100 Days of Love

100 Days of Love [1]

*Kriing kriing*

Tinignan ko yung phone ko kung sino yung tumatawag, si ate Janine pala.

"Kyaaaah! Sisss! On my way na ako. Kyaaah! Can't wait to see you!" excited na sigaw ni ate habang nasa kabilang linya. Langya naman 'to si ate oh! Balak pa ata akong gawing bingi eh. :3

Medjo nilayo ko yung phone ko mula sa tenga ko. Feeling ko nga nabasag eardrum ko. :3

"Naaah! Ate! Wag ka ngang sumigaw! Nakaka-bingi ka. Haha! Adik mo langs? O siya, alam ko naman kung bakit ka tumawag kasi excited ka lang dun sa pasalubong." and I heared her chuckled.

"Hmm, slight.. Hihi! Ok, I'll call you later na lang ha. Byeeee! See yah!"

"Ok, ingat na lang sa pagda-drive"  tsaka inend call ko na.

Naghanap na lang muna ako ng mauupuan dun sa waiting area habang inaantay si ate. Haist! Tagal niya naman. Mamaya lang may biglang tumawag at agad ko naman itong sinagot.

"Hi babe! So, how's your trip? Nasa airport kana ba ngayon?" si Miguel ang tumawag. Boyfriend ko.

"Yes babe! Actually medjo eto, kararating lang at inaantay na lang si ate. Siya kasing magsusundo sa akin dito."

"Oh, I see. Sorry if I can't fetch you. Alam mo naman, super busy kasi work. Pero wag kang mag-alala didiretso ako sa inyo mamaya. Is that ok with you?"

"Yah! No worries. I know naman na busy ka talaga and I understand. Don't worry ok lang naman ako. Hmm, so I'll wait for you ha? See yah then."

"Ok, ingat sa pag-uwi niyo ng ate mo. I love you!"  agad ko na itong inend call.

Si Miguel ang tumawag. And yes! Miguel is his name. Di ko nga alam kung bakit mas gusto kong magka-boyfriend ako na ka pangalan pa ng taong unang nambasted sa akin? Tss. Stupid! -__- After kasi nung nangyari, I made a promised to myself na kakalimutan ko na ang isang Miguel Yap!

First LOVE and also my FIRST EVER HEART BREAK! Oh di ba ang saya lang?! Pero eto ako ngayon, halos di pa rin maka'get over sa Miguel Yap na yan! Err! Nakaka-inis! Nagpakalayo na ako at pilit ko na siyang kinalimutan. Pumunta pa akong America at mas pinili na dun na lang mag-aral sa college para lang maka-limutan lahat-lahat ng sakit na nararamdaman ko.

Halos mag-iisang taon na rin kami ni Miguel. Were on the same school ni Miguel nun sa America at siya rin ang naging unang kaibigan ko dun. Pano, siya lang naman yung nakaka-usap ko ng tagalog. Haller! Nakaka-nosebleed kayang mag-english buong araw and ayon na nga, makalipas ang ilang buwan niligawan niya ako at naging kami.

"Cheskaaaa!" napalingon ako dun sa babaeng tumawag sa akin ng pagkalakas-lakas at di nga ako nagkakamali, si ate Janine nga yun.

"Waaah! Wait! Is that you?! Ha? Cheska?" tanong ni ate na halos di pa maka-paniwala. Yung mukha ko? Eto poker face. :3

"Grabe! Ang ganda ganda ganda super duper ultra mega ganda muna! Siguro andami mong manliligaw na foreigners noh? Hala! 'Kaw ha!" tinignan ko si ate ng masama.

"Hey! What I mean is, mas gumanda ka ngayon. Promise! hehe. ^_^"

"Tsee, parang sinabi mo na rin na ang panget ko dati. :3"

"Oy di ah! Nagmana ka ata sa akin noh! Ito naman. Pero maiba nga ako, ba't di ka nagpa-sundo kay MIGUEL mo? Hmm?" sabay ngiti sa akin ni ate ng nakaka'loka! Oo, as in! Naloloka ako sa mga ngiti niya ngayon. >_<