Luhan's Long Lost Sister

Chapter 53

Natahimik ako sabay palit ng wallpaper ko. Dapatay matuto na ako dahil baka hindi lng si kris ang makakita non.

Nag post narin ako sa fb at sa Ig ng pictures naming lahat na may caption na: Extended bonding for kris and marie's comeback

Wala pang ilang sigundo ay sunod sunod na notification na ang nataggap ko, karamihan roon ay notification sa picture nina tao at suho na natutulog. Naka tag rin lahat ng nasa van kaya sunod sunod rin ang notif, famous rin kasi ang mga ito.

Napahikab ako sabay tingin sa mga natutulog na katabi ko. Tulog ang lovers pati na si jungkook. Napailing ako.

Ayokong nakakakita ng mga taong natutulog, kasi inaantok narin ako bigla. Ayoko pa man din matulog dahil gusto kong makita ang mga itsura ng madadaanan naming lugar

Pinagmasdan ko muli sila kai, naalala ko lahat ng pinagdaanan nila kasama ako. Being gay isn't a disease, hindi rin naman ginusto ni kai ang maging ganoon siya. Maybe if he destined to be like that, why not support instead judging him

Minsan sa buhay ng isang tao ay may pagkakataong hindi natin maintindihan ang kapwa natin, may mga bagay na nag dadalawang isip tayo kung su-suportahan ba natin sila o gagawin ang lahat para umayos ang direksyon nila at mapunta sa landas na kung saan magugustuhan sila ng mga tao

Pero napagisip isip ko na hindi kaya tayo ang may problema? Ipinipilit natin ang pananaw natin upang masabing tama at dapat lang silang tanggapin sa lipunan

Too much thoughts! Aish. Pinunasan ko ang nangingilid kong luha. I feel sorry for kai, kailangan niya pang magtago dahil takot pa siya sa ngayon

Kinuha ko ang cellphone ko upang mabaling ang pansin ko sa ibang bagay.

Nag type ako ng mensahe

To: Pau
Gising pa kayo?

Nagpatutog ako habang nag aantay ng replay kay pau. Nag play ang i wont give up kasabay ng paglingon ni kris sa akin.. Uhhh. Ngumisi ako sakanya.

Ng hindi na nag replay si pau ay inisip ko na tulog na sila. Nakaramdam ako ng panlalamig kaya pinatay ko ang fan sa tapat ko sabay akap sa sarili ko

Tulog na silang lahat bukod samin ni kris. Sila kuya at sehun ay busy na naguusap sa harap kaya hindi kami gaanong napapansin.

"nilalamig ka?" tanong niya.

"Hindi" pero sayo oo "Bakit?"

"i know na nilalamig ka, here, grab my coat." akmang tatanggalin niya na ang coat niya ngunit pinigilan ko siya

"wag na! Uhh. I still can manage"

"I insist." binigay niya sa akin ang coat niya "bakit kasi ganyan kaikli ang suot mo? Nag papa impress ka jan sa katabi mo? Tss"

Nayayamot ang boses niya, teka? Bakit ano bang ginagawa ko dito? Ang laki ng problema niya

Mabuti nalang ay tulog si Marie kung hindi baka mapatay niya pa ako sa titig niya. He's boyfriend is acting concern!

Nag play sa utak ko ang imahe na dahil sa pagkakabigay ni kris ng coat niya at nilamig siya at inakap si marie. Napailing ako at ibinalik sakanya ang coat. I dont want that to happen.

"Im fine" sabi ko sabay nag kunware kalma kahit na nilalamig ako

"why so ha--" naudlot ang sasabihin niya ng nagsalita si kuya

"may problema ba?" tanong ni kuya

"Kuya. It's cold" sagot ko naman na nagpailing kay kuya

"I knew it! Nag dala ako ng makapal na kumot dahil alam kong lalamigin ka dahil sa suot mo. Here!" hinagis niya sa akin ang kumot.

Nag thumbs up ako kay kuya "thanks ya"

Inirapan naman ako ni kris. Inilatag ko na sa sarili ko ang kumot, naramdaman ko ang panginginig ni jungkook sa tabi ko kaya tinapalan rin siya ng kumot na gamit ko.

Pinikit ko ang mga mata ko at natulog na, bago pa ko makatulog ay narinig ko ang pag mumura ni kris.

~~~
Guys so, sorry tagal ng update. Mahaba pa sana to kaso napatagal kaya inupdate ko na agad! Keep supporting! Wait for the next ud 😄