Exhibition

21st: Help Me

Not in good terms ang dalawa at panibagong gulo na naman ito kapag nagkataon. Nakaka-guilty mang maglihim sa boyfriend ko ay pansamantala lang naman. Hahanap muna ako ng tiyempo.

"Para mapakilala mo na ako sa magulang mo. Para maintindihan nila kung bakit mo ako kasama."

"Actually, ayaw pa nila ako mag-boyfriend, eh. 'Wag naman natin silang biglain." Another kasinungalingan.

Napabuntong-hininga siya at bumagsak ang balikat niya. "Sige na nga. Ayaw ko namang magalit sa 'yo ang magulang mo."

Naku. Kung alam mo lang.

Huminto kami sa paglalakad at hinarap niya ako.

Masuyo niya akong pinagmasdan at ganoon din ako sa kanya.

Kinulong niya ang mukha ko sa mga palad niya. "I love you, Ami."

"I love you, too, Michael."

Bumaba ang tingin niya sa mga labi ko at unti-unting lumalapit ang mukha niya hanggang sa agad na ginawaran niya ako ng mabilis na halik.

Matagal akong napatulala. Hindi ako makapag-react. Hindi ko alam kung ano 'ng sasabihin ko.

Tumawa siya at hinaplos niya ang mukha ko. "First kiss mo, 'no?"

Noon na ako natauhan sa tanong niyang iyon. "O-oo." First smack. Shet. Parang ayaw ko na yatang sabihin lahat sa kanya. Hindi niya pwedeng malaman na may iba nang nakakuha ng first kiss ko—–torrid kiss, kay Spencer pa. Baka manganib ang love life namin. Ayokong maging maruming babae sa isip-isip niya. Ayokong maging kabilang sa samahan ng mga sawi sa pag-ibig. Sabi ko nga hindi ko na hahayaang makawala pa sa buhay ko si Michael, at kung kailangan kong magsikreto, gagawin ko para mapatibay ang pundasyon ng relasyon namin.

Bumaba ulit ang mukha ni Michael at inangkin niyang muli ang labi ko. Sa pagkakataong ito ay naging matagal ang paglalapat ng mga bibig namin. Ilang saglit lang ay nagsimulang gumalaw ang labi niya. Dumako ang kamay niya sa likod ng baywang ko at mahigpit na pumulupot doon ang mga bisig niya.

Umangat na rin ang mga braso ko sa leeg niya 't walang pag-aatubiling tumugon ako 't ginaya ang ginagawa niya.

Buti na lang at walang katao-tao sa lugar na kinalalagyan namin sa mga oras na ito. At kung mayroon man wala akong pakialam kung may makakita sa amin. Basta ang gusto ko lang ay maramdaman kung gaano ako kamahal ni Michael at ipaparamdam ko rin iyon sa kanya. Mainggit pa sila kung gusto nila.

Napasinghap ako nang pumasok ang dila niya sa bibig ko at ginalugad ang loob niyon. Nakialam na rin ang dila ko sa bibig niya at nakipagtunggali rin sa dila niya.

Napasabunot ako sa buhok niya nang rumagasa ang sumasabog na sensasyon sa buong katawan ko.

"Hhmmm..." hindi ko napigilang ungol.

Mayamaya lang ay hingal na hingal kaming napahiwalay.

"Mahal kita, Ami."

"Mahal na mahal din kita, Michael."

"Tara na, baka nag-aalala na ang parents mo." Hawak kamay niya akong inestima maglakad patungo ng sakayan.

Hinalikan niya ulit ako ng mabilis bago ako sumakay ng jeep.

Pagkarating ko ng condo ay hinanda ko na ang inuwi kong pagkain mula sa restaurant.

Naramdaman kong papalapit si Spencer.

"O, kumain na tayo. Buti nakadekwat ako ng pagkain sa restau. Ito na lang ang kainin natin."

Matagal na hindi siya sumagot kaya humarap ako sa kanya.

Napatili na lang ako pagkakita ko sa nakalabas niyang aring pinaglalaruan niya. Tinakpan ko ang mata ko at tumalikod.

"Ano ba 'yan, Spencer! Kadiri ka!!!"

Aalis na sana ako sa dining area nang higitin niya ang braso ko at iniharap sa kanya.

Nagpumiglas ako 't pilit inaalis ang kamay niya sa akin pero hindi ako makawala sa kanya.

Kinabig niya ako sa kanya 't pumaikot ang bisig niya sa baywang ko habang patuloy siya sa pagtataas-baba ng daliri niya sa sandata niya.

"Bastos ka! Bitiwan mo ako Spencer!" Patuloy ko siyang tinutulak pero malakas siya.

"You already saw this, right? Why so acting like innocent?" nakangising sabi niya at napapadila 't napapakagat pa siya sa labi niya.

Kung hindi lang siya guwapo at macho, lalo akong matatakot sa kanya. Kung ibang tao ito ay baka mas piliin ko na lang mamatay dahil sa trauma. Para lang siyang boyfriend na pilyong nakikipaglaro sa girlfriend niya. Tang-ina. Tang-ina talaga 'yung naisip ko. Kadiri pa rin si Spencer.

"Nababaliw ka na naman. Bitiwan mo na 'ko!"

Naramdaman ko na lang ang mainit na likido na tumalsik sa mukha ko kasabay ng mahabang ungol niya.

"Oohhh..."

Hindi na yata maipinta ang hitsura ko dahil doon. "Yuck!!! Kadiri ka talaga, Spencer!" Nagsimula na naman akong magwala habang pinupunasan ko ng damit ko ang malapot at madulas na tamod niya sa mukha ko.

"Help me."

Natigilan ako sa sinambit niya.

Humawak siya sa magkabilang balikat ko. "Help me cure my illness."