Chapter 25

55.5K 891 183
                                    

[Chapter 25]

Chlouie

After what happened last night. I didn't bother talking to Darwin or even look at him in the eye. Naaalala ko ang lahat ng mga ginawa ko at idagdag pa ang mga ikinuwento ni Linda na sobrang ikinasisi ko. I remember crying out loud with anger at nagsisisi ako ngayon dahil sa sobrang sakit ng ulo ko dala ng dami ng ininom ko.

"Two days lang?" Tanong ko sa telepono.

"Yes. Don't worry dahil ito na ang ending." I sighed before taking a quick glance on Dariel.

"Alright. Just send me the schedule of the flight." I said.

Matapos ang tawag ni Direk Bibs ay bumaling na ako sa living room kung nasaan si Dariel. Nakasuot na ito ng school uniform niya habang abala sa pagkain ng ChocoPop niya.

"Kayo po ba ulit Ma'am ang susundo kay Dariel?" Tanong ni Linda bago sila bumaba ng kotse.

Mabilis akong umiling, "Baka hindi na. May aasikasuhin pa ko kaya ikaw nalang muna."

Tumango ito bago sila bumaba ni Dariel. Hindi pa man naisasara ni Linda ang pinto ay muling sumilip sa pinto si Dariel.

"Wait! I have to kiss Mommy!" Dariel shouted kaya naman hindi ko napigilang matawa.

"Ay sorry naman. Osige ikiss mo na si Mommy." Linda chuckled. Mabilis namang sumampa si Dariel sa shotgun seat at niyakap ako.

"Mommy don't cry again okay? Dariel is here!" My smile widened.

"Thank you baby."

Matapos kong maihatid si Dariel sa school ay dumiretso na ako sa bahay. Malayo palang ako mula sa bahay ay natanaw ko na agad ang itim na sasakyan ni Darwin. Muling bumalik sa isip ko ang mga ginawa at nasabi ko kagabi lalo na nang nasa kwarto kami.

"What does the other woman had in bed for you to choose them? Do i need to remove this? This? This? Sinasayawan ka ba nila? Do they make you that hard? Tell so i would do it too!"

Napahilamos ko ang dalawang palad sa mukha ko. What have i done? Halos hindi ko mabilang kung ilang beses ba akong nagbuntong hininga bago nagdesisyon na bumaba na ng sasakyan. Pagkapasok na pagkapasok ko palang sa main door ay bumungad na sa akin ang nakatayong si Darwin habang hawak sa isang kamay ang isang makapal na papeles.

Bigla akong kinabahan sa di malamang dahilan. Napukol lamang ang tingin ko sa mga papel na iyon at kung ano ano na ang pumapasok sa isipan ko.

Is that Annulment paper? Makikipaghiwalay na ba siya?

"Kitchen's empty." Aniya na nagpabalik sa kanya ng atensyon ko. Noong una ay hindi ko nagets ang sinabi niya pero ilang segundo rin ay napagtanto ko rin ito.

"O-okay magluluto ako." Dumiretso ako sa kusina pero hindi pa man ako nakakalagpas sa kanya ay pinigilan ako nito sa kamay. Nilingon ko siya ng may buong pagtatanong.

"Darwin?" He was staring at me for almost a minute. Nabigla ako nang mabilis niya kong hinila at niyakap ng mahigpit.

Naramdaman ko ang pagsiksik ng mukha niya sa leeg ko at ang mabibugat niyang paghinga. He seems tired from something. Nag aalangang sinuklian ko ang yakap niya. Is this a farewell hug? Wag naman sana.

Countless Tears (UNEDITED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon