Demon's Obsession

Twenty-three

Question

---♦♦♦---

"HALA..." nausal ko nang makita ang oras. Ten minutes na lang pala bago magsimula ang next class ko!

"What's wrong?" Zach asked.

Natatarantang tumingin ako sa kaniya. "Male-late na ako. Sige, bye." Tumalikod na agad ako at nagmamadaling lumabas doon. Hindi ko na hinintay pa ang sagot niya. Kahit narinig ko pa siyang tinatawag ang pangalan ko.

Halos tumakbo na ako. Pero napahinto ako nang makasalubong ang isang lalaking papunta sa pinanggalingan ko. Natigilan din ito nang makita ako. Hindi ko na lamang pinansin pa dahil kailangan ko nang makarating agad sa klase!

"Hi," hinihingal ko pang bati ko sa katabi kong babae nang pumasok ako sa isa na namang lecture hall. Tinignan lamang ako nito bago tipid na tumango.

MABILIS LUMIPAS ang oras. Dumiretso agad ako sa parking lot nang makita ang text ni Dean. That was five minutes ago. May kaunting reminders pa kasi iyong prof ko sa last subject para sa project na sa end of the semester pa naman ipapasa.

I almost ran to the parking lot. Highlight yata ng araw ko ang pagtakbo. Sa totoo lang, malawak ang parking lot. Pero hindi naman mahirap hanapin si Dean kasi bukod sa matangkad siya, naroon din ang mga ulong napapalingon sa kaniya. And his car! That alone stands out.

Lumakad ako palapit sa kaniya. Agad niya akong hinapit sa bewang at siniil ng halik. I pulled away ang looked around. Walang nakatingin.

"Nasa school grounds pa rin tayo," suway ko sa kaniya. Baka bukas ay ipatawag agad ako sa Disciplinary Office.

"So what?" balewala niyang tanong. I pursed my lips. Bigla naman siyang nanghalik ulit kaya nahampas ko siya sa braso.

"Dean!"

He chuckled and pulled me for a hug. "Sorry. I just miss you so, so badly." Then he kissed my temple.

Napangiti ako. "Ilang oras lang naman."

Nilayo niya ako sa kaniya para titigan sa mata. "I'm not used to being far from you anymore."

I swear I melted at his words. Because, same.

"Hello po," I greeted the maids and Butler Jang. Nakalinya sila sa labas, hinihintay kami ni Dean. Yumuko sila sa amin, nailang naman ako. I turned to Dean. He just encircled his arm around my waist and went straight inside, ignoring everyone.

"Dean, dapat bumati ka pabalik sa mga bumabati sa'yo," sabi ko sa kaniya habang paakyat kami ng hagdan. Hindi siya sumagot kaya sinilip ko siya. "Okay?"

He smirked. "Sì, signorina." He ruffled my hair.

Dinner was served immediately after. It was a sumptuous feast! Dean said it was a celebratory meal for my first day. Pinasalamatan ko silang lahat. Napakasaya ko.

"Thank you," I whispered. Tumingala ako sa kaniya. Magkaharap kami sa higaan. His hug around my waist tightened.

"You're welcome." Pinikit ko ang mga mata nang patakan niya ako ng halik sa noo. "How was your day?"

Agad akong dumilat. "Ang dami kong tinakbo ngayong araw," sumbong ko sa kaniya. Tinawanan niya lang ako. His chest vibrated. I really like his laugh, his deep voice. Especially when he's this carefree. I snuggled closer to him, his free hand stroking my hair. Nagpatuloy ako sa pagkwento pero bumibigat na ang talukap ng aking mata. "...tapos sa huli, tumakbo ang papunta sa'yo..."

I yawned.

"Because you're bound to run back to me in the end." He whispered something but I didn't quite understand. I am was too sleepy to process what he said.