Wabi-Sabi

Chapter 7

Bago niyo babasahin ang chapter na ito...Hihingi muna ako ng patawad! Sorry XD

___________________

After 2 days...

"Tss. Ang tagal naman nang isang yun," an gal ni Steven, isang upperclassman na kasama ko sa swimming club. "Kailangan ba talaga sumama si Amelia?"

"Photojournalist daw eh," batid ng isa pa naming kasama na si Christian. "Argh. Bat ba kasi siya pa?"

"Ayoko rin siyang sumama," sabi ni Ivy, member rin ng swimming club(girls). "Nakakatakot siya."

"Give her a chance guys," banat ko. Tumingin ang lahat ng members sa akin. Pati na rin ang club moderator namin na takot rin kay Amelia. "She's not that bad."

"Easy for you to say," sabi ni Steven. "Close kayo eh...unlike us." Sumangayon na rin ang iba sa sinabi niya.

Tumawa ako. "Close? Anong close? Hindi kami close ni Amelia," sagot ko. "She hates my guts."

"Then why do you seem to be okay with it?" Tanong nila.

I paused for a moment. "Because I still see her as my friend," I replied. "Yeah...she can be a bitch sometimes--" Nakatanggap ako ng mga masamang tingin. "Okay...she's a bitch all the time..but...we don't really know her that much. Let's be open-minded."

Pagkatapos ng maikli kong speech, naging matahimik ang lahat. "Yeah...I'm not convinced at all," sabi ng isa sa kanila. Sumangayon nanaman ang lahat. Grabe ha. Sayang ng effort ko. Oh well.

Maya-maya, dumating na rin ang dyosa. "Let's go guys~!" Bati nito at pumasok agad sa van. "I get the backseat~!" Nagkatinginan ang lahat. It seems like nobody wants to sit beside Amelia. "HOY GUYS! WAG NA NGA KAYONG TUMAYO-TAYO PA DIYAN! SAKAY NA BILIS! MAHUHULI NA KAYO! Tss. Ako pa ang namomroblema."

Some flashed irritated looks at Amelia but she didn't mind at all. Sinadya niya yun sabihin para mairita sila. Everyone occupied tha front seats so that leaves me with Amelia. As expected right? But hey, I didn't plan these things to happen.

Pumasok na ako sa van at tumabi kay Amelia nang tinulak niya ako papunta sa dulo ng upuan. "Ang sikip," sabi niya. "Wag kang dumikit sa akin." Ang arte niya talaga, as always.

Everyone was quiet during the ride. Nobody said a single word. Kumain lang sila ng mga junk foods at natulog naman ang iba. They were not comfortable about the fact that Amelia will be joining us. I really don't understand why they're scared of her. Di naman siya nakakatakot, nakakabwiset lang. Maybe she'll destroy your life within a minute...but maybe she won't. Dapat kasi intindihin nila kung bat naging ganyan si Amelia. Baka nga makakatulong pa sila eh.

Habang busy naman ako sa kakaisip ng mga bagay-bagay...may narinig akong kumakanta. I thought I was just imagining stuff...pero nagsimulang lumingon ang iba sa backseat....specifically...kay Amelia.