My Life It's Your Life / Shadow

07

Czuliście kiedyś, że nie powinniście czegoś robić, ale wam się to podoba i, i tak to robicie?

Głupie pytanie, przecież ciągle to robicie.

Ja właśnie w tym momencie to robię.

Zbliżyłam się do zakazanego owocu.

Jak Adam i Ewa. Tylko ja zamiast syczącej żmii mam mega przystojnego faceta.

-Hej -jego głos... czy można wywoływać u drugiego człowieka gęsią skórkę z powodu zwykłego Hej. Nie... to pewnie przez deszcz. W końcu zrobiło się dosyć chłodno, a ja stoję tutaj w bluzce na krótki rękaw. Potarłam ramiona, żeby zrobiło mi się cieplej.

Chyba to zauważył, bo zaczął zdejmować bluzę

-Zimno ci -powiedział i położył swoją bluzę na moich ramionach.  

Wtuliłam się w nią i nie świadoma swoich czynów, zaciągnęłam się zapachem chłopaka. Ten cudowny zapach mięty i... czy to... czekolada. Kocham czekoladę.

Co ja robię?

Opamiętałam się i zrzuciłam bluzę ze swoich ramion odsuwając się od chłopaka.

-Wszystko okey -Zapytał

-Nie jestem typem dziewczyny, która lubi opowiadać światu o tym jak się czuję -odpowiedziałam i odwróciłam się przodem do chłopaka, co było błędem. Pierwszy raz stoję tak blisko płci przeciwnej. Pierwszy raz stoję tak blisko jakiegokolwiek człowieka.

-A ja nie jestem typowym chłopakiem

Uśmiechnął się. Dlaczego tak podoba mi się jego uśmiech. No chyba nie dlatego, że jego piękne malinowe usta są jeszcze bliżej moich.

To musiało wyglądać jak w filmie. Stoją dwa zakochańce najszczęśliwsi na świecie... STOP! Po prostu dwójka ludzi. Tak lepiej.

Czułam jego oddech na sobie, aż przechodziły mnie ciarki z podniecenia. Byłam już tak blisko posmakowania jego ust, aż tu nagle jakieś auto, które koło nas przejechało oblało nas wodą. Odepchnęłam go i uciekłam.

Boże co ja robię.

Dziękowałam temu kierowcy w duchu, że przywrócił mój zdrowy rozsądek i umieścił go tam, gdzie powinien być.

Wybaczcie, że taki krótki, ale czasu mniej, a matematyczka jak się uweźmie to nie odpuści.

Zostawcie po sobie ślad :)