Hayatımın hızlı değişimi beni etkilemeye başlamıştı. Artık herkesi dikkatli incelemeye başlamıştım. Ve asıl beni şaşırtan şey ise; kızların göğsüne bakıyor olmamdı. Hayır, ben ne zaman böyle bir kız olmuştum? Ne zaman hem cinslerim beni etkiler olmuştu? Tam bir erkek avcısı olan Skylar, hangi ara kızlara sulanmaya başlamıştı?
Bilmiyordum. Ama tüm bunlar bir öpücükle olabilecek şeyler değildi. Düşünmeye başladıkça aklıma biseksüel olabileceğim ihtimali geliyordu ama bu konuyu hiç açmadan kapatıyordum.
Yine de tüm bu kargaşa, bir öpücüğün etkisi değildi.
Aklımı bir sonuç bulmak için çok zorluyordum. Ama çıkan sonuçlar beni tatmin etmiyordu. Biseksüel olabileceğim düşüncesini kabullenemiyordum. Herşeyi geçtim, ailem ne derdi? Tamam onları pek takmıyordum ama düşünceleri beni etkilerdi. Eminim bu konu onları üzerdi.
Kafamın içindeki sesler beni çok yoruyordu. Yattığım yataktan kafamı sallayarak kalktım. Üzerimdeki uyuşukluğu atmak için banyoya girdim ve soğuk suyla yıkandım. Aynadaki yansımam dikkatimi çekmişti. Yeşil gözlerim, pembe yanaklarım ve kırmızı dudaklarım çok solgun görünüyordu. 'Kendime gelmeliyim!' dedim içimden. Çünkü bu ben değildim. Ben herkesin sevdiği, eğlence kaynağı olarak gördüğü bir kızdım. Ve bu kızı, ucuz bir barda etkilendiği kız bozamazdı. Kesinlikle.
Aynaya bakmayı kestim ve geri odama döndüm. Yatağım darmadağın olmuştu. Birçok kıyafetim ise yerdeydi. Normalde bunlar beni sinir ederdi ama bugün umursamadım. Telefonumu alıp aşağı indim.
Evde 'çıt' ses yoktu. Bu sessizliğin beni rahatsız edeceğini bildiğim için Calum'u aradım. İki çalışta açtı.
"Efendim kafasını göğüslerle bozmuş kız?" evet. Calum'a anlatmıştım ve zeki çocuk bunu kullanarak benimle dalga geçiyordu.
"Kapa çeneni, Michael'ın çubuğunun yuvasını taşıyan çocuk!" ettiğim kapak laflarla yüzümde koca bi gülümseme oluşmuştu. Ama diğer hattan 'hah' diye ses gelince, asıl kapağı benim yiyeceğimi anlamıştım.
"Biz deli gibi birbirimizi yalamıyoruz en azından!" tamam, bu konuşma amacından sapıyordu ve ben acil tarafından konuyu kapatmalıydım.
"Sesini kes, Michael'ın sürtüğü! Gereksiz çeneni kapa da bize gel!"
"Ouf, peki. Bir sorun mu var?" evet bir sorun var. Çok büyük hemde!
"Hayır. Sadece sıkılıyorum ve birşeyler yaparız diye düşündüm."
"Pekala, Michael'da gelebilir mi?" aslında bu iyi olabilirdi. Michael'ın yanında Calum, bana pek takılmıyordu. En azından birbirlerinin yüzümü emmekle meşgul olurlardı.
"Tabiki, gelebilir. Ve pizza alırsa ona salabilirim bile!"
"PİS PENÇELERİNİ SEVGİLİMDEN UZAK TUT!" telefonda bağırınca yüzümü buruşturdum. Tanrım! Michael'a kalmadım ben!
"Tamam, tamam. Hadi gelin." dedim ve konuşmasını beklemeden telefonu kapattım. Belki onlar gelene kadar evi toparlayabilirdim. Ama bir göz geçirince pek birşey olmadığını gördüm. Bu yüzden oturdum ve Disney Channel'da Phines Ve Ferb'u izlemeye başladım.
Ard arda izlediğim 3 bölümden sonra nihayet kapı çalmıştı. Yerimden kalktım ve kapıya koştum. Açtığımda sadece Calum vardı. Biraz ona yaklaşıp arkasına baktım. Onu yana ittim ve etrafa baktım.
"Sanada merhaba Sky!"dedi ve gözlerini devirip içeri girdi.
"Michael nerede?"
"Pizza istemiştin. Onu almaya gitti. Haa bu arada, yanında bir arkadaşı olacak. Sorun olmaz değil mi?"pekala tanımadığım biri evime gelecekti. Taman Skylar. Bunu sorun etme.
"Kim?"
"Çalıştığı bardan bi arkadaşı." yüzünü bana çevirip göz kırptı ve güldü. "Hemde kız."
"Siktir git Hoddie!" ofladım ve yanına oturdum. O hala gülmeye devam ederken kapı çalmıştı. Kalkmadım.
"Sevgilin geldi Hoddie. Git kapıyı aç."
"Peki majesteleri!" Dedi ve kalkıp kapıya yürüdü. Yastığa sarılı bir şekilde beklemeye başladım. Michael'ın sesi gelmeye başlamıştı.
"Hey Skylar! Misafirlerimiz geldi." ayağa kalktım ve kapıya doğru adımladım.
Kapıya ulaştığımda bayılmamak için bir yer aradım elimin altında. Çünkü karşımda gördüğüm şey hayal değildi.
O, benim evimdeydi.
Becky...Becky buradaydı.
Selam.!!
Lütfen yorum yapın. Bu bölüm kısaydı ama telafi edeceğim. Merak etmeyin. Yanlış varsa üzgünüm, kontrol edemedim.
