kabaal?' Riep hij streng.
'Niets hoor coach!' De coach keek het team één voor één aan.
'Zorg dat jullie het vanavond niet te laat maken! Morgen is het training!' Het team barste in lachen uit. Dat ging een goed feestje worden...

POV TERRY

'Boek chemie... check! Boek wiskunde... check!' Ik knikte tevreden.
'Zo, al mijn boeken voor morgen zijn ingepakt.' Ik zette mijn overvolle rugzak naast mijn bureau en nam een kijkje op mijn klok.
'Half vijf al? Ik kan maar beter vertrekken.' Ik nam mijn roze origami zak en liep naar beneden. In de woonkamer zat mijn moeder bonnetjes uit een catalogus te knippen.
'Mam, ik vertrek naar de origami les!' Ze draaide haar hoofd om.
'Ok, rij voorzichtig en niet te laat thuis hé!' Ik liep de voordeur uit naar een klein schuurtje waar mijn fiets stond. Ik draaide mijn sleuteltje in het slot en vertrok naar school.

Onderweg reed ik voorbij een grote weide met paardjes. Een klein veulentje huppelde voorzichtig achter zijn moeder aan. Bang dat hij ging vallen steunde het veulentje tegen de buik van zijn moeder. Ik moest daardoor even glimlachen. Ik reed elke zondag voorbij dit weilandje als ik naar mijn buitenschoolse activiteit - die zich in school bevond - reed. Het veulen viel me elke keer op.

In de verte zag ik de school dichterbij komen. Toen ik bij de school kwam zette ik mijn fiets tegen de gevel, klikte hem op slot en liep de school in.
Bij de balie stond mevrouw Eyckmans. Ik liep naar haar toe.
'Terry Batters, origami.' Mevrouw Eyckmans nam een dik boek en sloeg het open. Ze liet haar vinger over de namen glijden.
'Terry Batters, origami. Check!' Ik glimlachte nog even en draaide me toen om.
'Origami is deze week in lokaal 43. In het origami lokaal staat het vol met dozen.' Riep mevrouw Eyckmans nog snel voor ik de hoek om draaide. Fijn, lokaal 43 is aan de andere kant van de school. Nu moest ze over de speelplaats en langs de sporthal...

POV CODY

'Cody, ga je met mij mee naar huis? Het feestje voorbereiden? Blijf ook meteen slapen.' Zei Rayn.
Ik knike.
'Ik ga even naar mijn kluisje daar zitten nog reserve kleren in.'
Ik liep de sporthal uit en liep naar mijn kluisje. Ik neuriede een liedje terwijl ik mijn sleutel in zijn kluisje stak. Toen ik een harde plof hoorde draaide ik snel mijn hoofd om. Een meisje met zwart haar en een bril probeerde haar spullen die op de grond lagen bijeen te rapen. Ik herkende haar wel maar ik kon niet op haar naam komen. Het meisje propte haar spullen snel in haar jaszak en bekeek haar gescheurde tas. Ze keek een beetje teleurgesteld.
Ik overwoog om haar te gaan helpen maar ik kon mijn lach niet inhouden en ze liep al door. Ik volgde haar met mijn ogen en ik wist dat ze me had gezien maar toch ontweek ze mijn blik. Ze verdween achter de hoek.
'Cody waar blijf je?!' Hoorde ik Rayn brullen. Ik draaide me om en liep de sporthal weer in...

POV TERRY

Dat was een afgang! Ik prutste aan het snaveltje van mijn papieren zwaantje. 'Terry je kijkt zo bedrukt.' Chloë klonk nieuwsgierig.
'Ik heb net de grootste afgang ooit begaan!' Chloë spitste meteen haar oren. 'Komop vertel!' Ze zat op het randje van haar stoel.
'Nou, je kent toch Cody?' Chloë grijnsde van oor tot oor.
'Die knappe basketbalspeler? Wie kent hem nu niet?' Ik rolde met mijn ogen.
'Ik was op weg naar hier en in de gang scheurde mijn zak. Mijn spullen lagen overal verspreid in de gang. Toen ik ze in mijn jaszak probeerde te proppen zag ik Cody aan zijn kluisje staan. Hij had een lach tot achter zijn oren!' Chloë gierde het uit.
'En hij is je niet komen helpen?' Haar gezicht was rood van het lachen.
'Nee! Dat zou zeker ook het laatste zijn dat hij zou doen!' Ik keek naar mijn zwaantje en knikte goedkeurend.
'Straks ga ik Marry ophalen van de Cheerleader training en ze blijft bij me slapen! Toch nog iets dat me wat kan opbeuren.' Chloë glimlachte.
'Ik blijf helemaal alleen thuis. Zonder vrienden.' Samen lachten ze nog een tijdje door.