Love Craft || HunHan ✔

4.1

Chanyeol bizi eve bıraktıktan sonra kısa bir duş alıp kahvaltı dahi yapamadan okula gitmişti. O gittiğinden beri boş boş salonda oturup kolumun altına sıkıştırdığım yastığı yumrukluyordum. Luhan güzellik uykusundan bir türlü kalkamadığı için mesajıma cevap vermiyordu.

Kafamı koltuk sırtlığına yaslayıp sıkıntıyla nefesimi verdim. Ben böyle tahmin etmemiştim. Günlerce Luhan'a sarılarak, kokusunu doya doya içime çekerek uyumanın hayalini kurmuştu ama elimde kilitli bir kapıdan başka bir şey yoktu.

Tekrardan yaşadığım hayal kırıklığıyla telefonu açarak yeni bir mesaj yazmaya başladım.

ㅡㅡㅡ

Uçan Panda: Çok acımasızsın!

Biliyorsun değil mi?

Sevgili: Neden?

Uçan Panda: Uyanmışsın!

Ne olurdu beni de odana alsaydın?

Sevgili: Bunu neden yapayım?

Uçan Panda: Sevgiliyiz falan hani?

Sevgili: Hala geçerli bir sebep göremiyorum?

Uçan Panda: Çabuk o odadan çık ve yanıma gel!

Sevgili: Neden acaba?

Uçan Panda: Kokunu özledim.

Yüzünü özledim.

Sesini de özledim.

Bir de sana sarılmayı özledim.

Özledim işte!

Hah! Cevap vermiyorsun demek!

Pki.. tm..

Öyle olsun Luhan ㅠㅡㅠ

Hem mis gibi kok hem de kokundan mahrum et!

Oh valla!

OH!

Oh Sehun!

Oh Luhan!♡

Tm..

ㅡㅡㅡ

Tırnaklarımı ekrana vura vura, beni kocaman salonda yalnız bırakan Luhan'a habire mesaj atarken omzuma sarılan tek el ve burnumun dibine sokulan boyun ile korkarak yerimden sıçradım.

"Ödüm koptu Luhmp-" Burnumun ucunu yakarcasına gelen koku ile konuşmamı kesip portakal çiçeği kokusuna odaklandım.

"Hemen kokla sonra odama çıkacağım." Bir yandan tatlı kokusunu içime çekerken diğer yandan da kurduğu cümleye göz devirmeden edememiştim. Sırf özledim dedim diye yanıma kadar gelmişti ve sonrasında hiç bir şey olmamış gibi geri odasına mı çıkacaktı?

Hah! Zaten bende bırakırım seni!