Revenge ni Beki (Complete)

Chapter Eleven - Beginning

James POV

Hindi ako pumasok ngayon dahil ayoko munang makita ang mga mukha ng nang api sa akin kahapon lalong lalo na ang Carmella na yon.

Hindi ko sya mapapatawad dahil sa kanya pinagpyestahan ng mga netizens sa social media ang video habang inaapi ako. May nagvideo pala kasi kahapon habang inaapi ako kaya ayon kumalat sa lahat ng social media site kaya sikat na sikat na ako bilang "Kawawang Nerd" 

Biglang nagring yung phone ko na nakalapag sa ibabaw ng mini table sa tabi ng kama ko. Nakahiga lang kasi ako dito kanina pa. Kinuha ko ang phone ko at tinignan kung sino yung tumatawag,

Spencer my bae is calling...

Agad ko itong sinagot. Mygod! Parang nawala lahat ng hinanakit ko at parang relax na relax ako. Iba talaga ang nagagawa ng love, kaya nyang alisin ang problema mo. Chos

"Hello" tawag ko.

[Bat umabsent ka?]

Feeling ko namula ako dahil sa sinabi nya. Nagmistulang kamatis tuloy ang face ko dahil kay Spencer, paano naman kasi parang pinararamdam nya sa akin na importante ako sa kanya, yung hindi sya mabubuhay kapag wala ako! chos ang OA ko na.

"Ah kasi...hindi ko pa kayang humarap sa mga kaklase ko!! magmo-move on muna ako"

Narinig kong tumawa sya, bakit naman sya tumatawa? may nakakatawa ba sa sinabi ko? hindi naman joke yon eh ang serious kaya ng pagkasabi ko.

[Si Carmella na suspend sya ng dalawang linggo tapos yung ibang mga students naman na binully ka at sinabihan ka ng masasama sinabihan ko na kapag inulit nila yon sayo isu-suspend ko rin sila.]

"Eh bat ka tumatawa kanina?"

[ah wala yon, may binabasa kasi akong nakakatawa dito]

"ah okay pero matanong nga..ginawa mo talaga lahat ng yon? sinuspend mo talaga si carmella ng two weeks at pinagsabihan mo rin yung mga students?"

Nagtataka lang kasi ako, ganon ba talaga ako kaimportante sa kanya pero kung ganon nga!! thank you sa kanya dahil ang sweet sweet nyang jowa! chos.

[Oo naman, simple lang naman yon at para sayo naman yon eh! ganon ka kaimportante sa'kin]

At pagkatapos kong marinig ang sinabi nya, naibato ko yung phone ko sa salamin dahil sa sobrang kilig! joke lang. Pero grabe, feeling ko nasa langit nanaman ako at feeling ko rin kinakain ko yung mga clouds. Hays! ang lawak ng imahinasyon ko. Tsk

[Hello James, nandyan ka pa ba?]

Bumalik ako sa realidad ng biglang nagsalita si Spencer. Hindi kasi ako nakasagot agad nung sinabi nyang importante talaga ako sa kanya.