Chapter 10.5 -- Closer once again... A Jealous Mind?

787 18 11
                                    

AFTER 10 YEARS?! HAHAHA. Pasensya na po kayo. Super busy ako kasi bukod sa katatapos lang namen sa Prelims, I'm also in my FOURTH YEAR in COLLEGE. Sana maka-graduate. LOL. And it's kinda hard, since I'm a MedTech student, at may thesis din kaming inaasikaso. Your open-mindedness and patience is what I'm asking for. Sorry sorry sorry sorry po talaga. Yun lang. Enjoy the short update! ^_^ Comment please... Share any thoughts you have. ;)

Biglang hinawakan si Ate Via ni Kuya Aspen sa kamay at hinilia.

“Tara na. Baka sa Teddy Bear Museum pa tayo makahabol sa kanila pag nag-tagal pa tayo.” Tas nauna na ulit silang mag-lakad.

Grabe… Ramdam na ramdam ko yung tensyon sameng apat. Kasi naman… Bakit ba umabot sa ganito. Tsk!

“Bratty princess.” Napalingon ako kay Jairon when he muttered that.

“뭐?” sabi ko, tas ready na ulit akong mag-lash out sa kanya, kaso naunahan nya ko. [Mwo = What?]

“I’m not starting a fight, so don’t get so hyped up and look as if you’re ready for battle.” Sabi nya, tas tinaas pa nya yung dalawa nyang kamay.

“Anong gusto mo sabihin?”

“If we want to survive this day, or even the whole week, why don’t we have some truce.” Sabi nya.

“With my experience on the plane, I’d rather not take you up on your word about the truce.” Sabi ko, tas na-alala ko nanaman kung pano ako sumigaw sa eroplano at kung pano ko natakot yung isang flight attendant.

“Okay. Sige. I promise to stop myself from teasing you, at least for today.” Sabi nya, tas naka-taas pa yung kaliwa nyang kamay.

“Eh bakit kaliwa yung nakataas mong kamay?” sabi ko, then pointed at his left hand.

“Posas.” He said shortly. Tas ibinaba nya yung kaliwa nyang kamay at itinaas nya yung kanan nyang kamay na nakaposas saken. “You’re turn.”

“Anong kailangan kong sabihin?” tanong ko.

It’s not as if I can copy what he said. Sya lang naman ‘tong mahilig mang-bad trip.

“Say you’ll try to compromise as much as possible. Hindi yung lagi kang nakikipagbangayan saken.” Sabi nya, then gave me a knowing look.

Tinaasan ko lang sya ng kilay. “Lakas makasabi ng compromise. Naka-shabu ka? O baka na-alog yung ulo mo kanina, may lumuwag na tornilyo?”  

“See?” tas tinaasan na ko ng kulay. “Just for today, let’s try to get along. Hindi yung parang sasabog tayo sa galit sa isa’t-isa.”

“Fine.” Sabi ko para matapos na ‘to. Nakakapagod din naman na nakaposas ka sa isang lalaki, pero high blood ka naman.

“Right hand, please?” then he lifted my hand and I just rolled my eyes at him. He was too close for my comfort. So I just looked away.

“I promise to try my best not to bicker with you for today.” Ibinaba ko na yung kamay ko.

“Let’s go.” He smiled that lopesided grin again then grabbed my left hand.

I glared at him, pero parang wala man lang syang napapansin. Nung tin-ry kong hilahim yung kamay ko, hindi nya binibitawan.

Grr! Ano ba? Sabi hindi mangungulit, pero what’s this? He’s annoying the crap outta me right now.

“Hoy. Enjoying my hand?” sabi ko, at kung ang masamang tingin ay nakakamatay, kanina pa syang bumulagta.

“Just play along. May mga babae sa paligid.” Sabi ni Shibata, tas nung mapalingon ako…

Boy Meets Girl 1: Boyish|Bratty Princess meets the Snob|Playboy Prince [Editing]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon