Ben Deli Değilim

9. Bölüm - Gitmesen Olmaz Mı?

Bir kızın biten bir ilişkiden sonra hemen başka bir ilişkiye başlayamama nedeni; gidenin bıraktığı "Başlarsan bunun da sonu bizimki gibi olacak." korkusundandır.

***

"Bitti Egemen." dedi çaresizce. "Hayallerim bitti. Biz de bitecek miyiz?"

"Bitmek istemiyorum Efsun. Gözlerinden kaybolmak istemiyorum. Aklından silinmek istemiyorum. Kalbinden gitmek istemiyorum."

Her zamanki gibi yatağında uzanmış Egemen'in saçlarıyla oynamasına izin veriyordu.

"Aklımdan ve kalbimden asla gitmeyeceksin. Bundan emin olabilirsin."

"Ama biz artık sarılamayacağız matmazel. Saçlarını tarayamayacağım, alnından öpemeyeceğim... Artık beraber hayal dünyasında yolculuk yapamayacağız matmazel."

"En çok da bu acıtıyor ya canımı."

Egemen Efsun'un alnından kocaman öptü.

"Ben seni çok özleyeceğim Egemen."

Gözlerinden damlalar akmaya başladı. Yüz ifadesi alışıldık bir hal almıştı. Ağlarken sürekli "Seni özleyeceğim." diye fısıldıyordu.

"Üzme kendini bu kadar."

Hıçkırıklar arasında cevap verdi. "Nasıl üzmem kendimi Egemen?"

"İşin iyi tarafını düşün matmazel."

"Olmuyor mösyö. Seni kaybedecek olmam iyi yanı düşünmeme engel oluyor."

"İnan bana, gerçek Egemen ile tanıştığında bu an aklına bile gelmeyecek."

"Bundan nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?"

"İçime doğuyor matmazel."

Efsun Egemen'e daha sıkı sarıldı. Bırakmak istemezmişcesine... Şimdi kendine kızıyordu. Neden ona bu kadar bağlanmıştı? Bağlanmasaydı bu kadar zor olur muydu ondan ayrılması? Onu unutması daha kolay olur muydu? Daha önemlisi; kendini toparlaması bu kadar güç olur muydu?

Miray'ın odaya girmesiyle gözyaşlarını hızla silmeye yeltendi.

"Efsun? Sen... Neden ağlıyorsun?"

Efsun kendini toparlamaya çalıştıkça her konuşmaya çalıştığında boğazındaki düğüm konuşmasına engel olarak daha çok anlamasına neden oluyordu.

"Ştt, sakin ol." dedi ve Efsun'a sarıldı Miray.

"Egemen gidiyor Miray. O gidiyor." dedikten sonra daha çok ağlamaya başladı. "Zaten bu güne kadar kimi sevdiysem gitti. Şimdi o da gidiyor."

"Efsun yapma böyle." Egemen ellerini sinirle karışık saçlarının arasından geçirdi.

Efsun hızla gözlerini avuç içleriyle sildi. "Tamam, tamam iyiyim." Kendisi de söylediğine inanmıyordu.

"Bahçeye çıkalım mı? Biraz temiz hava iyi gelir."

Efsun başını yukarı aşağı sallayarak onayladı. Miray'ın koluna girerek çıktılar.

"Neden şu kader denen şey bana bir kez bile gülmüyor?" İsyan etmek hiç Efsun'a göre değildi. Yaşadığı şey onu anlık bir şekilde değiştirmişti. İki gündür oturdukları banka geldiler.

"Bizim gibiler isyan etmemeli Efsun. Güçlü kalmak zorundayız. Bizim gibiler güçlü olmasa da öyleymiş gibi davranmak zorundayız."

Derin bir 'of' çekti Efsun kafasını gökyüzüne çevirerek.

"Güçlü olmaya çalışmak omuzlarımda öyle bir yük yaratıyor ki, bu güçsüz omuzlarımla bu yükü taşımakta zorlanıyorum."

"Efsun seni dinlemediğimi sanma tatlım ama sanırım onu buldum." Miray gözünü çocuktan ayırmadan Efsun'u dirseğiyle dürtüyordu.

"Kimi?" diye sordu. Bu konuları konuştuğunda diğer her şeyi unutuyordu. Kafasını gökyüzünden yeryüzünde indirdi ve o sarışını gördü.

"Ay, biz bunu arıyorduk değil mi dün? Haydi git ve konuş onunla." diyerek kolundan dürttü.

"Olmaz, öyle pat diye konuşamam."

"Doğru ya, o zaman ne yap biliyor musun? Tam karşısından yürü sonra da ona bilerek çarp ama yanlışlıkla oldu de. Filmlerdeki gibi tanışın. Nasıl fikir?"

"Ay, sen muhteşemsin. Bunu hemen uygulamaya başlayacağım." dedi Miray ve ayağa kalktı. Efsun oturduğu yerde onları izlemeyi yeğledi. Miray çocuğun tam karşısından yürüyerek omzuna çarpmaya çalıştı ama işler planladığı gibi gitmemişti.

Çocuğun refleksleri nasıl kuvvetliyse, elindeki telefondan gözünü ayırmamasına rağmen Miray yanından geçerken çarpmasın diye omuzunu çekti. Çocuk yanından geçip gittikten sonra koşa koşa Efsun'un yanına geldi.

"Ne oldu orada ya?"

"Telefona bakıyordu, çarpacaktım omuzunu çekti, mal."

"O zaman daha etkili bir şey bulmamız lazım. Sonucu her ne olursa olsun sen bu çocukla tanışacaksınız ve ben de buna şahit olacağım."

Efsun'un Miray ve hayali arasındaki çöpçatanlığı Egemen ile ayrılığını kısa süreli de olsa unutturuyordu.