Say I Do (Completed/ under- editing)

Chapter 34

Chapter 34

No pride in kneeling

-------------------
*************
Pov of Aemie

        I'm in a mid of sleep when I heard a loud pang over the door. Ang lakas ng mga kalampag, nagmulat ako ng aking mata.

"Fuck Aemie!! Open this damn door!!" rinig ko ang malakas na boses na iyon. Hindi ako tanga para hindi malaman na si Claud iyon, alam ko naman galit siya matapos ang nangyari kahapon.

"Damn! Aemie!! Alam kong nandiyan ka! open this fucking door!" pilit siyang nagsusumigaw. Napilitan akong tumayo, inaantok pa ako dahil hindi rin ako nakatulog ng maayos sa kakaiyak. Natagpuan ko ang sarili kong binubuksan ang pinto, nabukas ko na iyon kaya naman agad na pumasok si Claud para lang bigyan ako nang malakas na sampal.

"Why the hell did you do that?! Fuck your life Aemie!!" he shouted.

"Aray Claud! nasasaktan ako, masakit Claud!" daing ko matapos niyang sabunutan ako sa buhok.,pakiramdam ko ay makakalbo ako sa pagkakahatak niya sa buhok ko.

"Talagang masasaktan ka Aemie! para maramdaman mo yung sakit na pinagdaanan ni Zeeya kanina!! how dare you did that to her! Dahil sayo kulang sa buwan ang anak namin! Bakit mo ginawa iyon?"

"Did what?! Aray Claud, tamana please.. Wala akong ginawa! Claud maniwala ka, wala akong ginawa," pagmamaka-awa ko dahil talagang nasasaktan ako sa pagkakasabunot niya sa buhok ko.

"Bullshit!"

"Aray, Claud!" daing ko ng muli niya akong sampalin at sabunutan.

"You! Liar! Sinungaling ka talaga!! sinabihan mo siya ng masasama, you gave her stress.. Pinasama mo ang loob niya thats why she gave birth sooner than we expected!, you are a bitch! nothing but a bitch" hindi ko magawang magsalita, umiiyak nanaman ako dahil sa mga sinasabi niya. Parang punyal ang mga iyon na bumabaon sa puso ko. Ang sakit-sakit, sa buong buhay ko ay ngayon pa lamang ako nasabihan ng lalaki na isang malandi. Ang masakit, mula pa sa mismong bibig ng taong mahal ko. Hindi siya nakuntento na saktan ako sa loob at labas, pinagsawaan niya rin sa gabing iyon ang katawan ko dahil nagpaubaya na lamang ako sa halip na saktan niya. Pagod na pagod ako pagkatapos, hindi man lang niya ako pinatulog.

        Sumikat na ang araw ng tumayo siya at magsuot ng kanyang pantalon at damit.

"Wag kang mag-alala, huli na iyan.. Wag ka ng umasang babalikan pa kita, I'm beginning my life with Zeeya and my child.. And from this moment, stop expecting anything on me. Your just good for my satisfaction of pleasure," pambabastos niya habang nagbibihis siya. Alam ko na sa mga kataga niyang iyon ay hindi na kami magkikita pa, alam kong magiging tulad muli ako ng dati. Na kinukuntento ang sarili na mapanood siya sa kanyang mga palabas. Pero hindi ko pa kaya na maiwan na mag-isa ulit, gusto kong manatili na kasama siya.

         Tinalikuran niya ako para tuntunin ang pinto, aalis na siya alam ko. Hindi ko inalintana ang kahubaran ko, umalis ako sa kama ng walang anumang saplot. Nanakit pa ang katawan ko ngunit kinakaya ko, sumubsob ako sa paanan niya, lumuhod ako upang magmaka-awa.

"Claud, pakiusap! Ako na lang ang piliin mo!, magnanaka-awa ako Claud, wag mo naman akong iwan.. Hindi ko kakayanin, Claud mababaliw ako, mababaliw ako kapag umalis ka! akin ka nalang Claud"

"Tamana Aemie, tumayo ka diyan! mahiya ka sa sarili mo! hindi mo ba naiintindihan?! Hindi kita kayang— Hindi kita kayang Ma–mahalin" pilit niya akong kinakalas sa pagkakayakap ko sa paa niya.