LASH (Light and Shadow High): School for the Gifted

Kabanata 10: Meow!

(Xapphrina's POV)

Pagpasok na pagpasok namin ni Kyshie ng silid-aralan, pinagtinginan agad kami. Mabilis lang ang naganap na bulungan nila habang nakatingin sa'min; siguro dahil matapang ang dating at titig ni Kyshie pabalik. Pag-upo namin sa harap, nagulat ako sa pusang nakatuntong sa taas ng mesa ng guro. Matalas ang tingin nito sa'kin, tila bang kinikilala niya ako.

"Meow!" gaya ni Kyshie sa tunog ng pusa, kinukuha ang atensyon nito. Umiling ang pusa mula kay Kyshie; sadyang iniiwasan ang pagtawag niya. Napansin kong natawa ang iba sa ginawa ni Ky habang ako naman ay litong-lito. Bakit sila tumatawa? Bakit may pusa diyan?

Parang narinig ng mundo ang mga katanungan ko nang tumalon ang pusa mula sa mesa papunta sa sahig. Sa isang iglap, naging babae ito. Nalaglag ang mga panga namin ni Ky, pinagmamasdan ang babaeng nakapolo at mahabang palda. Puti na ang iba niyang buhok na nakatali, at halatang nagpipigil siya ng tawa sa'ming dalawa ni Kyshie.

"Ako si Ms. Mary S. Laquira, ang guro niyo sa Magical Creatures Study ngayong taon." malinaw at malakas niyang sabi, "Kilala ko na ang bawat isa sa inyo kaya ayoko nang magpaliguy-ligoy pa sa mga aaralin natin ngayong araw."

Dumaing ang mga estudyante sa sinabi ni Ms. Laquira kaya naging maingay ang silid-aralan. Gayunpaman, naghanda na siya kaagad ng mga kagamitan niya sa pagtuturo habang kami ni Ky ay nahihiya pa rin sa kanya. Nagulat nalang ako nang dumilim ang kwarto at may malaking litrato na ng isang kakaibang hayop sa projector screen. Mukhang maliit na puting usa ang hayop at parang madali lang ito hulihin sa kagubatan.

"Ang nakikita niyo sa harap niyo ngayon ay isa sa pinakamalakas at pinakamabangis na mga tagabantay ng napakalaki at napakalawak na kagubatan ng Biringan," ulat ni Ms. Laquira sa'min. Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya dahil hindi ako makapaniwala na malakas pala 'yon. Kahit na nanirahan kami sa gubat, wala naman akong nakitang ganun! "Tinatawag itong, lampong."

Interesadong-interesado ako sa mga pinagsasabi ni Ms. Laquira; samantalang naman ang iba, inaantok pa. Naisipan kong tignan si Kyshie, at walang kupas na patagong kumakain pa rin siya ng lollipop. "Kahit dito ba naman, Ky?" naisip ko.

"― matingkad ang mga mata nito at mayroon itong mahabang balbas. Nagpapakita lamang ito sa mga mangangaso na walang-awang pumapatay ng mga mababangis na hayop at ng iba pang nilalang sa gubat. Isinasakripisyo nila ang sarili nila; dahil 'pag natamaan, sila'y nagiging duwende at siguradong paparusahan nila ang kung sinuman." patuloy na turo ni Ms. Laquira. Pagkalipas ng iilang minuto, nakaramdam na rin ako ng antok. Siguro dahil nga, maaga pa at ang dami kaagad ng impormasyon na pinapasok sa utak na'min. Hindi ko naiwasang matulala na lang habang ang sinasabi ni Ms. Laquira ay pumapasok sa kanang tenga ko at lumalabas sa kaliwa.

Biglang naudlot ang pagkakatulala ko nang makita ko ang itim na itim na nilalang sa projector screen. Lumaki ang mata ko at napatakip ako sa bibig ko, nanlalamig at natatakot.

"Ang anino!" sigaw ng utak ko. Bumilis ang pintig ng puso ko sa mabilisan kong pagpikit. Hindi ko kayang tignan ang halimaw na matagal nang sumasagabal sa pagtulog ko; lalong-lalo na at gusto niya kaming patayin.

"Ms. Xapphrina Swanson, ayos ka lang ba?"

Pagdilat ko, nakita kong nag-aalalang nakatingin sa'kin si Ms. Laquira. Nagising ako sa pagkakawala ng aking sarili, malinaw na malinaw sa harap ko ang litrato ng isang kapre at hindi ng aninong hinahabol ako sa panaginip ko. Isang maling akala lang pala ang lahat. Pinagtinginan din ako ng mga kaklase ko, at lalo akong nanliit sa upuan ko. "Ayos lang po ako." mahina kong sabi kay Ms. Laquira, nahihiyang nakatitig sa kanya pabalik. Tumango lamang siya at pinagpatuloy na ang klase namin.