17 - Mine

258 7 0
                                    

Katelyn.

"Are you hungry?"

Tanong sa akin ng katabi kong nagtatampo pa rin ako.

I shook my head, and did not responded his gaze at me. I cannot even locate Liza here, or is she even here?

I am fully aware na kaya niya na ang sarili niya, but then kaya pala hindi niya ako kinukulit dahil busy siya sa lalaking ito na dahilan ng mga paglalasing niya? And I don't even have an idea?

I felt his hand squeezed mine, and with that he easily pulled my stares at nowhere to his. "What the problem?"

Lucas is a very sweet man, he doesn't really talk much, or if he does he makes it worthwhile. He became more silent when we grew closer to each other. As days gone by my heart feels good, and I cannot pressure him to ask questions kasi gusto ko malaman ang totoo on my end before I can ask a conclusion from him.

I know that I have a lot to be concerned about, but hindi ba! It is also a concern of mine yung whereabouts ni Liza.

"What problem?"

I blinked a lot of times to avoid his stares. May program pero para kaming may sariling mundo rito.

He lifted up my chin using his hands that squeezed my hands earlier. "I don't want to cause any overthinking. What is it?":

Now, we are looking at each other. I am always full of thoughts, Lucas. Can you really stop this mind of mine?

"Ah, I was just worried about Liza. Kilala mo pala ang kasama niya pero hindi mo kasi sinabi sa akin."

Nakita ko siyang huminga nang malalim, and proceeded to look around the area. Everyone is busy with their thing kaya hindi naman kami mukhang nag PDA rito, isa pa, natanggal na ata ang hiya ko kasi medyo nabawasan na ang reporters and full of rich clients ang narito sa event.

"Okay, I am sorry for earlier. I know Max, we are civil. He's a good man."

I almost rolled my eyes at him, "Huh? Should I not be worried just because you said he is a good man?"

I saw him sit up straight, and faced me again. "No, that's not it. Sorry, we'll find them. Okay ba sayo yon?"

There. Finally!

I nodded at him, and quickly stood up without waiting for him to stand on my confirmation. Nakita kong nagulat siya sa ginawa ko, and I saw a hint of a humor in his face. Natatawa ba ito?

Mabilis siyang sumunod sa akin, hinawakan ang bewang ko at iginiya papunta sa kung saan niya ako dalhin.

Inayos ko ang long dress na suot ko, na nagawan pa ng paraan ni Lucas ipagawa without getting my permission. He is really generous to me.

Our movement did not caused to much attention kasi nga all are busy. I watched him, and the people we bumped into exchange their greetings.

Then, we stopped in the lobby. "I am just gonna text someone."

"Okay."

Gently, his arms left my waist. I waited as he is communicating to someone in his phone, by text. Nakita ko ang tuloy tuloy na pagpasok ng mga tao, at may mga hinihintay din namin. Nabalik ata ang hiya ko nung nakita ko na may nanonood sa aming dalawa.

I really have to get comfortable with Lucas beside me kasi maraming mga nakakakilala sakaniya.

Binalik ko ang tingin ko kay Lucas na sabay din napatingin sa akin. Our gazes are so meaningful, and I can't explain it. "I texted Max, and they already left before we came. He is in the other line now, and it's your sister."

Napalaki ang mata ko sa sinabi niya, "Sige! Pakausap sakaniya. Salamat, Lucas!" Tumango ito at iniabot ang cellphone niya sa akin.

"Hello, Liza!"

"Oh my god, Kate! Why are you with Lucas?"

Is she even in her right mind, I texted her that we will be together and ngayon lang siya nagsabi nang ganito.

"Minessage kita the other day! You just said it's okay."

"Huh? Wala akong nabasa!"

I went silent. Ano bang nangyayari sa amin at wala na kaming balita sa isat isa. Kapag tumawag ang magulang namin, ano kaya ang mga rason namin?

"OMG! Max, did you checked my phone?"

Kausap niya ata itong lalaki niya.

"Sorry, Kate! Sige, we'll talk sa isang araw. Max explained na kasama mo si Lucas sa convention. Doon nalang natin itapon ang tanong sa isa't isa."

I am still silent. Lucas is checking on me from time to time, but I am not responding.

"And, I am okay! Are you okay?"

"I am. Kung okay ka lang, sige we'll see each other sa isang araw. You'll have some explaining to do."

Narinig ko ang hilaw niyang tawa. Kilalang kilala ko na talaga ito. "I-ikaw din! Sige, bigay ko na kay Max tong phone. Text kita. Sorry!"

Tumango ako at iniabot na ulit kay Lucas ang phone. Tumingin ito sa akin, at tinanguan ako. Kinausap niya na ata yang si Max.

"Sabihin mo ingatan niya ang kapatid ko."

Tumango lang ulit si Lucas, at mukhang sinabi niya naman kay Max ito. I don't even care what their conversation is about. Naiisip ko lang si Liza and her safety, but sinabi niya naman na okay siya...Sige, I'll give that to her.

Naramdaman ko ang braso ni Lucas na nakapatong sa bewang ko at mahimbing pa ang tulog. Men really sleeps without their clothes on, pero ako, lagi niya akong binibihisan.

I laughed at that thought. I smelled his natural scent na bungad sa ilong ko ngayong umaga. Ang mga araw kasama siya mas nabawasan ang trigger sa memories ko, at mas umookay ang pakiramdam ko. Though, I may not know it all, marami pa naman akong time gawin iyon at hindi ako sobrang nagmamadali.

I really love him so much. Hindi ko alam paano , pero I know I started to idolize him. But, I know there's more than that. Ni hindi nga ako ginagalaw nito kung hindi ako pa ang nagsusuggest. Nakakahiya pa nga dahil para ako itong uhaw sakaniya.

Ang aga ko ha!

Pumikit muna ako para bumulong ng dasal kay Lord. "Thank you for another day." I said it in my thoughts.

Pagkatapos, dahan dahan akong gumalaw para abutin ang phone ko. Nakita ko ang maraming notifications na naglabasan sa lockscreen ko palang.

Agad akong dumiretso sa kung saan nanggagaling iyon, sa GC namin! Nakita ko ang link nung event na nakita ako kasama si Lucas na girlfriend!

It is all over the internet!

Ethan: Gosh! Gurl what is this? Wala ka lang paramdam then ito na! I thought you are sick!

Diane: Yup! Nakakashook! Inaasar lang natin siya, and namanifest bigla! Saan ka ba @ Kate ?

Ria: Sinubukan ko nga rin itext si Liza but no response. Pareho silang MIA, si Liza kasama nga natin pero nasa ibang mundo ang utak!

Iniscroll ko pa iyon at nabasa ang gulat ng mga kaibigan ko. Ang laki ng mata ko hindi nawala da gulat. Hindi kaya pagkaguluhan ako nito?

I tried searching for it, and there was an interview about a woman named Andy...

Andy...

Andy...

Narinig ko na ito ah!

Doon sa event?

May relasyon ba sila? Siya ba ang nanay ni Kath?

Naramdaman kong gumalaw si Lucas sa harap ko, at sinilip ako.

"Good morning..." Hinanap niya ang kamay ko para halikan.

Kahit na I am so bothered with the news, hindi pa rin nakaligtas ang pakiramdam ko na parang kinikiliti ngayon dahil sa ginawa niya.

"Good morning..." I tried to smile.

Hindi ko alam paano ko sasabihin sakaniya ito... pero need naman talaga eh. Para rin sa akin.


Once A DaydreamWhere stories live. Discover now