Tell Me I 'm Pretty|| Larry Stylinson [#2]

25 Gün Önce

 Harry odanın içerisine girdi ve Jocleany 'nin gelmesini beklemek için koltuğa oturdu. Jocleany 'nin kendisine davranma biçimi seviyordu. Sanki Harry kendisi için çok önemliymiş gibi davranıyordu. Son birkaç hafta boyu, terapilere başlamadan önce Anne 'nin zorla ona yemek yedirmesi yüzünden belli bir miktarda kilo almıştı.

Bir-iki kilo bile yüzünün şeklinin geri gelmesine ve renginin eski sağlıklı şekle gelmesini sağlamıştı. Fakat Harry aynı zamanda göbeğini de fark etmişti. Bu nedenle üç gün önce yemekten hemen sonra kusmuştu. Ertesi gün de öyle yapmıştı. Ve tabii ki dün de. Kilo almamak onun için hala en önemli kuraldı. Fakat ne yazık ki dün Zayn 'e yakalanmıştı ve ona kendisini açıklayamadan Anne 'de gelmişti. Harry onun gözlerinde gördüğü hayal kırıklığını tekrar görmemek için her şeyi yapardı.

Ondan özür dilemiş ve sonrasında Zayn ile beraber tekrar Tarzan izlemişlerdi. Anne ise işiyle ilgili bazı problemler nedeni ile sadece birkaç haftalığına Londra 'ya gitmişti. Harry onun ne zaman geleceğini merak ediyordu. Fakat yalnız olmayacaktı. Tüm zaman boyu Zayn yanında olacaktı.

Neyse ki Zayn gerçekten de iyi bir arkadaştı ve terapi hakkında kendisini sık boğaz ederek hoş olmayan konuşmaları geçmelerini sağlamıştı. Harry ona minnettardı. Fakat tüm zaman aralığı boyunca Louis 'den hiçbir şey duymamıştı. Bunun iyi mi kötü mü olduğunu bilmiyordu. Onsuz iyileşiyordu. Zamanını arkadaşı ile geçirebiliyordu fakat hala Louis 'ye karşı gizliden gizliye bir bağlılığı vardı.

Yıllarca ve yıllarca birlikte olduğu birini öylece atamazdı. Nasıl unutabilirdi ki, kalbine sahip olmuş ve onu milyarlarca parçaya ayırmış birini? Pekâlâ, Harry olayları belki fazla dramatikleştiriyordu fakat elinden bir şey gelmiyordu işte. Harry derin düşünceleri içindeyken Jocleany geldi ve kısa bir selamlaşmadan sonra Harry 'nin yanına oturup dikkatle ona baktı.

"Harry biliyorsun, beş gündür düzenli olarak seninle iki saatlik zaman dilimlerinde sohbet ediyoruz." Harry bunun iyi sonuçlanmayacağını düşündü. Yani, hadi ama, cümlenin başlangıcı bile sanki kötü bir şeyin olabileceğinin habercisiydi.

Harry yutkunup başını salladı ve gelecek olan bombayı bekledi. "Ve bence artık Louis hakkında konuşma zamanımız da geldi?" Harry bunu tahmin etmeliydi. Tabii... Louis. Buraya gelmesinin sebebi de o değil miydi zaten? "A-Ah evet... N-Neden olmasın?" Ne kadar kötü olabileceğini bilmeden konuştu. Ardından odayı Jocleany 'nin sesi tekrar doldurdu.

"Pekala, Louis... Hadi bana onunla nasıl tanıştığını anlat."