κεφάλαιο 23

604 48 0
                                    

 Αναιβασα ξανα το κεφάλαιο γιατί διαγράφτικε κατα λάθος....για όσους δεν το διάβασαν.....


GEORGE'S P.O.V

 Το επόμενο πρωί ξυπνάω με ανάμεικτα συναισθήματα.Ήταν για εμένα η χθεσινή νύχτα ότι ακριβώς ήταν και για εκείνη, μία έκρηξη πάθους και συναισθημάτων.Αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω τον αρχικό μου σκοπό. Αφού δεν μπορώ να κερδίσω τον χρόνο πίσω, να τα ξεχάσω όλα, θέλω να την διαγράψω μία και καλή.Βασανιζόμαστε και οι δυο μας έτσι σε μια αγάπη δίχως άκρη.

  Έχθρες, μίση, πάθη τσακωμοί. Έχουμε και εμείς το δικαίωμα για κάτι σταθερό. Ξέρω ότι τώρα δεν μπορεί να με αφήσει να φύγω. Και η μοναδική λύση είναι νατην πληγώσω. Τόσο που να μην θέλει να με ξανακοιτάξει στα μάτια.

 Ούτως ή άλλος δεν μου είπε τίποτα για το παιδί. ΤΟ ΠΑΙΔΙ! Τι θα γίνει με αυτό; Πρέπει όμως να την απομακρύνω από κοντά μου. Θα βρει κάτι ο δικηγόρος μου. Της άφησα ένα σημείωμα. 'Ηταν σκληρό, το παραδέχομαι μα τι άλλες επιλογές είχα;

 Κοιτάζω την ώρα, 9:30. Παίρνω τηλέφωνο τον Θάνο.

''Που είσαι;'' τον ρωτάω απότομα 

"Εεε μόλις γυρίσαμε από το κλαμπ τώρα και έχουμε σταματήσει για καφέ. όλη τη ωύχτα φίλε μου χόρευα! Μαζί με την Μαριτίνα μου...Κουκλάρα βέβαια και αυτή...Μ'ανάβει.."

"ΘΑΝΟ! Βγαίνεις εκτός θέματος! Οι υπόλοιποι εκεί είναι;"

"Οπ! Ναι! Η Εύα φασώνεται  με τον Σταύρο! Και η Αγγελική πίνει τον καφέ της.."

 Του το κλείνω στα μούτρα. Φεύγω με την μηχανή μου προς το σπίτι μου.. Ο αέρας με χτυπάει στο πρόσωπο και νιώθω τα μάτια μου να δακρύζουν.

Maritina's P.O.V

  Κρατιέμαι από την πόρτα του αυτοκινήτου για να βγω έξω και να φτάσω στην είσοδο του σπιτιού. Παραπατάω και ο Θάνος με πιάνει γελώντας. Οι άλλοι από πίσω χαζογελούν. Με τα χίλια ζόρια βάζουμε το κλειδί στην κλειδαριά και ανοίγουμε για να μπούμε μέσα.

  Με το που ανοίγω την πόρτα πάω προς το δωμάτιό μου. Νιώθω τόσο κουρασμένη και ζαλισμένη. Αλλά βλέπω το μικρό μου ανιψάκι το λουλουδάκι μου να κοιμάται ήρεμη ήρεμη στο κρεβάτι μου. Αμέσως μπαίνει μέσα ο Θάνος και παρατηρεί την Ευτυχία.

  Με την διάθεσή μου ανεβασμένη τον προσπερνάω και μπαίνω με φόρα στο δωμάτιο της αδελφής μου. Αλλά με αυτό που βλέπω η αναπνοή μου  δυσκολεύεται να βγει και η καρδιά μου χάνει χτύπους. 

απαγορευμένα χάδιαМесто, где живут истории. Откройте их для себя