Ben Deli Değilim

8. Bölüm - Duman Konseri

Bu bölümü ikizim Kaan0zer e ithaf ediyorum. ✌✌

***

"Git" diyorsun da olmuyor işte öyle git demekle. Her şeye rağmen gidemiyor insan. Ben de sana "Sev," diyorum mesela, sevebiliyor musun?

-Cemal Süreya

***

"Çok tatlılardı ya. Hele de bir çocuk vardı ya 'Siz sevgili misiniz?' diye sormuştu. Onu o an yiyesim geldi."

"Of Egemen." deyip saçlarını kulağının arkasına attı.

"Yine mi utandın? Buna engel olamıyor musun?"

"Olamıyorum. Bir şekilde utangacım işte. Yoksa utangaç olmam seni rahatsız mı ediyor?"

"Saçmalama lütfen, utangaçlığın beni benden alıyor."

Efsun işaret parmağını tehditkar bir şekilde sallayarak Egemen'in üzerine yürüdü. "Demek bu yüzden beni sürekli utandırıp duruyorsun."

Egemen karşı karşıya kaldığı tehditkar tavrı yok sayarak oturduğu yerde kollarını koltuğun üst kısmına iki yana uzatıp bacak bacak üst üste attı. Kafasını bol egolu bir şekilde havaya dikerek konuştu. "Çok zekisiniz matmazel."

Efsun fazla özgüvenli davranışlar karşısında yine bir çocuk edasıyla "hıh" dedi ve saçlarını savurarak arkasını döndü. Ama işler planladığı gibi gitmemişti. Arkasını dönerken ayakları birbirine dolaşmış ve dengesini kaybetmişti. Sarsılarak geri doğru düştü. Tahmin edebildiğini biliyorum. Tam Egemen'in kucağına düşmüştü. Şuan bu anı ağır çekimde hayal ediyor olsan ne güzel bir sahne çıkardı ortaya değil mi?

"Sen bana trip atmaya çalışsan da bedenin kendini benden uzak tutamıyor görüyorsun değil mi?"

"Benim sadece ayağım takıldı."

"Sence buna kader denilebilir mi?"

"Buna olsa olsa benim sakarlığım denilebilir."

Odanın kapısı tıklandı ama Efsun daha "Gel," diyemeden kapı açıldı. Gelen Miray'dı.

"Upss, rahatsız ettim sanırım." diyerek kıkırdadı.

"Ah, hayır." dedi ve kalkmaya yeltendi ama Egemen bırakmadı. "Tamamen benim sakarlığım."

"Eminim öyledir Efsuncuğum." eliyle ağzını kapatarak güldü Miray.

"Cidden öyle ama..."

"Vallahi, ister bilerek olsun ister sakarlığından olsun farketmez. Ben çok iyiyim." diyen Egemen karnına doğru bir Efsun dirseği yedi. Canı acımış mıydı? Ah, bu hiç de umursanacak bir konu değil.

"Ya sen beni bir bıraksana Egemen."

"Yo neden bırakayım? Bence sen hep böyle kal."

"Konserde de bunu tekrarlamazsın ama değil mi?"

"Belli olmaz." Egemen Efsun'un saçlarından koklayarak öptü ve kalkmasına izin verdi.

Kalkmasıyla beraber Miray'la kız sohbetine daldılar.

"Dünkü çocuk sana bir yerden tanıdık mı geldi? Çocuğa bakarken ağzının suyu akıyordu."

"Efsun." dedi bir şey itiraf edecekmiş gibi. Efsun bakışlarıyla konuşmaya devam etmesini istedi.

"O benim... Yani ben onun... Off, tıpkı Egemen ile sen gibi işte!"

Efsun ve Egemen birbirlerine baktılar ama ikisi de bir şey anlayamamıştı.