Facing The Legacy (FS # 1)

Kabanata XXXIV

This is not the last chapter. May Epilogue pa after this. Thankyou so much.

"Hey baby" napalingon ako at nakita kong nakatayo si daddy sa labas ng room ko. Umuwi ako ngayon sa bahay dahil I feel like I need my comfort zone again.

I smiled at him. Lumapit siya sa akin at umupo sa tabi ko.

"What is the problem?" Tanong ni daddy. 

Napakagat ako sa ilalim ng labi ko. I sighed.

"Dad, should I just give up? I mean sa relasyon namin ni Dylan?" Tanong ko sakanya. Natawa naman ito kaya kumunot ang noo ko.

"Daddy naman eh!" Pagmamaktol ko pero napailing nalang siya.

"You know what? Your mom left me before. For two years I felt like I am dying because I am not with her, yung tipong naisip ko kung kailangan ko na ba talagang sumuko kahit alam ko naman na I can't but you know?  Nung bumalik siya ilang beses din sinubok ulit ang pagibig samin pero hindi kami sumuko. Why? Because I know I can't live without her. I want to spend my life with her. Mas gugustuhin ko pang umalis pa siya kahit ilang taon basta babalik siya sakin. That at the end of all we've been through, kami pa rin hanggang sa huli." Napangiti ako sa kwento niya. Lagi namang kinekwento ni mommy sakin ang lovestory nila ni daddy pero this is the first time I heard daddy's side.

"Now, do you see someone else beside you except for him?" Napaayos ako ng upo sa tanong niyang iyon. Meron pa ba? I can't think of anyone. Kumikirot ang puso ko pag naiisip kong hindi siya ang makakatuluyan ko.

"Even though I don't really like his family. It's fine for me kung siya talaga but I still need to talk to him if ever" napatango nalang ako at yinakap si daddy. 

"I love you daddy. Super duper" lambing ko sakanya. Natawa naman siya at yinakap din ako. 

"I love you too baby. Hindi ko akalain na ang panganay ko ay inlove na. I will still be your number one right?" Tanong nito sakin kaya natawa ako. Tumango naman ako.

"Of course! Second si Dylan then third si Jayden" napatakip ako ng bibig sa sinabi ko. Nanlaki ang mata ni daddy kaya sabay kaming natawa.

"Iwan na muna kita. Papaakyatin ko na ang mga pinsan mo okay? Kanina pa sila sa sala. Nagiging campo na ang bahay natin" tumango nalang ako.

Nandito sila? Baka naman for Jayden. Maglalaro siguro sila ng basketball.

"Hey" natigil ako sa pagiisip nung makita si Ate Pin at Jess sa labas ng pintuan ko. Mabilis na tumakbo si Jess at humiga sa kama ko.

"I miss this" sabi nito at yinakap ang unan ko. 

"Nakita mo ba ang kwarto mo? Linilinis pa rin yon." Sabi ko at tumango naman siya.

"Bakit pala kayo nandito? It's sunday" sabi ko.

"Well hinihintay namin matapos mag basketball si Kuya Jos. Ginamit nila yung court sa subdivision niyo" tumango naman ako at humiga ulit.

"Oh.. okay" sabi ko nalang pero napabalikwas ako sa susunod na sinabi niya.

"One on one with Dylan Wong" nanlaki ang mata ko. Ito ba yon? Yung one on one na sinasabi ni Kuya Jos? Ngayon na ba talaga?

"Hala natulala pa siya" natatawang sabi ni Jess at doon lang ako natauhan.

"Bakit hindi niyo siya pinigilan?!" The heck! Hindi pa nga kami maayos tapos nauna pa silang mag one on one.

"Well nakaka enjoy kayang makita silang nag kakaganyan" natatawang sabi ni Ate Pin. Mabilis akong nag tsinelas at tumakbo palabas. Nakasunod si Jess at Ate Pin sa akin.