7: Meet Rye

22.5K 262 29
                                    

Chapter 7:

Sir Rye’s POV

 

Hindi natatapos ang araw ko sa loob ng classroom. Marami rin akong organizations na hinahawakan. Isa na rito ang English Club ng College of Education. In-charge rin ako rito. It’s an organization composed of English Major Students. Nasa loob kami ng office ng club and we are about to start our meeting. However, wala pa rin ang ibang officers. Ako at si Joe pa lang ang nandito.

“Musta love life, Joe?”

“Sir, ang tagal-tagal ko na kasing nanliligaw, pero hanggang ngayon, puro thank you lang ang sagot ko,”

Natawa ako sa reaksyon sa mukha niya. Isa siyang frustrated suitor na mayroong malaking problema sa nililigawan niya ngayon. Isang manliligaw na nawawalan ng pag-asa. Actually, giving him advices is really some of my forte as their teacher.

“My dear student, if you really love someone, learn to wait. Maybe you are not meant to be together for today, but meant to be forever someday,” I told Joe.

“Pati ba naman kayo Sir, naniniwala sa ganyan? Nawawalan na nga ho ako ng pag-asa. Ginawa ko naman ho lahat. Pati ‘yung mga tips niyo sa akin, kaya lang, wala pa rin,” seryoso ang mukha niya.

“Alam mo, Joe. Hindi naman ikaw ang mawawalan kung hindi ka sagutin ng nililigawan mo. Maybe, the best consolation is you have done your part. Nagsabi ka ng feelings mo. Kung ayaw niya, so be it. Nauna ka namang nabuhay sa mundo nu’ng wala siya di ba?”

“Tama kayo d’yan Sir, pero may hindi pa kayo sinasabi. Paano kung sagutin niya rin ako. Thank you lang naman ang sinabi niya, hindi I reject you di ba?” I let him think of this. Mabuti naisip niya ang bright side.

“Matalino ka, Joe. May point ka. Basta, at the end of the day, you must accept and respect his decision. Kapag sinabi niyang Tama na, eh di, itigil na. Marami ka namang ibang bagay na pwedeng gawin,”

Tinapik ko siya habang sinasabi koi to. Ang akala kasi ng mga babae, gano’n kadaling manligaw. Aba, gumagastos rin kami sa bawat date at regalong ibinibigay namin. At sobrang malaking sampal sa mukha kung hindi lang rin nila ‘yon tatanggapin. Anyway, hindi naman panliligaw ang problema ko. Si Rebecca.

Maya-maya, nagdatingan na rin ang mga officers. I won’t name them anymore. Si Joe lang ang kilala ko dahil most of the  officers are girls. Hmm. Lahat ng napipibilangan kong club, nagiging all-girls kapag ako na ang adviser. Anyway, it’s not a problem for me. As long as I am doing my job as their adviser.

“Good morning, Sir Rye. My name is Pamela. I’m the new president of English Club. These are my co-officers,” then she started to point and names her colleagues.

“Nice to meet you guys. I’m Railey Medrana. Call me Sir Rye, or Sir Medrana. Whatever you want,” I did a gesture that made all of them—except for Joe—smiled. I just, smiled? What’s their problem.

Halos walo kami sa loob ng room. Habang nire-relay na ni Pamela or Pam, ‘yung mga plano nila for this semester, nakikinig naman ako. ‘Yun nga lang, I could not concentrate because I am still thinking when, how, or where to talk with Rebecca. Should I text her or not? Until now, I don’t want to be the first one to move.

Sir, You're Mine. FINISHEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon