My Heaven

1.24

(τραγούδι: dPans - Black Opium)

Προειδοποίηση: Τεράστιο κεφάλαιο.

(Θα δείτε λίγο τη διαφορά στα τραγούδια με τα POV γιατί τώρα έχουμε τραγούδια που θ' άκουγε ο Ορφέας.)

(Επίσης, θέλω να πω ότι βλέπω ΟΛΑ τα σχόλια και μου φτιάχουν τόσο τη διάθεση. Πάντα έχω ένα τεράστιο χαμόγελο! Θ' απαντήσω σε όλα σε λίγες μέρες, τώρα προσπαθώ να διορθώσω / ξαναγράψω όσα περισσότερα κεφάλαια μπορώ!)

Για όσους το διαβάζετε ξανά και έχετε κάνει παράληψη τα προηγούμενα κεφάλαια όπου εξηγώ δύο τρία πράγματα, θα έχω αυτό το κείμενο πάνω από κάθε κεφάλαιο μέχρι να ανεβάσω ξανά ολόκληρη την ιστορία. Ναι βρίσκεσαι στο σωστό μέρος (λογικά, ελπίζω). Θέλω επίσης να τονίσω ότι ο λόγος που άλλαξα τα ονόματα είναι καθαρά προσωπικός, δεν έχει να κάνει με τίποτε άλλο. Συγγνώμη αν αυτό προκαλεί μπέρδεμα. Επίσης τα νέα ονόματα κρύβουν και πολύ ωραίες σημασίες για όποιον θέλει να τις ψάξει. Όπου βλέπεις:

Ίρις = Άντα
Ορφέας = Πέτρος
Μίλτος = Μίλτος (σταθερή αξία)
Πάρης = Κυριάκος
Ιωάννα = Άννα
Ερμιόνη = Έφη

Να σημειωθεί ότι έχουν συστηθεί χαρακτήρες και για τον απλό λόγο ότι είναι καινούριοι δεν αναφέρονται στο παραπάνω μήνυμα. Ευχαριστώ τους παλιούς αναγνώστες που επέστρεψαν κι ελπίζω να σας αρέσει και να μην σας έχω μπερδέψει πολύ. Καλή ανάγνωση!

Ελπίζω να σας αρέσει το κεφάλαιο!

*surprise*

ΟΡΦΕΑΣ

«Μπορείς να σταματήσεις τις βλακείες σου;» με η Μάνια ρώτησε βάζοντας κι άλλο κρασί. Επειδή εγώ το βλέπω να την σέρνω μέχρι το σπίτι της, πήρα την κανάτα με το νερό και της το αραίωσα. «Ας αλλάξουμε λοιπόν θέμα: Με την Ίρις τί γίνεται;»

Κοίταξα το ταβάνι αγανακτισμένος. Αν ακούσω άλλη μια φορά αυτή την ερώτηση δε ξέρω κι εγώ τι θα κάνω. «Βράζει και χύνεται», μουρμούρισα.

Είναι πολύ όμορφη σήμερα και κάτι πρέπει να γίνει γιατί συνέχεια την κοιτάω, συνέχεια βρίσκω δικαιολογίες για να την αγγίζω ενώ εκείνη συνέχεια θέλει τον Πάρη. Δηλαδή απ' όλα τα άτομα έπρεπε να είναι αυτός;

«Ξεκαρδιστικό», είπε η Μάνια ανέκφραστη. «Τί παίζει μεταξύ σας;»

«Τι παίζει μεταξύ μας;» επανέλαβα προσπαθώντας ν' αποφύγω το θέμα. Λες και ξέρω εγώ τι παίζει μεταξύ μας. Απ' τη μύτη με σέρνει κι εγώ το ευχαριστιέμαι κιόλας.