Marrying My Ex [MinSul]

Chapter 32

"Wala. Ang ganda mo kasi. Ang sarap mong titigan nalang lagi." Nakita ko namang nag-blush agad siya at ngumisi rin.

"Ikaw, bolero ka talaga!"

"Nagsasabi ako ng totoo noh!" sagot ko naman.

Nagtakip siya ng mukha niya pero halata namang nakangiti at kinikilig siya. Ang sarap talaga pakiligin tong babaeng ito. Hahaha.

"Jaehee~ Jaehee?" sabi ko with my husky sweet voice. Naalala ko tuloy yung sa ospital. Ganyan rin siya, nakapikit at ayaw pa ring tumingin sa akin. Tapos hinalikan ko siya noon.

"Ano?"

"Stop covering your beautiful face, di ko makita." sabi ko. Dahan dahan naman niyang ibinaba ang mga kamay niya at biglang akong benelatan sa camera at tinakpan ulit ang mukha niya.

"Bolero!"

"Eh totoo naman eh! Sige na. Ibaba mo na yang mga kamay mo. O baka ako pa ang magtanggal niyan tapos hahalikan kita!"

"Psh. Di mo naman magagawa yun. HAHAHAHA." Tumawa pa talaga. Ibinaba na niya ang mga kamay niya kaya nakita ko ang pulang pulang mukha niya. Mansanas ang peg.

"Gusto kitang halikan. Pwede bang umuwi ka dito?" seryoso kong tanong. Ngumuso naman siya sa camera.

Ngumuso din ako sa camera. Ayun na. Virtual Kiss sent!

***

Kinabukasan ay nagsimula na kaming magtraining na Coach Johnny. Syempre nandito kami ngayon sa home gym ko. Kung ano-anong klase ng warm ups at exercises ang ipinagawa niya sa akin. Out of this world at weird na mga actions pero aaminin ko, malaki ang tulong.

Tama si Jaehee. Malaki nga ang maitutulong ni Coach Johnny sa akin. Marami siyang alam sa Yips Sydrome. Sobrang dami niyang tips na ibinibigay.

After ng three hours na warm up... Oo! Warm up palang, three hours na. Nakakapagod talaga. "Ayokong dito ka tumalon." sabi niya.

"Coach?"

"Maliit yung space eh. Tara sa Genie." Kinuha niya ang backpack niya at lumabas ng gym. Syempre sumunod naman ako sa kanya. Hinihingal pa akong nagpatakbo ng kotse. Agad din kaming nakarating sa Genie nang safe at hindi nadidisgrasya. Pero bumulaga sa amin ang nasa 30 na mga tao sa tapat ng gate. Hindi lang pala sila pangkaraniwang mga tao dahil mga reporters at media sila.

"Anong meron dito?" tanong ko habang pilit na bumubusina para makadaan kami. Rinig ko naman ang mga malulutong na mura ni Coach.

"Mukhang wrong move ata ang pagpunta dito. Mukhang alam na ng media na nandito ako." Sabi niya habang kinakamot ang ulo. Coach talaga oh.