Jij bent van mij

Hoofdstuk 17

Het liedje is afgelopen en dan past sluiten we de zoen af. Nog nahijgend staan we tegenover elkaar. Voorzichtig kijk ik Wolfs aan. Hij lacht kleintjes. 'Sorry, ik kon mezelf niet meer inhouden', beweert hij. 'Het is goed met je.' 'Zullen we naar ónze kamer gaan', zegt hij met de nadruk op onze en een grijns op zijn gezicht. Ik knik en loop richting Michelle en Sem. 'Wij gaan naar onze kamer', deel ik hun mee. 'Is goed, het was gezellig. Zullen we anders morgen middag ergens wat gaan drinken?, stelt Michelle voor. 'Ja leuk, zullen we jullie om twee uur ophalen bij jullie kamer?', ziet ook Wolfs dit als een mooie gelegenheid om de twee wat beter te leren kennen. 'Prima, we zitten op de achtste verdieping, kamer 300', zegt Sem. 'Oh dat is toevallig, dan zitten wij naast jullie!' Nadat we afscheid hebben genomen lopen we door het pikdonkere Italië naar onze kamer. 'Het was gezellig Eef', begint Wolfs als we onze kamer binnenlopen. 'Inderdaad. Het is zo raar om te bedenken wat die mensen allemaal uitgespookt hebben. Ze lijken zo...' 'Normaal?', maakt Wolfs mijn zin af. 'Ja, precies.' 'Ik weet het, ik begrijp het ook niet.'
Als ik uit de badkamer kom ligt Wolfs al in bed, op zijn rug met zijn handen achter zijn hoofd. De deken ligt net over zijn boxer heen waardoor zijn buik helemaal te zien is. Alleen het nachtlampje staat aan zodat ik nog wat zie als ik me uitkleed. Ik loop naar het bed en ga op de bedrand aan zijn kant zitten. Met mijn hand haal ik mijn haar naar één kant. Ik kijk over mijn schouder zijn kant op en zie dat hij me bekijkt. 'Wil je even mijn rits open doen?', vraag ik zwoel. Hij komt omhoog zodat hij op het bed zit. Ik voel zijn warme vingers over mijn rug glijden. De kriebels in mijn buik zijn duidelijk aanwezig. Hij ritst de rits tot helemaal onder naar beneden. Ik sta op en loop naar de kast. Met mijn rug ga ik naar hem toestaan. Langzaam laat ik de jurk van me afglijden waarbij ik met mijn heupen schud om de jurk van me af te krijgen. Ik weet dat ik Wolfs nu helemaal gek maak. En stiekem mezelf ook. Alleen al het idee dat ik hem opwind, zorgt ook bij mij voor de nodige spanning. Ik stap uit mijn jurk wanneer ik Wolfs uit bed hoor stappen. Hij loopt langzaam naar me toen. Hij komt heel dicht achter me staan, ik voel zijn adem in mijn nek. Zijn rechterhand legt hij in de rechterkant van mij hals. Dan voel ik zijn lippen aan de linkerkant van mijn hals. Hij drukt overal zoenen in mijn hals. Zijn linkerhand legt hij op mij buik, waarna hij mij dichter tegen hem aandrukt en over mijn buik wrijft. Bij ons allebei stijgt de spanning nu toch echt wel. Hij zuigt zachtjes aan mijn oorlel en drukt zijn heupen naar voren. Hierdoor voel ik zijn geslachtsdeel tegen mijn billen. Hij weet echt precies hoe hij me op moet winden. Ik begin zwaarder te ademen en breng mijn arm naar achteren om door zijn haar heen te woelen. Zijn hand brengt hij via mijn buik langzaam omhoog. Hij streelt over mijn borst heen waar alleen nog een bh tussen zit. Voorzichtig begint hij te kneden waardoor ik zachtjes kreun. Dan draait hij me om waardoor we nu tegenover elkaar staan. Zijn mond brengt hij naar de mijne waarna onze tongen elkaar snel vinden. Hij duwt me naar achteren tot ik tegen de kast sta. Mijn armen sla ik om zijn nek en ik woel door zijn haar. Met zijn ene hand knijpt hij in mijn bil en met de andere kneedt hij mijn borst. Hij dwaalt af naar mijn hals. 