Revenge ni Beki (Complete)

Chapter Nineteen - Woman in Black

"Who's that Girl?"

"Grabe, may patay ba?! Kung makapag-all black naman sya pero ang ganda ng style nya sa fashion. Magaya nga!"

Ilan lamang yan sa mga naririnig ko galing sa mga estudyanteng madaraanan ko. Sige lang mainggit kayo, hay ang sarap pala sa pakiramdam ng ganito. Yung pinupuri ka ng lahat ng estudyante dahil sa ganda mo. Noon, kapag dadaan ako kung ano anong panglalait at pangaapi ang naririnig ko pero ngayon puro papuri na. Ang sarap pala ng buhay kapag ganito.

Lakad lang ako ng lakad habang tinitignan ako ng mga estudyante. Baka naman matunaw ako nito. Parang habang naglalakad ako may humahangin tapos humahangin yung buhok ko kaya mas lalo akong gumaganda at mas lalo akong hinahangaan ng tao.

At dahil, ang pinunta ko naman rito ay mag-aral at hindi maglakad ng maglakad, hahanapin ko na yung room ko. Susubukan kong magtanong sa mga estudyante dito. Huminto muna ako saglit sa paglalakad at tinignan ang buong paligid habang nakapamewang.

May nakita akong isang babae, mukhang kaedad ko lang din sya. Naglakad na ako ulit at lumapit sa babae.

"OMG! ang swerte naman ng girl"

"Oy pare, ang swerte nung babae oh"

"Baka kaibigan nya yon."

"Sana ako nalang ang kinausap nya"

Natatawa nalang ako sa mga naririnig ko galing sa mga estudyante. Nakangiti akong lumapit sa babae, halata naman sa mukha nya ang pagkagulat.

"Hi" masaya ko syang binati gamit ang maganda kong boses at magandang mukha.

"H-hello" nauutal nyang bati sa'kin.

"Alam mo ba kung saang room 'to?" tanong ko sa kanya sabay pakita ng papel kung saan nakalagay ang room ko. Kinuha ko ito sa loob ng pouch ko. Malait lang ang papel na yon kaya nagkasya sa pouch ko.

Nakaramdam naman ako ng tuwa dahil sa sinabi nyang,

"Dyan din ang room ko. Magkaklase pala tayo, halika na't baka mapagalitan pa tayo ng prof. natin" sagot nya pero nagtaka naman ako bigla.

"Teka lang, ibig sabihin alam mo na yung room na yan kanina pa?" Tanong ko. Eh ano kasing ginagawa nya dito, ang alam ko lahat lang ng estudyanteng nandito ay yung mga naghahanap ng room pero itong babaeng 'to, alan nya naman pala ang room nya pero nandito pa rin sya sa baba. Napagkamalan ko pa tuloy syang naghahanap rin ng room nya. Kakastress naman.

"Yes" sabi nya sabay ngiti.

"Eh anong ginagawa mo dito?" tanong ko ulit.

"Wala lang, naglalakad-lakad lang." sagot nya. Ah, kaya naman pala eh. Tsk, nagsinungaling pa sya ang totoo naman talaga kaya sya pumunta rito dahil para maghanap ng boys. Tsk

Naglakad na kami papuntang room. Nakatitig lahat ng mata sa'kin, may konting hiya ako pero nilakasan ko ang loob ko. Pumamewang ako bigla at naglakad na parang isang model, taas noo akong naglakad papunta sa building ng first year college.

Nandito na kami sa labas ng room. Pagpasok namin, nabigla ako sa nakita ko. Akalain mo nga naman oh, tadhana na talaga ang gumagawa ng paraan. Kaklase ko kasi ang magaling na si Spencer. Mukhang magiging masaya 'to.

Pagpasok namin, nagtinginan ang mga estudyante sa'min. Wala pa pala yung prof. Naglakad lang ako katulad ng lakad ko kanina, lakas loob kong tinignan si Spencer at sakto naman dahil nakatingin rin sya sa'kin. Ngumiti ako sa kanya, isang ngiting nakaka-akit.

Tumigil ako sandali para maghanap ng upuan. Nakita kong may upuan sa tabi ni Spencer..isang bakanteng upuan. Nag-isip muna ako kung doon ba ako uupo. Tama, doon nalang ako uupo.