Marrying My Ex [MinSul]

Chapter 35

Ano na naman bang plano mo, Jaehee? Bakit hindi mo sinasabi?

Ilang sandali pa ay nagpaalam na rin si Kuya Daniel. May ooperahan daw siya ngayong araw eh. Bangag akong bumalik sa hotel room ko at nadatnan ko si Mommy sa kwarto ko. Oo nga pala, kasama ko sila dito. Nakalimutan ko.

"Saan ka ba galing, bakit hindi ka nagpaalam?" sabi niya agad. Napag-alala ko ata si Mader.

"Sa baba lang po. Nakausap ko si Kuya Daniel." sagot ko saka ako humiga sa kama at pumikit.

"A-anong sabi niya?"

Hindi ako umimik. Nararamdaman ko kasing sumisikip na ang dibdib ko at namumuo na ang mga luha sa mata ko. Nasasaktan ako. Akala ko kasi pagdating ko dito, makikita ko si Jaehee. Pero hindi pa rin pala. Magkabilang mundo pa rin kami. Kung kailan nandito na ako, saka ko nalaman na nandoon na pala siya sa Korea.

Ano ba yan, nagmumukha na akong tanga neto eh.

"Taejoon, are you okay?" naramdaman kong umupo si Mommy sa tabi ko. Umupo ako pero nakapikit pa rin. Pinipigilan ko kasing tumulo ang luha ko. "Ilabas mo lang, TJ. It's okay. Mommy's here. Anong nangyari?" Hinaplos-haplos ni Mommy ang likod ko.

"Ma, wala si Jaehee dito..." mahinang sabi ko. Ibinukas ko ang mga mata ko at tumakas ang mga luha. Tuluyan na silang tumulo at agad ko namang pinunasan.

"...last month pa po pala siyang nakabalik sa Korea, pero hindi po siya nagpakita, Walang pasabi. Wala akong ka-alam-alam, Ma!" humagulgol na ako. Weird ba? Lalaking humahagulgol. So what?

Niyakap ako ni Mommy. Buti nalang nandito siya. Mabuti nalang talaga. Kung hindi, baka dahil broken ako ngayon, uuwi na ako sa Korea at hindi nag magparticipate sa competition ko.

"Don't you trust her?"

Natigilan ako sa tanong ni Mommy. I TRUST HER! I trust her with all my heart. Pero natatakot ako, dawalang taon ba naman kaming hindi nagkita. Malaki ang possibility na mag-fade yung feelings niya lalo na kung may nakita siyang taong magpaparamdam ng di ko maiparamdam sa kanya dahil nga malayo kami sa isa't-isa at dahil labis yung sakit na naiparamdam ko sa kanya noon.

Paano kung hindi na niya ako mahal? Tangina! Hindi ko mapigilang mag-isip ng kung ano-ano! Wala naman kasi akong maisip na dahilan niya bakit hindi pa siya nagpakita sa akin agad, isang buwan na pala siya sa Korea. Natiis niyang hindi ako makita samantalang, ako, bangag at halos mabaliw na sa loob ng isang buwan na yun na wala kaming communication. Wala ni isang text, o kahit blanko man lang.

"Relax Taejoon. Remember, tomorrow's your competition." sabi ni Mommy.