'Wolfs', kreun ik zachtjes. Hij stopt onmiddelijk en laat me los. 'Sorry, ik...ik liet me even gaan. Jij wilt het niet, ik..het spijt me', klinkt hij gebroken. Shit dit was niet de bedoeling. Ik wilde hem alleen maar laten weten dat ik ervan genoot en dat hij wist dat ik wilde dat hij door zou gaan. Oh, ik heb het verprutst! Nog steeds staan we tegenover elkaar. Het is nu een beetje ongemakkelijk door wat er net is gebeurt. Hij staat er zo zielig bij, vol onmacht en verdriet. Dat verdient hij niet en zo bedoelde ik het ook helemaal niet! 'Hè, ik vind het fijn met jou. Echt waar', probeer ik hem iets minder verdrietig te krijgen. 'Maar je wilt me niet', maakt hij er een soort van vraag van. We verplaatsen ons naar het bed en gaan op de rand zitten. Ik verbaas me over zijn uitspraak. 'Dat is niet waar', zeg ik dan ook. 'Je wil Frank, ik ben toch niet goed genoeg. Ik snap het. Wie wil in godsnaam mij nou als vriend en al helemaal jij. Jij verdient veel beter. Ik stel helemaal niets voor vergelijken met jou', reageert hij. Zijn woorden maken me verdrietig, zeker omdat ze niet waar zijn. Moet ik het hem dan vertellen? Over mijn echte gevoelens, mijn gevoelens voor hem? Dat is denk ik de enige manier om hem uit deze gedachte te helpen. En het is de waarheid. 'Wolfs, kijk me is aan', voorzichtig brengt hij zijn hoofd omhoog waarna hij me aankijkt. Ik zie dat de tranen in zijn ogen staan. Doe ik dan echt zoveel met hem? Dan vind ik het echt zielig dat hij mij altijd met Frank moet zien en dat ik hem steeds afwijs. Hoevaak heb ik hem dan wel gekwetst, ookal liet hij dat niet zien? 'Wat je net zei, moet je zo snel mogelijk vergeten. Jij bent de leukste, aardigste, stoerste, liefste, grappigste', even laat ik een stilte vallen. 'Knapste man die ik ken.' Een klein lachje vorm zich rond zijn mond die al snel weer verdwijnt. 'Dat zeg je alleen maar om mij geen pijn te doen. Je wil me niet, klaar.' 'Hé, waar is die man gebleven die zo vol vertrouwen is, die er alles aan doet om zijn meisje voor zich te winnen? Waar is mijn Floris Wolfs?', vraag ik hem. 'Mijn?', vraagt hij verbaast. 'Ja, mijn ja. Stiekem ben je een beetje van mij en niemand anders die daar verandering in brengt. Ze blijven van je af hoor, die vrouwen. En anders sla ik ze van je af', weet ik hem toch aan het lachen te krijgen. Ik breng mijn handen naar zijn wang om met mijn duimen zijn tranen weg te vegen. 'Denk alsjeblieft niet zo negatief over je zelf oké? Zo ben jij niet en dat verdien je ook niet.' 'Oké, ik zal het niet meer doen', glimlacht hij naar me. 'Mooizo, zullen we dan nu gaan slapen?' 'Lijkt me een goed idee, je hebt me aardig vermoeid met die dansmoves van je', lacht hij terwijl we het bed ik kruipen. Ik lig met mijn hoofd op zijn borst. Ik til mijn hoofd iets op om hem aan te kunnen kijken. 'Krijgt de vriendin tegenwoordig geen welterustenkus meer, Jeroen?', vraag ik met de nadruk op Jeroen. 'Jij altijd schoonheid, jij altijd', besluit Wolfs waarna we elkaar een lange kus geven en we heerlijk tegen elkaar aan in slaap vallen.