Luhan's Long Lost Sister

PART 34

Luhan's Pov

"Eljaey Eljaey? , luhanie, Princess please wake up. wake up baby please" hindi ko na nakayanan, yung luha ko tumulo na, hawak hawak ko sya, sila  daddy tumatawag ng ambulansya. nahimatay rin si mommy dahil di nya kinaya ang pangyayari.

"Eljaey, please lumaban ka. marami kaming nagaantay sayo, please gumising ka." tumabi sakin si kai at tinitignan si luhanie.

halos di mo makikilala ang kapatid ko dahil sa mga pasa at maga sa muka nya. naghahalo halo ang emosyon ko, galit kay fernando at awa sakapatid ko. di nya deserve ang mga ganto.

"Eljaey I'm sorry kung umalis ako, I'm just afraid of being regret once more, nasaktan na ko nung una kaya natatakot na ko sumugal ulit. I'm sorry for leaving you, Ngayong bumalik na ko, I'll make it up to you. Hindi na ko papayag na mapunta ka pa sa iba just promise me na lalaban ka please?" itong taong cold na to, umiiyak. ngayon ko lang sya nakitang ganto. magaling magtago ng nararamdaman to pero ngayon nakikita mo na nasasaktan llga sya. naramdaman kong nainis si kai dahil bumilog ang kamay nya.

"WENG WENG WENG WENG WENG!"
anjan na ang ambulansya, sinakay na namin si luhanie at si mami. nakisabay kami sa loob ni daddy, at sila kai ay dun sa kotse nila at susunod nalang sa hospital. ang dami nilang sinalpak na life supporter sa kapatid ko. 

hinawakan ko ang kamay ng kapatid ko at hinalikan iyon, matagal ko na syang kilala. kaya pala iba pakiramdam ko nung una palang, kapatid ko pala sya. ang tanga ko para di malaman yun.

"K-kuya" 

O_O

tinignan ko si papa at sunod si luhanie, nagulat din sya. nagsalita si luhanie!

"Princess, please lumaban ka, we'll be a happy family pa dba? babawi pa kami sayo dba?" sabi ko ng naiiyak.

"anak, anak, si daddy mark mo ito. Iloveyou baby. please lumaban ka. Please baby. andito lang kami" hindi makalapit si daddy dahil nakaharang si mommy. pero tumingin sakanya si luhanie, naiiyak nanaman ako.

O_O

ngumiti ang kapatid ko! ngumiti sya, ang tapang tapang ng kapatid ko. hinalikan ko muli sya sa pisnge. pumikit sya at may tumulo na luha sa mata nya, isang patak, pero mainit. 

Nagulat ako ng unti unting bumababa ang heart beat nya.

"LUHANIE? LUHANIE!!"  sigaw ako ng sigaw. bumaling ako sa nurse na inaasikaso na ang kapatid ko. "PAGALINGIN MO SYA KUNDI IKAW ANG MAMAMATAY!" bakas sa muka nya ang takot pero wala akong pake. 

"Calm down luhan, kakayanin nya to" sabi ni dad at pumikit, he's starting to lose hope. 

ganto ba tlga kamalas ang buhay namin?

bumibilis ang takbo ng sasakyan, maya maya pa ay nasa hospital na kami, binaba na ang kapatid ko at si mama. may mga camera na nagsisiilawan, may mga interviewer na nagtatanong pero naka focus lang ako sa kapatid ko. nagmamadaling pumunta ang doctor sa pwesto namin.

"Doc humihina ang heart beat nya" sabi ng nurse na kasma namin kanina. 

"dalhin sya sa operating room" nakasunod parin ako ng ipapasok na si luhanie sa operating room, pinigilan ako ng doctor na pumasok. shit lang! di ako mapakali. 

si daddy siguro ay kasama ni mommy. umupo muna ako sa upuan malapit sa operating room, dumating si kai at kris.

lumaban ka luhanie 

A/n: sorry hahahaha. di ko pa nae-edit to. mwah