Allison Academy

Chapter18: The Girl In White and the Letter with Unusual Crest

Siguro kung may iniinom ako ngayon naibuga ko na ‘yon sa sobrang gulat. Even for just seconds, ngumiti siya, and that is new! No, it’s a miracle!

He never smile ever since he came here in the Academy, kahit sa harap ni Lucas hindi siya ngumingiti. I can’t help it but to wonder why he smiled.

“Heh~ This is really interesting.” I smirked as I silently watched the two of them.

Madalas ang kasama ni Eris ay si Jacob, kaya nakakagulat na instead of him, si Kei ang kasama niya ngayon. Pero saan naman kaya sila papunta?

Date?

Pasimple naman akong natawa. No, that’s impossible for now. Maybe they’re just starting to know each other. Sabagay, partners naman sila. Pero magiging mahirap para kay Eris na pakisamahan si Kei.

Last time may nakarating sa’kin na balita, nakita silang dalawa na kumain sa isang restaurant malapit sa High school division. Some of the students saw them too in the hallway- holding hands. Mukhang ayaw pa nga daw bitawan ni Kei si Eris, at nag-tatalo sila nang mga oras na ‘yon kaya walang sumubok na mapa-lapit sa kanila. They actually run away.

S’yempre naniniwala ako sa mga nabalitaan ko, maraming testigo e. Sayang at hindi ko ‘yun mismo nakita, kukuhaan ko sana sila ng litrato at pagkatapos no’n ay aasarin ko si Kei. That’ll be funny for sure.

I haven’t got the chance to talk about it with Eris. Gusto ko sana alamin ang nangyari, but these days naging busy ako at hindi na din masyado nakakadalaw si Eris sa bahay. Maybe I’ll just invite her tomorrow evening to have a dinner with me.

But...

Who would have thought Kei have this side?

“Marunong din naman pala ngumiti ang taong ‘yon e.” halos pabulong na nasabi ko sa aking sarili at palihim na napangiti.

“At sino naman ang tinutukoy mo?”

Shit!

Halos mapatalon ako sa sobrang gulat nang magsalita sa tabi ko si Yuzu. Napahawak ako sa aking dibdib at hindi makapaniwalang tiningnan siya nang masama. Para talaga ‘tong multo, bigla nalang sumusulpot sa kung saan-saan.

“P’wede ba, ‘wag ka nga bigla nalang sumusulpot!? Aatakihin ako nito sa puso e. Gusto mo ba akong mamatay nang maaga!?” inis na sinabi ko at tinapunan siya ng masamang tingin.

“P’wede din naman, ba’t hindi pa ngayon?” seryoso niyang sagot, at dahil doon mas sinamaan ko siya nang tingin.

“Sira ulo, ba’t hindi muna ikaw ang mauna?” iritableng sagot ko pabalik sa kaniya.

He clicked his tongue and ignored what I said, “Sino ba kasi tinutukoy mo? Saan ka ba nakatingin, ha?” kunot noong tanong niya habang naka-pamulsa at tumingin sa direksyon kung saan ako nakatingin kanina. Sa direksyon nila Eris at Kei.

Halos hindi na maipinta ang mukha ni Yuzu nang makita niya silang dalawa. Akma naman itong susugod papunta sa kinaroroonan nila, pero mabilis ko siyang pinigilan at hinila.

“Stop! Just stooop! What the hell are you thinking!?” pasigaw na tanong ko sa kaniya.

Iritable naman niya akong tiningnan, “Ano pa ba? Edi ilalayo si Eris kay Kei! Nakalimutan mo na ba ang ginawa ng lalaking ‘yon kay Eris?” medyo kumalma na siya ngayon at dahil doon nakahinga ako ng maluwag kahit papaano.

“S’yempre naaalala ko ‘yon, pero malay mo naman maging close na sila this time. They have to! Mag partners sila, remember? Kaya hayaan na natin silang dalawa. Mukha naman ayos lang sila. Wala naman siguro mangyayaring hindi maganda... Probably.” napangiti nalang ako habang siya naman ay masamang nakatingin sa akin.